Με τέτοιον όμιλο υπάρχει μόνο πρόκριση

Επειδή οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους, οφείλουμε ορισμένα πράγματα να τα γράψουμε από την αρχή. Ο όμιλος της Εθνικής ομάδας είναι τέτοιος που ακόμα και το να μην επιτευχθεί απευθείας πρόκριση και να πάμε στα μπαράζ θα είναι αποτυχία. Ας βάλω όμως πιο χαμηλά τον πήχη και ας δεχτώ ότι μου αρκεί να προκριθούμε ακόμα και μέσα από μπαράζ. Δέχομαι ότι έχουμε εκατοντάδες εκπλήξεις, με χώρες που έχουν πολύ μεγαλύτερη παράδοση από εμάς να μένουν τελικής φάσης μεγάλων διοργανώσεων, με συνηθέστερα θύματα τους Αγγλους. Λόγω του ότι άρχισα να ακούω δηλώσεις περί δύσκολων αγώνων και άλλα τέτοια (συμφωνώ απολύτως με τον Αντώνη Πανούτσο), δύσκολο ματς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένα παιχνίδι με έναν αντίπαλο που νικάει τόσο συχνά όσο… χιονίζει στα νότια προάστια της Αττικής, ίσως και σπανιότερα. Είναι επιθυμητό να μην ακούγονται τέτοια πράγματα. Οπότε, καλό θα είναι να πάνε αυτά παραπέρα. Η προσπάθεια θα είναι δύσκολη, όπως κάθε προκριματικός όμιλος. Αν είναι όμως να λέγονται τέτοια πράγματα, σ' έναν όμιλο που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο Τζόκερ, τότε προβληματίζομαι.

Κατά τη διάρκεια του Euro άκουσα απαντήσεις σε καλές ερωτήσεις συναδέλφων που είναι για να τραβάς, αν έχεις ακόμα, τα μαλλιά σου. Δεν θέλω να παραπέμψω σε σχετικές, αν και μπορώ εύκολα. Οσοι παρακολουθούσαν τα ρεπορτάζ μετά το τέλος των αγώνων μπορούν να θυμηθούν μυθικές ατάκες, ακόμα και του στυλ ότι «τώρα θέλω να κάνω διακοπές», ενώ δεν είχαμε πάρει πόντο. Κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει ο Ρεχάγκελ, και δεν το έπραξε, είναι ότι αν είχε πάρει στην αποστολή έστω τον Νίνη και τον Παπασταθόπουλο θα είχε ένα άλλοθι, ότι προσπαθεί να περάσει και κάποια αξιόλογα στελέχη της νέας γενιάς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να παίξουν σε μεγάλη διοργάνωση. Δεν το έκανε. Αν το είχε πράξει, πιθανόν να είχε ακούσει λιγότερα κακεντρεχή σχόλια από Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά, επί της ουσίας, θα είχε δώσει σε τουλάχιστον δύο παιδιά μια ευκαιρία που θεωρώ πως την αξίζουν.

Πάμε στο σήμερα. Ενα από τα πράγματα που με καίνε όσον αφορά την Εθνική ομάδα είναι η παρουσία στα χαφ και τι μπορεί να γίνει στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά και το πόσο θα τραβάνε το κουπί οι ίδιοι και οι ίδιοι. Η ίδια τριάδα τραβάει κουπί εδώ και τέσσερα χρόνια τώρα (ειδικά τα τελευταία δύο, μετά την αποχώρηση του Ζαγοράκη), με τις εναλλακτικές να μην είναι οι καλύτερες δυνατές. Καραγκούνης, Μπασινάς και Κατσουράνης αυτή τη στιγμή δεν βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση. Γι' αυτό, άλλωστε, και η μέτρια έως κακή απόδοσή τους στο Euro στοίχισε τόσο πολύ, ώστε η κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη. Για την ώρα, στον τομέα κυρίως των φυσικών δυνάμεων, οι δύο πρώτοι, που είχα την ευκαιρία να τους δω από κοντά τελευταία, δεν είναι εκεί που θα έπρεπε. Πιθανώς αργότερα να βρεθούν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν παύει να είναι πρόβλημα το να μην έχεις καν εναλλακτικές από πίσω τους, διότι κάποια στιγμή είναι φυσιολογικό να υπάρχει κόπωση. Ενα πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί, λοιπόν, σύντομα είναι ότι το κέντρο κάποια στιγμή πρέπει να φρεσκαριστεί ή να έχει επιλογές τουλάχιστον που να δίνουν ανάσες. Η επιλογή του Πλιάτσικα δεν είναι διόλου παράλογη για μένα. Εδειξε στο ντέρμπι ότι σε δυνάμεις βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, και λόγω του νεαρού της ηλικίας, αλλά και λόγω της ψυχολογικής ανάτασης, με το να είσαι υπό διωγμόν και ξάφνου να βρίσκεσαι βασικός σε ντέρμπι. Γι’ αυτό και δεν αποκλείω ο Γερμανός να ολοκληρώσει την έκπληξη, δίνοντάς του έστω και λίγα λεπτά συμμετοχής. Αρα δεν είναι μια επιλογή που δεν έχει λογική, αλλά μάλλον αποδεικνύει τα όσα παραπάνω καταγράφω για το κέντρο. Με τον Στολτίδη να έχει θέσει εαυτόν εκτός ομάδας, τον Πατσατζόγλου να μην είναι στα καλύτερά του και τον Τζιόλη να μην είναι στις βασικές επιλογές στον Παναθηναϊκό, τι απέμενε;

Το φρεσκάρισμα της Εθνικής στο κέντρο, το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί ο Νίνης, αλλά και το πώς θα περάσει καμία πάσα της προκοπής για την επίθεση είναι τρία σημεία που πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά τον ομοσπονδιακό τεχνικό στη συνέχεια. Και γι' αυτό δεν αποκλείω καθόλου να έχουμε νέες κλήσεις, σε μια προσπάθεια αναζήτησης λύσεων.

ΥΓ.: Περιμένω να αποφευχθούν κωμικές ατάκες του στυλ «τι έχετε να πείτε τώρα που νικήσαμε Λουξεμβούργο και Λετονία;», αν έρθει το «2 στα 2» σε αυτά τα ματς. Ελεος κάποια στιγμή…