Απόλυτα πετυχημένη χαρακτήρισε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων από το Πεκίνο ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ, προσθέτοντας πως έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη για το Λονδίνο, που θα φιλοξενήσει το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη το 2012.
«Είναι ξεκάθαρο, ότι η Κίνα έβαλε ψηλά τον πήχη. Αυτό θα αποτελέσει πρόκληση για τους διοργανωτές στο Λονδίνο. Όμως ελπίζω ότι το Λονδίνο θα ανεβάσει ακόμη υψηλότερα τα όρια. Βέβαια, δεν γίνεται να ξεπεράσει το Πεκίνο σε συγκεκριμένους τομείς, όπως αυτός των εθελοντών. Όμως, διαθέτει μοναδικά πλεονεκτήματα. Οπως και οι Αγώνες, είναι μοναδικοί. Το Λονδίνο είναι η πρωτεύουσα της χώρας που επινόησε τον μοντέρνο αθλητισμό», δήλωσε ο πρόεδρος των «Αθανάτων», ενώ για την κληρονομιά που αφήνουν οι Αγώνες είπε: «Υπάρχουν πολλών ειδών κληρονομιές. Η απτή, που αφορά στους εξοπλισμούς και τις εγκαταστάσεις. Η αστική, με μία νέα γραμμή μετρό. Όμως υπάρχει και μία άλλη κληρονομιά, που δεν είναι τόσο ορατή. Και η οποία αφορά την κατανόηση των Κινέζων για τα περιβαλλοντικά προβλήματα, τον ενθουσιασμό που αποκάλυψαν για τον αθλητισμό και τις αλλαγές στη νομοθεσία σχετικά με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όλα αυτά, είναι βέβαιο, ότι θα έχουν θετικές επιπτώσεις σε βάθος χρόνου».
Αναφερόμενος στη μάχη μεταλλίων μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας τόνισε: «Η Κίνα κατέκτησε περισσότερα χρυσά μετάλλια και οι ΗΠΑ περισσότερα συνολικά. Η ΔΟΕ δεν θα πει τι είναι καλύτερο. Κάθε χώρα θα το κρίνει, όταν κάνει τον απολογισμό της. Αυτό που με ευχαριστεί, είναι το γεγονός ότι 86 χώρες πήραν μετάλλιο, ενώ στην Αθήνα ήταν 74». Όσο για τον Γιουσέιν Μπολτ και τον Μάικλ Φελπς, που με τις επιδόσεις τους έκλεψαν τις εντυπώσεις είπε: «Στον Μπολτ έδωσα μία πατρική συμβουλή, λέγοντάς του να σέβεται περισσότερο τους συναθλητές του. Και εξακολουθώ να το πιστεύω. Του είπα ότι, μαζί με τον Μάικλ Φελπς, αποτελούν την εικόνα των Αγώνων και πως είναι παράδειγμα. Αλλά του επεσήμανα ότι είναι ένας νεαρός 22 ετών, που έχει στην διάθεσή του το χρονικό περιθώριο για να ωριμάσει».
Πάντως ο Ζακ Ρογκ θεωρεί πως οι μεγάλες επιδόσεις δεν είναι οι μόνοι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να θυμάται κάποιος τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. «Κρατώ δύο δυνατές εικόνες. Η μία αφορά τις αθλήτριες από την Γεωργία και την Ρωσία που αγκαλιάσθηκαν στο βάθρο (σ.σ. πρόκειται για την Γεωργιανή Νίνο Σαλουκβάτζε και την Ρωσίδα Ναταλία Παντερινα, που αγωνίσθηκαν στην σκοποβολή) και την ιστορία του Αμερικανού σκοπευτή Μάθιου Εμονς. Μου έκανε εντύπωση η επιμονή του. Είπε, θα επιστρέψω και θα πάρω το χρυσό μετάλλιο. Οι αγώνες δεν είναι μόνο η νίκη. Είναι η μάχη του αθλητή να φτάσει στα όριά του».