Μέτρησε τις δυνάμεις του

Από δύο διαφορετικές πλευρές μπορεί να δει κανείς το χθεσινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Ίντερ. Αρχικά πλανάται το ερώτημα «είναι δυνατόν να χάνεις και να φεύγεις ευχαριστημένος, δηλαδή αν δεν παίζαμε καλά πόσα θα τρώγαμε…». Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος «πάτησε την Ίντερ του Μουρίνιο και των μεγάλων αστέρων για ένα ημίχρονο, έκανε παραπάνω κλασικές ευκαιρίες και δεν πήρε αποτέλεσμα καθαρά από ατυχία». Η αλήθεια νομίζω ότι είναι κάπου στη μέση…

Σε επίπεδο Champions League και ειδικά όταν αντιμετωπίζεις το τρίτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, τα λάθη δε συγχωρούνται. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλά είναι ενθαρρυντικό, όμως το ότι δεν κατάφερε να μετουσιώσει μια από τις ευκαιρίες του σε γκολ(σ.σ. κάτι που έκανε η Ίντερ) αποτελεί πρόβλημα. Οι «πράσινοι» είχαν τουλάχιστον 4-5 φάσεις από αυτές που λέμε για γκολ, όταν λοιπόν δεν τις αξιοποιείς, μοιραία θα τιμωρηθείς. Επίσης, και η φάση που προέρχεται το γκολ του Μανσίνι πρέπει να προκαλέσει προβληματισμό. Οι «νερατζούρι» μπορεί να μην έχουν γίνει ακόμη το σύνολο που επιθυμεί ο Ζοσέ Μουρίνιο, ωστόσο, έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να σε «σκοτώνουν» σε μια φάση. Παράλληλα, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα προηγούμενα παιχνίδια του Παναθηναϊκού, που η απόδοση του ήταν χειρότερη από τη χθεσινή.

Χθες, κατάφερε να έχει την απόλυτη πρωτοβουλία των κινήσεων σε μεγάλο χρονικό διάστημα με εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας, κάτι που μαρτυρούν οι αριθμοί μια και σε όλες τις κατηγορίες (πλην της κατοχής που ήταν 50-50) ήταν καλύτερος των Ιταλών. Μπορεί με τα «αν» να μη γράφεται η ιστορία, αλλά σε περίπτωση που ο Κλέϊτον, ο Μουν, ο Μάτος η ο Χριστοδουλόπουλος ευστοχούσαν, σήμερα θα μιλάγαμε αλλιώς. Το δεδομένο είναι ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν αποτελεί κριτήριο για την πρόκριση χωρίς αυτό να παραπέμπει σε εφησυχασμό…

Παράλληλα, το σημαντικότερο όλων, είναι ότι για πρώτη φορά είδαμε πως μπορεί να ανταποκριθεί το «τριφύλλι» κόντρα σε ένα τόσο μεγάλο αντίπαλο. Αυτό το παιχνίδι πρέπει να αποτελέσει οδηγό για το άμεσο μέλλον, δεν είναι όλα ρόδινα ούτε όλα τραγικά. Η αίσθηση που υπάρχει πάντως, είναι ότι με εξαίρεση δύο θέσεις (καθαρόαιμος φορ-έμπειρος σέντερ μπακ) το ρόστερ έχει βάθος και ο προπονητής επιλογές, σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να μείνει οποιοσδήποτε παίκτης εκτός ενδεκάδας χωρίς να «φωνάζει» η απουσία του. Η ομάδα του Τεν Κάτε μπορεί να γίνει καλύτερη και να κυνηγήσει την πρόκριση, ειδικά μετά το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα. Αρκεί, να διαχειριστεί σωστά αυτή την ήττα και να πάει την Κύπρο διαβασμένος, η Βέρντερ και ο Ολυμπιακός ξέρουν…

Υ.Σ. Παιχνίδι με παιχνίδι ο 54χρονος προπονητής θα μαθαίνει την ομάδα καλύτερα και την αξία των παικτών του μεμονωμένα. Μετά λοιπόν τα διαπιστευτήρια του Γιάννη Γκούμα, χθες «συστήθηκε» και ο Μαρσέλο Μάτος στον Ολλανδό τεχνικό, μια και ήταν απλά εξαιρετικός!