Και μπορούν και οφείλουν το απόλυτο

Μπορούσε να είναι και καλύτερη, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Εχουμε και λέμε: Ολυμπιακός (κυρίως) και Παναθηναϊκός απέφυγαν τα χειρότερα. Γιατί αν η Ανόρθωση είναι επικίνδυνη για τον πρωταθλητή, τι θα ήταν η Ατλέτικο Μαδρίτης (και τι σκέφτονται άραγε στη Σάλκε που έπεσαν πάνω στους «ροχιμπλάνκος») ή αν η Σπάρτα Πράγας φοβίζει τον ΠΑΟ, τι θα έλεγε κάποιος σήμερα αν κληρωνόταν με τη Γαλατασαράι; Εν ολίγοις, οι πιθανότητες να έχουμε και τις δύο ομάδες στους ομίλους είναι αρκετές. Kαι στο ΟΥΕΦΑ τα πράγματα δεν πήγαν άσχημα. Ο Αρης «ψάρεψε» μια από τις πιο αδύναμες ομάδες που υπήρχαν και η ΑΕΚ οφείλει να μη συζητά το αν μπορεί ή όχι να αποκλείσει την Ομόνοια.

Η Ανόρθωση του Τιμούρ Κετσπάγια είναι η πιο «ευρωπαϊκή» από τις κυπριακές ομάδες. Με τις μεταγραφές που έκανε μετατρέπεται σε υπολογίσιμη δύναμη, αλλά μην ξεχνάμε ότι τη μετράμε σαν σίγουρο αντίπαλο, αλλά ακόμα έχει ένα ματς εκτός έδρας με τη Ραπίντ στη Βιέννη. Φυσικά το 3-0 είναι ένα μαξιλάρι ασφαλείας που δίνει το δικαίωμα στην πρωταθλήτρια Κύπρου να πιστεύει ότι αυτή θα τεθεί αντιμέτωπη με τον Ολυμπιακό, αλλά επειδή στο ποδόσφαιρο έχουμε δει πολλά, ας περιμένουμε. Πάντως η ανάμνηση και για τις δύο ομάδες από την προ δεκαετίας κόντρα τους στην ίδια φάση των προκριματικών είναι βέβαιο πως εξιτάρει.

Για τον Ολυμπιακό εκείνη η εκτός έδρας νίκη στη Λάρνακα παρέμενε μέχρι τη νύχτα της Βρέμης η μοναδική εκτός έδρας νίκη του συλλόγου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Εκείνο το 4-2 που ήρθε ύστερα από ένα εφιαλτικό πρώτο ημίχρονο έδωσε στον Ολυμπιακό του Μπάγεβιτς το «εισιτήριο» για τους ομίλους τη χρονιά που έφτασε έως τα προημιτελικά. Ομως η ομιλία του Σωκράτη Κόκκαλη στους παίκτες στο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, με την απειλή πως, αν δεν προκριθούν, καλύτερα να κολυμπήσουν πίσω, παραμένει στο μυαλό όσων βίωσαν τη νύχτα. Ο Ολυμπιακός που είδαμε με τη Χετάφε, ακόμα και αν δεν βελτιωθεί άλλο, έχει το πάνω χέρι φτάνει να μην υποτιμήσει την κυπριακή ομάδα, η οποία ήδη από πλευράς ετοιμότητας είναι πιο μπροστά.

Για τον ΠΑΟ η επίσκεψη στην Πράγα φέρνει επίσης ευχάριστες αναμνήσεις. Η νίκη με 2-0 το 2002 μέσα στην έδρα της Σπάρτα (από το λάθος του νεαρού τότε Τσεχ στο σουτ του Καραγκούνη) και το 2-1 στη ρεβάνς της Λεωφόρου ουσιαστικά «σφράγισαν» για τους «πράσινους» το πέρασμα στην οκτάδα εκείνη της χρονιάς, όπου αποκλείστηκαν τελικά από την Μπαρτσελόνα. Η σημερινή Σπάρτα έχει πολλά στελέχη με πείρα, αλλά δεν έχει φρεσκάδα. Η επιστροφή του Μπέργκερ, η παρουσία του Ρέπκα και η ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές είναι τα αβαντάζ της ομάδας, ωστόσο με την αλλαγή της έδρας οι Τσέχοι μοιάζουν να έχουν χάσει το πλεονέκτημα που θα τους έδινε η ρεβάνς στο «Λέτνα». Ενας Παναθηναϊκός σοβαρός, όπως έδειξε στα έως τώρα παιχνίδια του, δεν θα έχει πρόβλημα. Τυπικά η Σπάρτα οφείλει να προκριθεί με τη Σερίφ Τιρασπόλ, αλλά αν έρθουν τα πάνω κάτω μετά το 1-0 στη Μολδαβία θα μιλάμε για «βόμβα» μεγατόνων.

Για την ΑΕΚ η προϊστορία με την Ομόνοια ανάγεται μόνο στο πλαίσιο της Α' εθνικής, τότε που οι κυπριακές ομάδες αγωνίζονταν (την επταετία της δικτατορίας) στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το 1972-73 η «Ενωση» είχε νικήσει 4-2 στη Λευκωσία και 1-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η Ομόνοια, που εκείνη τη χρονιά έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που προκρινόταν στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών αποκλείοντας τους Ιρλανδούς της Γουότερφορντ, στη διάρκεια της παρουσίας της στην Ευρώπη έχει κάνει αξιοπρεπέστατες εμφανίσεις. Ενισχύθηκε με τον Οκκά και τον Αλωνεύτη, έχει ένα νέο πρόσωπο γενικά, αλλά δεν μπορεί να σκέφτεται η ΑΕΚ τέτοια πράγματα.

Οσο για τον Αρη, ήταν ο τυχερός της παρέας. Εχει να αντιμετωπίσει μια μετριότατη ομάδα, τη Σλάβεν Μπελούπο από τη Βόρεια Κροατία, μια ομάδα από μια ήρεμη πόλη 30.000 κατοίκων, για τους οποίους το ποδόσφαιρο είναι απλώς διασκέδαση. Με ένα γνωστό παίκτη όλο κι όλο, τον Βρούτσινα, που πέρυσι έκανε ένα πέρασμα από την Ντούισμπουργκ, η Σλάβεν έχει χορηγό το τοπικό εργοστάσιο φαρμάκων και προκρίθηκε με σχετική ευκολία απέναντι στη μαλτέζικη Μάρσα Σλοκ. Πέρυσι τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η οποία τη νίκησε και στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και μόνο που έφτασε δύο φορές στην... πηγή θεωρείται μεγάλη επιτυχία. Για τον Αρη, όμως, αν δεν καθαρίσει χωρίς προβλήματα αυτά τα παιχνίδια, θα είναι ξεκάθαρη αποτυχία.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε με αριθμούς, το «τέσσερα στα τέσσερα» είναι ρεαλιστικά εφικτό. Και το χρειαζόμαστε για να μαζέψουμε βαθμούς, μια και στο ranking θα διαιρέσουμε φέτος με το τέσσερα, οπότε έχουμε περιθώρια ανέλιξης.