Εκατό μέρες που έφεραν τα πάνω κάτω

Στις 18 Μαρτίου, σε αυτή τη στήλη αλλά και στο ραδιόφωνο έλεγα κάτι που εκείνη τη στιγμή οι πιο πολλοί δεν συνειδητοποιούσαν. Επέμενα πως είναι η πιο περίεργη χρονιά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, υπό το πρίσμα των πλέι οφ, της διπλής συμμετοχής στα προκριματικά του καλοκαιριού στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και στο ΟΥΕΦΑ. Για την ακρίβεια σε εκείνο το κομμάτι έγραφα επί λέξει: «Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια δεν θα έχουμε εγγυημένο αριθμό ομάδων στην κλήρωση του Μονακό τον Αύγουστο, αλλά αντίθετα όλοι θα πρέπει να δώσουν… εξετάσεις. Εκείνο που δεν μπορεί ακόμη ο οπαδός να καταλάβει είναι πόσο γρήγορα φέτος μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα μέσα σε σχεδόν 100 μέρες. Κάποιος θα πάρει το πρωτάθλημα και θα γιορτάσει, κάποιος θα βγει δεύτερος μέσα από την ψυχοφθόρα διαδικασία των πλέι οφ και κάποιος θα έχει μείνει τρίτος κλαίγοντας τη μοίρα του τον Απρίλιο. Ολα αυτά μπορεί να αλλάξουν ακόμη και στα πλέι οφ. Τον Αύγουστο μπορεί και οι τρεις μεγάλοι να είναι μαζί στο… ΟΥΕΦΑ, μπορεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ να έχει περάσει ο δεύτερος μέσω δύο προκριματικών γύρων και αντίθετα να μην περάσει ο πρωταθλητής ή μπορεί ο πρωταθλητής να είναι αυτός που θα προκριθεί, αλλά ο δεύτερος να έχει αποκλειστεί στον προκριματικό του Ιουλίου, το οποίο πολύ απλά σημαίνει Ευρώπη γιοκ για το 2008-2009. Οπως ενδέχεται να μην τα καταφέρει ο δεύτερος του πρωταθλήματος, που έκανε όνειρα για Τσάμπιονς Λιγκ, αν του κάτσει η στραβή στα πλέι οφ και μετά μία κακή κλήρωση Αύγουστο μήνα με αποτέλεσμα να δει την ευρωπαϊκή σεζόν από την τηλεόραση! Ο,τι και να συμβεί, θα είναι μία εξόχως διαφορετική άρα και ενδιαφέρουσα χρονιά η επόμενη και φυσικά για πρώτη φορά το καλοκαίρι μας θα έχει πια άλλο χρώμα».

Πάμε λοιπόν να δούμε τι συνέβη σε αυτό το διάστημα. Ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα (στη σκιά της υπόθεσης Βάλνερ), η ΑΕΚ πανηγύριζε ως ηθική πρωταθλήτρια και ο Παναθηναϊκός έδειχνε ο πιο προβληματικός με την τρίτη θέση και την γκρίνια των οπαδών του. Στη συνέχεια οι «πράσινοι» με τις διοικητικές εξελίξεις και την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στα πλέι οφ βελτίωσαν την ψυχολογία τους και τώρα είναι αγκαλιά με τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί που κινδυνεύει να μην είναι έπειτα από 11 χρόνια ο Ολυμπιακός, ο οποίος κοιμήθηκε τον ύπνο του δικαίου από την ώρα που κατέκτησε τον τίτλο, υποτίμησε την κλήρωση με την Ανόρθωση και τώρα καλείται να ανατρέψει το 0-3 της Λάρνακας. Μόνο 19 φορές έχει συμβεί κάτι ανάλογο στα 54 χρόνια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και η προϊστορία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένας πρόσθετος βραχνάς. Οσο για την ΑΕΚ που πανηγύρισε σαν να πήρε τον τίτλο, ουσιαστικά παραιτήθηκε με την αγωνιστική της συμπεριφορά στα πλέι οφ και άλλαξε σχεδόν όλη την ομάδα συν τον προπονητή. Η κλήρωση με την Ομόνοια έμοιαζε διαδικαστικό ζήτημα, αλλά το 0-1 της Πέμπτης την προσγείωσε απότομα. Τώρα οφείλει να κάνει κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της, δηλαδή να ανατρέψει ήττα από το πρώτο ματς στο γήπεδό της. Ούτε το σκορ ούτε ο αντίπαλος είναι απαγορευτικά μεγέθη, αλλά η εικόνα της «Ενωσης» στο πρώτο επίσημο ματς της χρονιά ήταν θλιβερή.

Αυτό λοιπόν που έλεγα πριν από πέντε μήνες ήταν πως ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο λεπτές ισορροπίες, τόσο νωρίς στη σεζόν, οι οποίες απειλούν να διαμορφώσουν ένα άλλο σκηνικό από εκείνο που είχαμε μόλις μερικές εβδομάδες πίσω. Αποκλεισμός του Ολυμπιακού δεν θα σημαίνει μόνο μία τεράστια οικονομική ζημιά, αλλά πάνω από όλα ένα τσαλάκωμα στο πρεστίζ τόσο του Σωκράτη Κόκκαλη όσο και του συλλόγου. Η ανατροπή όμως του 3-0 (κάτι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο) θα αλλάξει άρδην τα δεδομένα και θα ενισχύσει την πεποίθηση στο λιμάνι πως μπόρα ήταν και πέρασε. Ο Βαλβέρδε ξέρει πως αν η ομάδα του αποκλειστεί, θα είναι με το ένα πόδι στην έξοδο. Ομως τα προβλήματα που βγήκαν στο γήπεδο δεν καλύπτονται μόνο με μια επική ανατροπή.

Στην Παιανία ο Τεν Κάτε αγόρασε χρόνο με την εμφάνιση και τη νίκη στην Πράγα, αλλά εκεί είχαμε το πρώτο επικοινωνιακό στραπάτσο της νέας εποχής με το θέμα των αρχηγών. Οσο κι αν το συμμάζεψαν, ο Τεν Κάτε εκτέθηκε, είτε χαμένος στη μετάφραση είτε από δική του ευθύνη το ίδιο πράγμα κάνει. Ηταν η πρώτη ήττα και του Κώστα Αντωνίου, που μάλλον αντιλήφθηκε πόσο πιο δύσκολο είναι να κουμαντάρεις το καράβι από το να σχολιάζεις στην «Αθλητική Κυριακή». Ομως για τον Παναθηναϊκό το πρώτο στοίχημα έχει κερδηθεί και αν ολοκληρωθεί η πρόκριση, τότε θα έχει δύο μέρες παραπάνω ξεκούραση από την ΑΕΚ πριν από το ντέρμπι. Την ίδια στιγμή η «Ενωση» –που έβγαλε μόνη τα μάτια της- οφείλει να τα δώσει όλα στη Λευκωσία, για να γίνει η πρώτη ομάδα που θα νικήσει την Ομόνοια στο «ΓΣΠ» στην Ευρώπη. Πλέον ο Γιώργος Δώνης δεν έχει περιθώρια να χαλαρώσει στο ματς αυτό και το ντέρμπι της πρεμιέρας πάει σε δεύτερη μοίρα. Για την ΑΕΚ η ζημιά του να αποκλειστεί Αύγουστο μήνα από την Ευρώπη δεν είναι μεγάλη από οικονομικής πλευράς (ζήτημα αν ακουμπά το ενάμιση εκατομμύριο ευρώ) όσο από πλευράς αγωνιστικού εγωισμού. Η ομάδα που φώναζε πριν από 120 μέρες πως ήταν ηθική πρωταθλήτρια (και βαθμολογικά είχε όλα τα δίκια του κόσμου μαζί της) να βγαίνει νοκ άουτ από κυπριακή ομάδα πριν έρθουν τα πρωτοβρόχια θα είναι μεγάλη ζημιά. Και με μόλις δύο παίκτες στην αρχική ενδεκάδα από εκείνους που άρχισαν κατά της Σεβίλλης πριν από ένα χρόνο, η ΑΕΚ είναι φανερό πως επέλεξε ένα δύσβατο δρόμο αυτό το καλοκαίρι.