Mε την ευφορία του κόσμου στα ύψη, ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει απόψε την Ντιναμό Τιφλίδας σε αυτό που μοιάζει σαν το πρώτο βήμα για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Τελευταία φορά που οι «πράσινοι» είδαν το σεντόνι να κουνιέται ήταν μια κρύα νύχτα του Δεκέμβρη του 2005 στη Βρέμη. Τότε που ο αδιόρθωτος Μαλεζάνι έλεγε στη συνέντευξη Τύπου πως είχε μάθει από το λάθος της Βαρκελώνης και πως δεν θα πίεζε ψηλά παίζοντας τεχνητό οφσάιντ. Τι έγινε στο ματς, μάλλον το θυμάστε. Ενα πέναλτι με το «καλημέρα» σε μπαλιά στην πλάτη της άμυνας και μια βαριά ήττα. Από τότε ο ΠΑΟ περιμένει την επιστροφή του στη διοργάνωση στην οποία ένιωθε κάποτε σαν στο σπίτι του. Μπορεί το αποψινό ματς να είναι απλώς ο δεύτερος προκριματικός γύρος, αλλά οι Κινέζοι είχαν δίκιο όταν έλεγαν πως και η πιο μεγάλη πορεία αρχίζει με το πρώτο βήμα. Οι Γεωργιανοί δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ο Τεν Κάτε, που βίωσε πέρυσι δύο στραπάτσα μέσα σε ένα μήνα με τον Αγιαξ, ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως δεν μπορείς να χαλαρώνεις. Αυτό που οφείλει να κάνει σήμερα ο ΠΑΟ είναι να καθαρίσει την υπόθεση με ένα καθαρό σκορ.
Το 2-0 είναι μέσα στις δυνατότητές του και θα του δώσει το δικαίωμα να πάει στην Τιφλίδα πιο άνετος και χωρίς να χρειαστεί εκεί να φορτσάρει. Η κίνηση του Τεν Κάτε να αφήσει τον Κλέιτον εκτός αποστολής ήταν ένα μήνυμα με αποδέκτες τους πάντες. Ο Παναθηναϊκός που ονειρεύεται ο Ολλανδός δεν έχει χώρο για όποιον βάζει το «εγώ» πάνω από το «εμείς». Και επίσης είναι ολοφάνερο πως ο Τεν Κάτε δεν πρόκειται να ριψοκινδυνεύσει στο ξεκίνημα της παρουσίας του στην Ελλάδα αφήνοντας κάποιον (ακόμη και αν αυτός είναι ένα ακριβοπληρωμένο απόκτημα) να του ρίξει σκιές στο ζήτημα της επιβολής μέσα στα αποδυτήρια. Ο Παναθηναϊκός επίσης κάνει την απόλυτα σωστή κίνηση να φέρει πίσω τον Τζόρβα από τον ΟΦΗ, απομακρύνοντας τον μετριότατο Μάλαρτζ. Ο Τζόρβας είναι το μέλλον για τον ΠΑΟ κάτω από τα δοκάρια και ο επόμενος βασικός γκολκίπερ της Εθνικής σε μια διετία από τώρα. Βελτιώθηκε πάρα πολύ με τα ματς που έκανε στην Κρήτη, έφτασε στην Εθνική ομάδα, πήγε στο Euro και τα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα.
Απόψε ο ΠΑΟ θα παίξει με στόχο τη νίκη, αλλά πρώτιστα χρειάζεται το «μηδέν» στην άμυνα. Η προσθήκη του Μελίσση είναι πολύ θετικό στοιχείο, αλλά τη διαφορά δεν μπορεί να την κάνει. Ο ΠΑΟ χρειάζεται έναν αληθινά υψηλού επιπέδου στόπερ, κάποιον σαν τον Ζιβέ ή σαν τον Μποτινέλι (με όποιο ρίσκο έχει η παρουσία του Αργεντινού στην Ευρώπη). Αυτό που θέλει ο ΠΑΟ είναι ένας στόπερ σαν τον Οϊερ, αλλά πιο νέος ή σαν τον Σλοβάκο Σκρτελ της Λίβερπουλ και τον Σέρβο Βίντιτς της Γιουνάιτεντ. Οι δυο τους κόστισαν στις ομάδες τους πάρα πολλά λεφτά, αλλά ήδη τα έβγαλαν. Τέτοιες περιπτώσεις οφείλουν να κυνηγήσουν στην Παιανία και φέτος είναι αλήθεια πως δεν υπήρξε δεύτερη και τρίτη σκέψη στο να δοθούν λεφτά.
Η περίπτωση του Πορτογάλου Μέιρα, που πήγε τελικά στη Γαλατασαράι, ήταν ιδανική και ας στοίχιζε σχεδόν επτά εκατομμύρια ευρώ. Ξέρεις τι παίρνεις όμως. Εξαιρετική περίπτωση θα ήταν και ο Κολοτσίνι της Κορούνια, ο οποίος συζητά με τη Νιούκαστλ, αλλά η προοπτική ομάδας που θα αγωνιστεί στην Ευρώπη ίσως να τον συγκινούσε. Επειτα από την αποψινή αναμέτρηση πάντως, θα ξέρουν στον Παναθηναϊκό πού ακριβώς βρίσκονται. Μια άνετη νίκη θα διατηρήσει το καλό κλίμα και η προσμονή για την κλήρωση της Νιόν την Παρασκευή θα είναι γλυκιά. Τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα δεν αλλάζει πολύ τα πράγματα, μια και θα υπάρξει και ρεβάνς, αλλά θυμίζω πως η δαμόκλειος σπάθη κρέμεται πάνω από τα κεφάλια πολλών σε περίπτωση αποκλεισμού, διότι δεν θα συνεχίσει ούτε στο ΟΥΕΦΑ ο ΠΑΟ. Τέτοιο σενάριο μοιάζει απίθανο, με δεδομένη τη χαμηλή δυναμικότητα της Ντιναμό, αλλά στο ποδόσφαιρο καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.