Mια εξαιρετική μεταγραφή κι ας μην πουλά φανέλες

Ελάχιστοι πιθανολογώ το γνωρίζουν, αλλά ο Γιάννης Αναστασίου είναι ο πρώτος από τους Ελληνες ποδοσφαιρικούς εμιγκρέδες που πήρε στα χέρια του μετάλλιο πρωταθλητή. Ηταν το 2000 και φορούσε τη φανέλα της Αντερλεχτ. Στο σύντομο πέρασμά του από το Βέλγιο άφησε πίσω μόνο φίλους. Στη συνέχεια, όπου κι αν πήγε, ήταν το υπόδειγμα του επαγγελματία. Στη Ρόντα με ένα γκολ ανά σχεδόν δύο παιχνίδια κατάφερε να αποκτήσει την καλή μαρτυρία της δύσπιστης ολλανδικής ποδοσφαιρικής κοινωνίας. Στον Αγιαξ τον αποκαλούσαν «σοφό» οι προπονητές του και τον έβαζαν να μαθαίνει στους νεότερους τα μυστικά της δουλειάς. Στις κορυφαίες ποδοσφαιρικές ακαδημίες του πλανήτη θήτευσε δίπλα στον Αρνολντ Μιούρεν και οι καλύτεροι προπονητές της χώρας μιλούσαν με εξαιρετικά λόγια για τον «yannis». Είναι απορίας άξιον πώς ένας σέντερ φορ με τη δική του στατιστική και με τις εύφημες μνείες τόσων τεχνικών, όπου κι αν έπαιξε, δεν ήταν ποτέ στα πλάνα του Ρεχάγκελ. Ομως, δεν ήταν και ο μόνος.

Ο Γιάννης Αναστασίου εδώ και λίγα 24ωρα είναι η «νέα μεταγραφή» του Παναθηναϊκού. Μες στην παραζάλη για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, το όνομά του πέρασε στα ψιλά. Ομως ο νέος βοηθός του Χενκ Τεν Κάτε είναι ένα πολύ σημαντικό εξάρτημα στη νέα μηχανή του ΠΑΟ. Ο Τεν Κάτε τον ξέρει από την Ολλανδία, τον εκτιμά και ήταν επιλογή του. Στον νέο πολυμετοχικό Παναθηναϊκό τέτοιες κινήσεις δείχνουν διάθεση για κάτι καλό. Ο προπονητής ήθελε έναν Ελληνα στο τιμ του, αλλά όχι κάποιον που θα του πρότεινε η ΠΑΕ. Ηθελε έναν άνθρωπο που να ξέρει και να εμπιστεύεται. Πιο ιδανικό πάντρεμα δεν ήταν δυνατό να γίνει. Ο Αναστασίου θα βοηθήσει τον Τεν Κάτε (έναν πολύ υψηλού επιπέδου προπονητή αλλά πολύ ιδιόρρυθμο και απαιτητικό) στο να αντιληφθεί πιο γρήγορα το τι συμβαίνει στη χώρα μας. Θα είναι η ασπίδα του, αλλά κι ένα μαξιλάρι που θα τον προφυλάξει από κάποιους κραδασμούς. Οι μετακινήσεις βοηθών προπονητών δεν πουλάνε φανέλες. Δεν γίνονται πρωτοσέλιδα, δεν είναι μες στην τούρλα του καλοκαιριού το καλύτερο συστατικό για τον οπαδό. Η κίνηση όμως με τον Αναστασίου δείχνει πόσο σοβαρά έχουν αποφασίσει να κινηθούν φέτος στην Παιανία. Η επένδυση σ' έναν τέτοιο προπονητή σαν τον Χενκ Τεν Κάτε θα ήταν ευάλωτη και «γυμνή» χωρίς την προστασία και τη θωράκιση από ένα βοηθό γνώστη της ελληνικής νοοτροπίας. Τώρα, με τον Αναστασίου στο «τριφύλλι», με ένα σμπάρο πέτυχαν δύο τρυγόνια. Γνώστη και της ελληνικής και της ολλανδικής νοοτροπίας που εκτιμά ο προπονητής.

Τώρα αυτό που χρειάζεται ο ΠΑΟ είναι να κοιτάξει την άμυνά του. Επιμένω και το τεκμηρίωσα στο άρθρο του Σαββάτου πως οι τίτλοι φιλτράρονται από μία πολύ γερή άμυνα. Με τον Ζιλμπέρτο Σίλβα και τον Μάτος στα αμυντικά χαφ ο Παναθηναϊκός έχει την ιδανική εμπροσθοφυλακή για οποιαδήποτε άμυνα. Στην ίδια την αμυντική γραμμή, όμως, τι γίνεται; Ενας γρήγορος στόπερ είναι απαραίτητος και παρ' ότι η περίπτωση του Λουίζ Αλμπέρτο μοιάζει καλή. Ομως με τα χρήματα που ρίχνει στο παζάρι, ο ΠΑΟ έχει τη δυνατότητα να βρει κάτι πολύ καλό που να αλλάξει όλη την παρουσία την ενδεκάδας. Η προσθήκη του Γκάμπριελ στο δεξί άκρο είναι επίσης σωστή, όμως παραμένει ζωτικής σημασίας η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού κλάσης και όχι ενός ακόμα επιθετικού.