Η Εθνική θέλει φρέσκα πόδια

Μπορεί το Σάββατο να πήραμε τη νίκη με το Λουξεμβούργο, αλλά δεν νομίζω να ενθουσιάστηκε κανείς με το θέαμα που αντίκρισε στο παιχνίδι. Το ίδιο μονότονο και εκνευριστικό παιχνίδι υπήρχε από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Θα πει κανείς ότι σε αυτά τα ματς σημασία έχει η νίκη. Ομως δεν μπορείς μερικούς μήνες μετά τις κακές εμφανίσεις στην Αυστρία να μην παρουσιάζεις κάτι καινούργιο, να έχεις μόνο τρία νέα παιδιά και να μην τα παίρνεις καν στην αποστολή.

Αν δεν παίζει κάποιος από τους νέους έστω και σε ματς με το Λουξεμβούργο για να πάρει ορισμένα λεπτά στα πόδια του, να ξεψαρώσει, πότε θα μπει; Ούτε καν συντήρηση δυνάμεων δεν γίνεται για ορισμένους από τους βασικούς, που ήταν υποχρεωμένοι να παίζουν βασικοί ακόμα και με το Λουξεμβούργο. Αρα έχουμε μια Εθνική μία απ’ τα ίδια, με τον χρόνο ασφαλώς να αφήνει ολοένα και περισσότερο τα σημάδια του σε αυτή την ομάδα. Μην ξεχνάμε πως μέχρι τον τελικό προορισμό, που είναι η Νότιος Αφρική, υπάρχουν δύο χρόνια. Μπορεί μια ομάδα στην οποία σε κομβικές θέσεις παίζουν συνεχώς οι ίδιοι να έχει αποτελέσματα;

Εστω και αν σκεφτεί κανείς ότι το ματς με τη Λετονία είναι σαφώς πιο δύσκολο από το ματς με το Λουξεμβούργο, θα πρέπει να δούμε κάποιον από τους νεαρούς. Αν ο Ρεχάγκελ έχει σκοπό να παίρνει τους ποδοσφαιριστές αποκλειστικά και μόνο για να κάνουν ταξίδια με την Εθνική, ας μην τους παίρνει καθόλου, πέρα από ένα-δύο εκπαιδευτικά ταξίδια. Το να παίρνεις νέους ποδοσφαιριστές και να μην τους χρησιμοποιείς δεν έχει καμία αξία.