Και τώρα... παρακαλάμε

Περιμέναμε τόσους μήνες τώρα ο Ολυμπιακός να αποκτήσει επιθετικό, αλλά μάταια όπως αποδείχθηκε τελικά. Από τη στιγμή που εκτιμούν ότι φτάνουν τρεις για να βγει η χρονιά, δεν έχω να γράψω πολλά πράγματα. Ομως το ότι ο Ολυμπιακός προσπάθησε για τον Νέρι, έστω και την τελευταία στιγμή, δείχνει πως γνωρίζουν ότι χρειαζόταν και κάτι παραπάνω στην επίθεση. Ο Θρύλος, ανεξάρτητα με το τι έγινε στην υπόθεση του Καστίγιο, θα έπρεπε να έχει κινηθεί πολύ νωρίτερα, και έπρεπε να γνωρίζει πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει η απόκτηση ενός ακόμα επιθετικού.

Η διαφορά, άλλωστε, του ματς με την Ανόρθωση, όπου ο Ολυμπιακός είχε επί της ουσίας δύο επιλογές, με το ματς κόντρα στον Αστέρα, όπου είχε και τον Ντιόγο μέσα ήταν φανερή. Ο Ολυμπιακός όφειλε να έχει προσθέσει μία λύση ακόμα στο ρόστερ του στην επιθετική γραμμή και να είναι καβάλα στο άλογο από κάθε άποψη. Τώρα θα πρέπει να εξαρτώνται τα πάντα από το να μην υπάρξουν τραυματισμοί ώστε να μην ξεμένει από λύσεις ο Θρύλος. Θα πρέπει να σκεφτεί κανείς πως και ο Ντάρκο έχει ένα χρόνο επιπλέον στην πλάτη, και τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα.

Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν το περιθώριο να προχωρήσουν ακόμα δύο προσθήκες στο δυναμικό τους, έναν επιθετικό και έναν ανασταλτικό χαφ, αλλά δεν το έπραξαν. Μπορεί θεωρητικά να είναι πιο απλά τα πράγματα με το ΟΥΕΦΑ, αλλά δεν θα πρέπει να εξαρτάται από το σε ποιόν θεσμό συνεχίζει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη το αν η ομάδα θα είναι πλήρης. Καθυστέρησε πολύ ο Θρύλος, και τώρα μένει χωρίς 4η επιθετική λύση. Ελπίζω να πάνε όλα καλά μέχρι τον Γενάρη. Τότε πιστεύω πως η διοίκηση θα εξετάσει πιο σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρει ακόμα ένα φορ.