Το θέαμα και η απόλαυση ωραίου και ποιοτικού ποδοσφαίρου για τους «μερακλήδες» της μπάλας δεν θα λείψουν φέτος από το «Κλεάνθης Βικελίδης». Ενέργειες σαν αυτές του Ρεγκέιρο, που είναι παίκτης επιπέδου Πριμέρα Ντιβιζιόν, θα προσθέσουν στον Αρη ακόμα περισσότερη ποιότητα. Χθες δεν ήταν σε σούπερ μέρα, αλλά όσες φάσεις έβγαλαν οι «κίτρινοι» στα πρώτα 60 λεπτά, απ’ αυτόν ξεκίνησαν. Μαζί με τον Αουρέλιο μπορούν να συγκροτήσουν μία από τις καλύτερες -αν όχι την καλύτερη, από επιθετική άποψη- αριστερές πτέρυγες του πρωταθλήματος.
Το χθεσινό ματς με τη σκληροτράχηλη αμυντικά Μπόλτον αποτέλεσε το καλύτερο μάθημα για το τι πρέπει να κάνει ο Αρης ώστε να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Ασφαλώς να γίνει πιο απλός στο παιχνίδι του, δίχως οι Ζεντίλ, Κάλβο και Ρεγκέιρο να καταφεύγουν σε καταχρήσεις ντρίμπλας και κρατήματος της μπάλας (ειδικά οι πρώτοι δύο το κάνουν πολύ). Αν παίξουν πιο απλά μπορούν να ανεβάσουν τους Θεσσαλονικείς μια ταχύτητα πιο πάνω. Ο Μπατιόν είναι μαχητής και θα δώσει δύναμη στον χώρο του κέντρου. Μακριά από τον καλό του εαυτό ήταν χθες ο Νάτσο, που δεν μου άρεσε πολύ. Ο Ερνάντεθ, για να φτάσει η ομάδα του στην ουσία και όχι στο γκολ, θα πρέπει να πάρει απόφαση πως ο Κόκε θα έχει οπωσδήποτε κάποιον βοηθό. Αν δεν θέλει να ξεφύγει από το σύστημα του 4-5-1 οφείλει να φέρει λίγο έξω από την περιοχή τον Κόκε, απ’ όπου και ασίστ θα μπορεί να περάσει, και να απειλήσει το αντίπαλο τέρμα, και να βάλει ένα από τα φορ περιοχής που έχει στη διάθεσή του. Ο Βλοντάρτσικ που εκτελεί άμεσα και ο Ντελόρτε (απίστευτη ασίστ με το τακούνι στον Χαβίτο στη φάση της ισοφάρισης) θα δώσουν δύναμη πυρός και πρέπει να βρεθεί τρόπος να παίζουν (τουλάχιστον ο ένας) ειδικά στα εντός έδρας ματς, όπου οι περισσότεροι αντίπαλοι θα κλείνονται.
Η χθεσινή δοκιμασία για το δίδυμο του Λέμπο με τον Κουλουχέρη, αλλά και των ακραίων του Αρη, που αρέσκονται ν’ ανεβαίνουν ψηλά δεν ήταν μεγάλη. Ωστόσο, θεωρώ μειονέκτημα να τρως γκολ στη μοναδική φάση που κάνει ο αντίπαλος. Περιμένω να κρίνω την αμυντική λειτουργία των «κιτρίνων» σε συνθήκες πραγματικής πίεσης. Δεν ξεχνώ ότι ακόμα λείπει ο Ρονάλντο Γκιάρο.