Mαχαίρι στο κόκαλο και όχι απλή αντιβίωση

Tο χειρότερο που μπορεί να κάνει ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι να πιστέψει πως, επειδή ζητάει από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να κάνουν αυτοκάθαρση, το πρόβλημα λύθηκε. Αυτό που έγινε στις Σέρρες είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα ξανασυμβεί. Και αν στο φιλικό με τον Πανσερραϊκό η λύση βρέθηκε για να μην τιμωρηθούν οι ομάδες με τη γραφικότητα πως «έφταιγε ο πυλώνας» για τη ματαίωση του ματς, στο πρώτο χοντρό περιστατικό του χειμώνα τι θα συμβεί; Θα επιστρατευτούν όλες οι γνωστές δικαιολογίες για το κατεστημένο της Αθήνας, που κυνηγάει την προσπάθεια του ΠΑΟΚ;

Κακά τα ψέματα, ο ΠΑΟΚ πληρώνει ακόμα και σήμερα τη νύχτα με την Παρί Σεν Ζερμέν. Η εγκληματική ανοχή που επιδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια σε εκείνους που θεωρούν πως οφείλουν οι διοικούντες να τους προστατεύουν μετέτρεψε τον ΠΑΟΚ από απόλυτο πρωταγωνιστή σε κομπάρσο. Από πέρυσι τα δείγματα διοίκησης του Ζαγοράκη είναι εξαιρετικά. Και με τον πιο απλοϊκό τρόπο να δει κανείς τις κινήσεις της διοίκησής του, θα του απονείμει τον τίτλο του μάνατζερ της χρονιάς! Πούλησε και αγόρασε, αλλά κατάφερε να μην ξεπουλήσει ούτε να τον πιάσουν κότσο και να ακριβοπληρώσει.

Στο ζήτημα όμως των οπαδών, ακόμα είναι αιχμάλωτος. Ο ΠΑΟΚ είχε και έχει φανατικούς οπαδούς, ένα αληθινά κοινωνικό φαινόμενο, αν υπολογίσει κανείς πως δεν έχει πάρει πρωτάθλημα από το 1985. Αυτοί που δημιουργούν διαχρονικά τα προβλήματα δεν είναι 100 ούτε 200. Είναι παραπάνω και θα είναι λάθος να εντοπιστεί το ζήτημα στον αριθμό. Δεν είναι μόνο αυτοί που πήγαν στις Σέρρες. Παρασύρουν όμως μαζί τους και 16χρονα παιδιά που, επιρρεπή σε τέτοια θέματα, μιμούνται και γίνονται υποχείρια των μεγάλων.

Ας υποθέσουμε όμως πως είναι ακόμη και 1000 αυτοί που λειτουργούν με τέτοιο τρόπο. Ποιο κέρδος ως ομάδα και ως ανώνυμη εταιρεία έχει ο ΠΑΟΚ να είναι δέσμιός τους; Σε αυτή την περίπτωση, ο Ζαγοράκης μαζί με τον (εξαιρετικό άνθρωπο) Παναγιώτη Ποικιλίδη οφείλουν να πάνε σε μετωπική σύγκρουση. Θα είναι ανεδαφικό αν περιμένει να αυτοκαθαρθούν οι σύνδεσμοι. Ευχολόγια είναι αυτά και με τέτοια δεν γίνεται δουλειά. Μαχαίρι στο κόκαλο θέλει το πρόβλημα και όχι… αντιβίωση!

Το λάθος με τον Τζεμπούρ

Στη Νέα Σμύρνη ελπίζω ότι έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του λάθους που έκαναν κρατώντας τον Τζεμπούρ. Ενα παιδί με ιδιότροπο χαρακτήρα, που σχεδόν πάντα δημιουργούσε προβλήματα, σε όποια ομάδα και αν έπαιζε. Μια κλασική περίπτωση ποδοσφαιρικού Τζέκιλ και Χάιντ, που στο φιλικό με την Γκρόιτερ Φιρτ ουσιαστικά επιδίωξε την αποβολή του. Ο Κωνσταντίνος Τσακίρης έχει κάνει σπουδαία πράγματα από την ημέρα που ανέλαβε, αλλά στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησε οπαδικά και όχι επιχειρηματικά.

Ο μήνας του μέλιτος με τους «πάνθηρες» ανήκει στο παρελθόν και σε αυτό ευθύνη έχει κυρίως ο ίδιος, που τους άφησε να αισθάνονται πως συνδιοικούν! Ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής επέμενε κάποτε πως πιο αχάριστο πλάσμα από τον οπαδό δεν βρίσκεις, διότι λειτουργεί σαν κακομαθημένο παιδί. Η κίνηση να πουληθεί ο Φερνάντες, που δεν άρεσε στην εξέδρα, ήταν άριστη επιχειρηματικά και φυσικά έβαλε στα ταμεία του συλλόγου χρήματα που δεν υπήρχε περίπτωση να βρει για έναν μέτριο επί της ουσίας παίκτη.

Και η πώληση Σπυρόπουλου έγινε με εξαιρετική συμφωνία για τον σύλλογο. Η επιμονή λοιπόν να παραμείνει ο Τζεμπούρ δεν ταίριαζε με το σκεπτικό όλων των άλλων κινήσεων. Αυτό που σίγουρα κατάφερε ο Τσακίρης είναι πως μεγάλωσε τη λίμνη. Ο Πανιώνιος, με την πέμπτη θέση σε δύο σερί σεζόν, έχει γίνει καλύτερος προορισμός για παίκτες που προέρχονται από τα παρακάτω κλιμάκια της βαθμολογίας. Το ότι ξενέρωσε ο ιδιοκτήτης, από ό,τι φαίνεται, είναι μια ήττα των οπαδών. Ο ίδιος δεν πρόκειται να χάσει, αν σταματήσει να ασχολείται καθημερινά με την ομάδα, παραχωρώντας το μάνατζμεντ.

Ο σύλλογος θα έχει απώλεια ενός ανθρώπου που με την ενασχόλησή του ανέβασε τον πήχη. Και ο Πανιώνιος δεν έχει την πολυτέλεια να αποθαρρύνει ανθρώπους σαν τον Κωνσταντίνο Τσακίρη.