Η διαφορά βρίσκεται στα άτομα (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Η Μίλαν δεν φοβάται, αλλά προσέχει για να μην ξαναζήσει τον εφιάλτη του «Ριαθόρ»

Το καλοκαίρι του 1988, η PSV Αϊντχόφεν ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Γεμάτη αστέρια, μερικά από τα οποία συμμετείχαν μάλιστα και στην εθνική Ολλανδίας που κατέκτησε το EURO. Και η Μίλαν όμως έπειτα από εννέα χρόνια, κατά τα οποία είχε φτάσει στο ναδίρ (με δύο υποβιβασμούς), ήταν ξανά πρώτη στην Ιταλία. Το κοινό τους στοιχείο ήταν πως όλοι στηρίζονταν σε... Ολλανδούς. Η Μίλαν μάλιστα, πέρα του Φαν Μπάστεν, του Γκούλιτ και του Ράικαρντ που ήταν οι τρεις άσοι των «οράνιε», διέθετε και έναν προπονητή απόλυτα επηρεασμένο από το «Τόταλ Φούτμπολ», τον Αρίγκο Σάκι. Το Κύπελλο πρωταθλητριών δεν είχε ακόμη αλλάξει όνομα και μορφή. Η Μίλαν θα έπαιρνε τρεις τίτλους σε πέντε σεζόν και οι δύο ομάδες θα βρίσκονταν αντιμέτωπες στο πρώτο κιόλας Τσάμπιονς Λιγκ. Οι ομοιότητες τελειώνουν κάπου εδώ. Αντε και στον Πάολο Μαλντίνι, ο οποίος είναι κοινό σημείο αναφοράς και του '88 και του '93.

Η Μίλαν πάει σήμερα στην Ολλανδία για να υπερασπιστεί το 2-0 του πρώτου αγώνα και να περάσει σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό. Τον όγδοο στο πιο σπουδαίο Κύπελλο και συνολικά τον 16ο στην ιστορία της, αν συνυπολογίσουμε τα Κυπελλούχων και τα σούπερ Κύπελλα! Ελάχιστες ομάδες έχουν διψήφιο αριθμό ευρωπαϊκών τελικών και η Μίλαν αποτελεί την κλασική ομάδα που άμα φτάνει στη βρύση, συνήθως πίνει και νερό! Απέναντί της, μία αληθινή ομάδα. Ο Χίντινκ μπορεί να υπερηφανεύεται πως μετά την Κορέα στο Μουντιάλ του 2002, την εθνική Ολλανδίας το '98, οι οποίες πήραν την τέταρτη θέση, και την Αϊντχόφεν του '88, που την έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, τώρα ακουμπά ακόμη ένα θαύμα. Αυτή μάλιστα η ομάδα δεν έχει τα ταλέντα που διέθετε η προηγούμενη φουρνιά. Ο Ρόμπεν και ο Κέζμαν έφεραν λεφτά στα ταμεία, όμως η ισορροπία δεν διαταράχτηκε στο ελάχιστο. Πάνω από όλα το σύνολο! Αυτό που άλλοι τεχνικοί ονειρεύονται, ο Χίντινκ το πέτυχε. Οταν φτάνεις πάντως μία ανάσα από την υπέρβαση, τότε θέλεις τον έναν και μοναδικό που θα σε κάνει να ξεπεράσεις το εμπόδιο. Και η PSV δεν το έχει αυτό. Ο Ρόμπεν ή ο Κέζμαν μπορεί να της έδιναν αυτό το κάτι παραπάνω αν είχαν μείνει, αλλά δεν γίνεται να τα έχεις όλα!

Η Μίλαν αντίθετα βασίζεται στην ποιότητα και την πείρα μεμονωμένων σταρ. Εχει κάποιους παίκτες ακόμη από το μακρινό 1988 (Μαλντίνι, Κοστακούρτα), τον Σταμ που πήρε το Κύπελλο το '99 με τη Γιουνάιτεντ, τον Καφού των τριών σερί τελικών σε Μουντιάλ, τον Ζέεντορφ των τριών Κυπέλλων με διαφορετικές ομάδες. Και ακόμη, στο πρόσωπο του Αντρέι Σεβτσένκο έχει τον πιο καλό επιθετικό στον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Αν βάλεις ακόμη στη ζυγαριά τον Κρέσπο, τον Ρούι Κόστα, τον Νέστα και τον Πίρλο, γέρνει πολύ το πράγμα!

Η Αϊντχόφεν σήμερα θα πάει από την αρχή για το θαύμα. Μισή ώρα παιχνιδιού θα αρκεί για να καταλάβουμε αν υπάρχει πιθανότητα για την έκπληξη. Η Μίλαν δεν φοβάται, αλλά προσέχει. Τρεις λέξεις είναι αρκετές για να την κάνουν να μην εφησυχάζει: Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Κανείς στο Μιλάνο δεν θέλει να ξαναζήσει τον περσινό εφιάλτη του «Ριαθόρ». Μόνο ένα κακό ημίχρονο έχει κάνει η ομάδα του Αντσελότι τρία χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ και το πλήρωσε ακριβά. Σε αυτό το επίπεδο, δεν θέλει πολύ!

Η λογική, όποτε αυτή εμφανίστηκε επί σκηνής, λέει πως η Μίλαν θα σκοράρει και στο «Φίλιπς Στάντιον», οπότε όλα θα τελειώσουν. Επειδή όμως τα ποδοσφαιρικά νεκροταφεία είναι γεμάτα από ομάδες που υποτίμησαν στα νοκ άουτ ματς τον αντίπαλό τους, ας περιμένουμε τα μεσάνυχτα απόψε πριν ανακοινώσουμε και τον δεύτερο φιναλίστ της Κωνσταντινούπολης!

ΥΓ.: Σαν σήμερα, το '49, αφανίστηκε μία ομάδα που όμοιά της δεν είδε ποτέ το ιταλικό ποδόσφαιρο. Η μυθική Τορίνο του Ματσόλα πέρασε στην αιωνιότητα, όταν η μοιραία πτήση από τη Λισσαβώνα προσέκρουσε στο λόφο της Σουπέργκα. Κανείς δεν ξέρει αν η ιστορία του Κυπέλλου Ευρώπης θα ήταν διαφορετική, αν δεν συνέβαινε αυτό το δυστύχημα. Το βέβαιο είναι πως όλοι στην Ιταλία πιστεύουν πως δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά τόσο πλήρης ποδοσφαιρική ομάδα στο Καμπιονάτο σαν την «Γκρανάτα»!