Το καλύτερο ματς Κυπέλλου ίσως το είδαμε χθες. Απίστευτη μπαλιά έγινε από τον Κατσουράνη στον Λυμπερόπουλο, που πέτυχε το γκολ της ΑΕΚ κόντρα στη ροή του ματς, το οποίο ήθελες να μην τελειώσει ποτέ.
Μεγάλο πάθος και από τις δύο ομάδες, που στους παίκτες της ΑΕΚ έβγαινε σε σκληράδα. Στο τέλος την πλήρωσε με την αποβολή του Σέζαρ και έτσι χάλασε και η ισορροπία του ματς, χωρίς να κρίνεται από το διαιτητή, που έκανε από ένα σοβαρό λάθος για κάθε ομάδα.
Στην πλευρά του Ολυμπιακού για το πέναλτι του Ριβάλντο –που αν αυτό δεν είναι πέναλτι, τότε μάλλον δεν πρέπει να σφυρίζεται κανένα– και στην πλευρά της ΑΕΚ για το οφσάιντ του Σοάρες στην μπαλιά του Αλβες, που μπορούσε και αυτό το σφύριγμα να αλλάξει τη ροή του αγώνα.
Σε γενικές γραμμές ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, είχε την κατοχή της μπάλας, έχασε ευκαιρίες, βρέθηκε να χάνει, δεν το έβαλε κάτω και στο τέλος δικαιώθηκε, παίρνοντας ένα ματς που αρχικά του στράβωσε.
Η ΑΕΚ έπαιζε υποδειγματική άμυνα, αγωνιζόταν με ψυχή, έκανε το περισσότερο που μπορούσε να κάνει απέναντι στη μεγάλη πίεση του Ολυμπιακού. Είχε όμως τη μεγάλη τύχη να μη διαθέτει ο Ολυμπιακός έναν στράικερ περιοχής, γιατί τότε το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.
Το ευχάριστο συμπέρασμα για το ματς είναι ότι είχε φιλάθλους και από τις δύο ομάδες χωρίς να γίνει το παραμικρό. Συγχαρητήρια.