Ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που έπρεπε και για αρκετά μεγάλο διάστημα είδαμε καλό ποδόσφαιρο στο Καραϊσκάκη. Σαν αυτό που γουστάρει να βλέπει ο κόσμος και να χαίρεται μπάλα. Οι «ερυθρόλευκοι», επιτέλους, άρχισαν να βγάζουν κάποια πράγματα στο γήπεδο, όπως θα έπρεπε και όπως περιμένουμε εδώ και καιρό. Για άλλη μια φορά ο Ντουντού, ειδικά στο πρώτο μέρος, ήταν ό,τι έπρεπε για την οργάνωση του παιχνιδιού, οι εκτελεστές του Θρύλου τα πήγαν περίφημα και η ομάδα δείχνει τουλάχιστον με αυτό το ματς ότι έχει τον τρόπο ώστε να μην ταλαιπωρείται στο Καραϊσκάκη, όπως έπραξε σε πολλά παιχνίδια την περσινή περίοδο που έπρεπε να κερδίζει με ένα γκολ διαφορά και να υπάρχει αγωνία έως το τέλος.
Ο Ολυμπιακός, επιτέλους, παρουσίασε ορισμένους αυτοματισμούς που περιμέναμε να παρακολουθήσουμε εδώ και αρκετά παιχνίδια, με τον Γκαλέτι να δουλεύει καλά, τον Κοβάσεβιτς να βρίσκει δίχτυα, όπως και ο Ντιόγο. Σημασία για τον Θρύλο έχει να δουλεύει καλά ο άξονας. Από τη στιγμή που Αβραάμ και Αντζας λειτούργησαν στην άμυνα και ο Στολτίδης με τον Ντουντού στα χαφ, όλα έγιναν πολύ πιο απλά για τους «ερυθρόλευκους». Ο Λέτο φάνηκε να υστερεί, αλλά θεωρώ πως θα πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία στο να παίζει λιγότερο για τον εαυτό του και περισσότερο για την ομάδα.
Αν παίξει ομαδικά, έχει πολλές δυνατότητες, όμως το ότι εμφανώς έχει περιοριστεί από τις παρατηρήσεις του Βαλβέρδε τον έκανε κάπως πιο διστακτικό στο ματς. Ο Ολυμπιακός αν έχει τέτοια απόδοση σταθερά, τουλάχιστον με τέτοιους αντιπάλους στην έδρα του, δεν θα έχει προβλήματα.