Αν έφερνες νωρίτερα Ντιόγο και Ντουντού...

Nα αρχίσω να βρίζω; Απορείτε, ε; Γιατί να μη νευριάσω, δηλαδή; Μια χαρά ομάδα ήταν αυτός ο Ολυμπιακός. Ανατροπή, ωραία μπάλα και παίκτες που κάνουν τη διαφορά.

Ρε, μεγάλε, αν έφερνες πιο νωρίς τον Ντουντού και τον Ντιόγο δεν θα ήμασταν τώρα στους ομίλους; Τα βλέπεις και κτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Κίνηση, διάθεση για «ζόγο μπονίτο», παικταράδες που ξέρουν σούπερ μπάλα, και η μπάλα χάθηκε.
Στην αρχή τρόμαξα με την ενδεκάδα και τις χαμένες ευκαιρίες, μα στο δεύτερο μέρος μού άρεσε πολύ ο Ολυμπιακός.
Ο Ντουντού ήταν καταπληκτικός και ο Ντιόγο μού θύμισε Ζιοβάνι. Ο Κοβάσεβιτς παραμένει μεγάλος σκόρερ και ο Γκαλέτι ξεκίνησε και πάλι εντυπωσιακά. Ο Μπελούτσι ανεβαίνει και με την καλή του κάθετη πάσα έδωσε ώθηση στους νταμπλούχους. Δεν ξέρω πώς, αλλά παίζουν πιο γρήγορα, πιο ζωηρά, πιο όμορφα.

Δεν σου βγάζουν τον καρκίνο. Θα μου πείτε ότι το πουλάκι της Ευρώπης πέταξε. Είναι αλλιώς το Τσάμπιονς Λιγκ κι αλλιώς το ΟΥΕΦΑ. Ας μην το υποτιμήσει ο Ολυμπιακός. Φτιάχνει καλή ομάδα και μπορεί να κάνει πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ενα από τα θετικά ήταν ότι οι Πειραιώτες ξεπέρασαν γρήγορα το σοκ του αποκλεισμού και έκαναν ποδαρικό με το δεξί στο πρωτάθλημα, δίνοντας χαρά στον κόσμο τους.

Περιμένω να έρθει ένας ακόμα επιθετικός. Μην ξεχνιόμαστε, μεγάλε...