Το επίτευγμα των δύο Ολυμπιακών μεταλλίων σε δύο διαφορετικές διοργανώσεις δεν είναι και κάτι που συναντάμε συχνά για κάποιον Έλληνα αθλητή. Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, όμως, αποχωρεί με το ασημένιο μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και μια «γλυκόπικρη» γεύση, καθώς , όχι μόνο θεωρεί πως άξιζε να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο, αλλά είδε στο βάθρο, δίπλα του, όλους, σχεδόν, τους αθλητές, με τους οποίους αγωνίστηκε στο Ολυμπιακό τουρνουά του τάε κβον ντο.
«Είναι δύο οι χαμένες ευκαιρίες, μία εδώ και μία στην Αθήνα. Το ασημένιο μετάλλιο αφήνει "γλυκόπικρη" γεύση. Από την άλλη, όμως, είμαι χαρούμενος για τη διάρκεια της πορείας μου. Παράλληλα, το μετάλλιο αυτό με πεισμώνει να συνεχίσω για μία τετραετία ακόμα», ήταν τα πρώτα λόγια του Έλληνα αθλητή, μετά την απονομή του ασημένιου μεταλλίου.
Ωστόσο, θεωρεί πως τα έχει καλά με τον εαυτό του, έκανε αυτό που έπρεπε και εκφράζει το παράπονό του για τον τρόπο, με τον οποίο τον αντιμετώπισαν. «Σίγουρα, η εμπειρία παίζει μεγάλο ρόλο. Και σήμερα πέρασα δύσκολες στιγμές, αφού, όπως είδατε, οι δύο αθλητές που πήραν το χάλκινο μετάλλιο ήταν αυτοί που απέκλεισα για να φτάσω στον τελικό. Θέλω να έχω όμορφες σκέψεις και συναισθήματα, έστω κι αν θεωρώ ότι υπήρξε πρόβλημα. Ειδικά στον ημιτελικό, δε ξέρω αν ήταν λάθη ακούσια ή αν θεωρούσαν πως είμαι πολύ δύσκολος αντίπαλος για τον Κορεάτη και ήθελαν να με βγάλουν έξω. Τα έχω καλά με τον εαυτό μου, που προσπάθησα όσο μπορούσα. Απλώς, νιώθω ότι αξίζω κάποια πράγματα παραπάνω, από αυτά που έχω πέτυχε».
Για τον διάλογο που είχε με άνθρωπο της ΔΟΕ, αμέσως μετά τον αγώνα του με τον Κουβανό, είπε: «Επειδή είχε προηγηθεί το επεισόδιο με τον Κουβανό, ήρθε και μου είπε ότι θέλει να δείξουμε το πραγματικό πρόσωπο του τάε κβον ντο και να εφαρμόσουμε το fair play. Εγώ του απάντησα, ότι αυτό που έγινε δεν ήταν fair play».
Σχολίασε και τη συνολική εμφάνιση των Ελλήνων αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Μέχρι το 2004, η προβολή ήταν πολύ μεγαλύτερη, κάτι κατανοητό, αφού θα φιλοξενούσαμε εμείς τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απλώς, πιστεύω ότι θα μπορούσε να υπάρξει λίγη περισσότερη προσοχή στα αθλήματα αυτά, όπου "πολεμάμε" μόνοι μας για να φέρουμε μετάλλια στην Ελλάδα. Η πορεία της Ελλάδας στο Πεκίνο ελπίζω να ήταν ένα καλό μάθημα για όλους, γιατί. ειλικρινά, πιστεύω πως χειρότερα δε γίνεται».
Τέλος, ευχήθηκε να ακολουθήσει τα «χνάρια» του και ο μικρός του αδερφός, ο Ανέστης Νικολαΐδης, που είναι και αυτός αθλητής του τάε κβον ντο και πολλά υποσχόμενος, στα 18 μόλις χρόνια του. «Ευχή και χαρά μου θα είναι να τον δω να φτάνει ψηλά. Μακάρι οι δικές μου επιτυχίες να είναι "μικρογραφίες" μπροστά σε όσα θα πετύχει. Όνειρο μου είναι το 2012 στο Λονδίνο να είμαστε μαζί. Σε άλλη κατηγορία, βέβαια».
Οσον αφορά τον προπονητή του, τον Κώστα Τζιδημόπουλο, αυτός τόνισε πως: "Μόνο ο ηλεκτρονικός θώρακας θα μας σώσει. Πριν από τέσσερις μήνες, χρησιμοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό της Ρώμης και ο Αλέξανδρος τους 'τσάκισε' όλους. Ανάλογα με τη δύναμη που βάζεις στο χτύπημα, το κομπιούτερ καταγράφει αυτόματα τα σημεία. Από ότι ξέρω, ο Ζακ Ρογκ έχει δώσει εντολή να χρησιμοποιηθεί ηλεκτρονικός θώρακας από το Πεκίνο, το 2012 στο Λονδίνο. Να δούμε αν θα περάσει αυτό. Γενικά, πήγε πολύ καλά ο Αλέξανδρος. Στον ημιτελικό αποσυντονίστηκε λίγο στον δεύτερο γύρο, αφού έβλεπε τι σημεία έδιναν στον αντίπαλό του. Αλλά, τον ηρέμησα, του είπα ότι ο αντίπαλος δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο και ότι είμαστε πολύ καλύτεροι. Στον τελικό, οι Κορεάτες έκαναν αυτό που ήθελαν. Είναι το δικό τους άθλημα, έχουν όλους τους κριτές δικούς τους. Γιατί να μην τα λέμε αυτά; Πρέπει να κρυβόμαστε";
Στη συνέχεια, συμπλήρωσε πως: «Την τελευταία πενταετία περάσαμε ούτε λίγο, ούτε πολύ 13 χειρουργεία. Όσοι δεν τον έζησαν από κοντά, όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπορούν να το καταλάβουν. Πάντως, αυτήν τη στιγμή, το σημαντικότερο είναι ότι ήμασταν εδώ και ότι πήραμε το μετάλλιο. Αν έχει διάθεση και δεν είναι κουρασμένος, θα καταφέρει να πάει και στο Λονδίνο, το 2012. Πίσω από τον Αλέξανδρο, υπάρχει φουρνιά πολύ καλών αθλητών. Είμαι σίγουρος ότι στο Λονδίνο θα προκρίνουμε τέσσερις αθλητές, οι οποίοι θα βρίσκονται στα μετάλλια, κάποιοι εξ αυτών».
Επιμέλεια: Σπύρος Μιγαδάκης, Παναγιώτης Βλαχαδάμης