Ποτέ μία κλήρωση δεν έδωσε σε κάποιον την πρόκριση. Οποιος το ξεχνά το πληρώνει ακριβά. Ο Ολυμπιακός με την Ανόρθωση, ο Αρης με τη Σλάβεν και η ΑΕΚ με την Ομόνοια πίστευαν ότι αρκούσε η παρουσία τους στο χορτάρι για να πάρουν το «εισιτήριο». Για πρώτη φορά το ελληνικό ποδόσφαιρο παθαίνει τέτοιο κάζο καλοκαιριάτικα κι έρχεται αμέσως μετά την περσινή εξαιρετική σεζόν. Ο Ολυμπιακός, που έκανε τα πρώτα «διπλά» του στην Ευρώπη στο Τσάμπιονς Λιγκ και έφτασε στους «16», θα λείψει για πρώτη χρονιά από το 1996-97 από τη διοργάνωση και θα βολευτεί σήμερα με μία θέση στο ΟΥΕΦΑ. Εκεί που δεν θα βρεθεί για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν 18 χρόνια η ΑΕΚ. Το στραπάτσο με την Ομόνοια μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλο σε οικονομικά μεγέθη, όπως του Ολυμπιακού που ακουμπά τα 15 εκατομμύρια, αλλά από πλευράς πρεστίζ είναι τεράστιο. Και αυτό γιατί τα σχεδόν τρία εκατομμύρια ευρώ που θα έβαζε η «Ενωση» στα ταμεία δεν θα την έσωζαν (και αυτό μόνο αν περνούσε στους ομίλους), αλλά αγωνιστικά μπαίνει με το αριστερό στη νέα χρονιά και το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα μοιάζει με Γολγοθά.
Ο Αρης έφαγε επίσης μεγάλο χαστούκι. Τον περασμένο Δεκέμβριο πάλευε για να περάσει στους «32» του ΟΥΕΦΑ, είχε ήδη αποκλείσει τη Σαραγόσα και γενικά η εικόνα του σε Ελλάδα και Ευρώπη φανέρωνε υγεία. Τώρα με την ουρά στα σκέλια το ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένει ένα θαύμα για να πάρει τη 13η θέση στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ κυνηγώντας την Ελβετία, αλλά η πικρή αλήθεια είναι πως δεν το αξίζουμε. Ο Παναθηναϊκός έκανε το καθήκον του και είναι αλήθεια ότι μόνο αυτός δικαιούται να λέει ότι το καλοκαιρινό κρας τεστ τον έβγαλε αλώβητο. Εγραφα στο «ACTIVE» του Ιουλίου για τα μόνιμα χαριτωμένα περί καλύτερης προετοιμασίας και εκπληκτικών προπονητών και σούπερ σταρ που κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, υπογραμμίζοντας ότι φέτος δεν θα χρειαζόταν να περιμένουμε τα πρωτοβρόχια. Οι ομάδες μας, σε αντίθεση με όλα τα άλλα καλοκαίρια, δεν θα έπαιζαν φιλικά «σκοτώνοντας» τους πεθαμένους, αλλά κανονικά ματς με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το αποτέλεσμα του κρας τεστ αποδεικνύεται τραγικό. Μόνο ο Παναθηναϊκός το πέρασε, ενώ ο Ολυμπιακός, αν και σοβαρά λαβωμένος, έχει μία ακόμα ευκαιρία να έρθει ξανά με τον... κηδεμόνα του τον Σεπτέμβριο για το ΟΥΕΦΑ. Οι άλλοι δύο καληνύχτα και καλή τύχη. Και με όλα αυτά πρέπει να κάνεις και κριτική στο αν ο όμιλος του ΠΑΟ είναι καλός ή όχι. Λοιπόν, θα συμφωνήσω με τον διευθυντή ποδοσφαίρου του ΠΑΟ, Κώστα Αντωνίου, ο οποίος επισήμανε ότι «καλή κλήρωση είναι αυτή που τελικά περνάς». Ακριβώς. Γιατί από θριαμβολογίες βαρεθήκαμε. Ο καλός Παναθηναϊκός έχει τύχη. Ο κακός Παναθηναϊκός όχι. Η Ιντερ είναι το απόλυτο και φυσιολογικό φαβορί και μόνο από την ίδια εξαρτάται αν θα αφήσει στους υπόλοιπους την ευκαιρία να τρέφουν ελπίδες. Η Βέρντερ Βρέμης κάθε άλλο παρά τρομάζει, αλλά δεν είναι και η ομάδα που θα την αποκλείσεις χωρίς κόπο. Και η Ανόρθωση προσφέρεται να είναι η τέταρτη ομάδα σε ένα γκρουπ από το να ταξιδεύεις στο Μινσκ ή στο Ααλμποργκ ή ακόμα χειρότερα να πρέπει να παίξεις με την Ατλέτικο Μαδρίτης ή την Ντιναμό Κιέβου. Ολα αυτά στα χαρτιά και στην αμπελοφιλοσοφία. Οταν έρθει η ώρα των αγώνων, τότε μόνο καταλαβαίνεις αν τα γέλια και οι χαρές της κλήρωσης είχαν βάση. Και κάτι ακόμα: όταν μιλάμε για καλή κλήρωση των δικών μας ομάδων, όπως στην πρόσφατη περίπτωση Ολυμπιακού και ΑΕΚ με τις κυπριακές, ας θυμόμαστε πάντα ότι το ίδιο ακριβώς σκέφτονται κι εκείνοι! Και την καλή κλήρωση τη δείχνει πάντα μόνο η... νεκροψία!