Να σταματήσουν τα πειράματα!

Η διοίκηση του Ολυμπιακού μαζί με τον Αβραάμ αγόρασε και χρόνο. Χρόνο για να βρει και να φέρει στο λιμάνι έναν αμυντικό χαφ της προκοπής. Με όλο τον σεβασμό στον αδελφό τού Τσάμπι Αλόνσο, παίκτες σε ηλικία 28 ετών που έρχονται για να δοκιμαστούν δεν μπορούν να θεωρούνται σοβαρές περιπτώσεις. Στα 28 δεν κοιτάς να δοκιμαστείς, αλλά να κάνεις το προτελευταίο συμβόλαιο της καριέρας σου. Με τον Λεντέσμα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και τον Στολτίδη τόσο πολύ ταλαιπωρημένο και «αργό» για τα γούστα του Βαλβέρδε, να με συγχωρούν στη διοίκηση, αλλά η ανησυχία εντείνεται.

Από τον Ντούσερ, που τον ξέραμε όλοι, στον Μίκελ, που έχει αδερφό ποδοσφαιριστή, η απόσταση είναι μεγάλη. Αν πρόκειται για άλλη μία εναλλακτική επιλογή κάτι πάει κι έρχεται. Να καιγόμαστε για βασικό αμυντικό χαφ και να βολευόμαστε με κάποιον υπό δοκιμή, είναι κάτι που δεν χωνεύεται επειδή ο Αβραάμ ήρθε στην ομάδα. Ούτε η επιλογή του Εθκέρο, που έχει ξεμείνει στο ακουστικό επειδή ξέμεινε από ομάδα, ενθουσιάζει κανέναν. Κάνω μάλιστα την πρόβλεψη ότι δύσκολα ο τριάντα ένα και βάλε Εθκέρο θα φάει τη θέση του τριάντα έξι και βάλε Τζόρτζεβιτς.

Με μπαλώματα δεν αλλάζει επίπεδο η ομάδα. Ετσι όπως πάει το πράγμα, να δεχτούμε ότι ο Ολυμπιακός θα έχει παντού περισσότερες λύσεις. Οχι όμως ότι θα αλλάξει επίπεδο. Το ξέρουμε ότι την τελευταία στιγμή ο πρόεδρος θα κάνει δώρο ένα γνωστό όνομα. Πιθανότατα τον σέντερ φορ. Γιατί όμως παίρνει η ομάδα καλό σέντερ φορ; Διότι πιστεύει ότι τα απίστευτα κι όμως αληθινά που έκανε πέρυσι ο Ντάρκο δύσκολα θα τα ξανακάνει. Αρα κι εκεί τα πράγματα μένουν ως έχουν. Ποιο συμπέρασμα βγαίνει;

Οτι εκεί που «πονάει» ο Ολυμπιακός αντί για λύσεις θα έχουμε μπαλώματα κι ο θεός να βάλει το χέρι του. Ο βαρύς πόνος που ζητάει θεραπεία επειγόντως είναι στη «μέση» του πρωταθλητή. Εκεί χρειάζεται η πιο δυνατή αντιβίωση κι όχι γιατροσόφια της κυρα-μαμής. Πρώτα, λοιπόν, αμυντικό χαφ με όνομα κι αξία. Υστερα έχουμε όλο τον χρόνο για δοκιμές και πειράματα.