Με πιο ψύχραιμη οπτική και από τη στιγμή που το Euro αυτό πέρασε πλέον για την Εθνική ομάδα οφείλουν όλοι να δουν ξεκάθαρα τα πράγματα. Πέρα από τις αλλαγές που ήδη προανήγγειλε από χθες η ΕΠΟ σε οργανωτικό επίπεδο θα πρέπει να γίνουν αλλαγές και στο ρόστερ. Ο Νικοπολίδης και ο Αντζας θεωρώ ότι φέρθηκαν με απόλυτη αξιοπρέπεια και άνοιξαν την πόρτα της εξόδου για να κάνουν τόπο σε παίκτες που έχουν να προσφέρουν. Τον ίδιο δρόμο θεωρώ ότι οφείλουν να ακολουθήσουν και κάποιοι ακόμα. Δέλλας, Γιαννακόπουλος και Λυμπερόπουλος θα πρέπει και αυτοί να εγκαταλείψουν.
Από τους δύο πρώτους δεν φάνηκε να υπάρχει τέτοια διάθεση, αλλά υπάρχει καιρός μπροστά. Αν πρέπει από κάπου να δοθεί μια ελπίδα στον κόσμο με την προοπτική ανανέωσης, οι Νίνης, Χριστοδουλόπουλος και Παπασταθόπουλος είναι οι τρεις παίκτες που θα πρέπει να έχουν τακτική παρουσία στο ρόστερ της Εθνικής. Το ίδιο ισχύει και για τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, που κι αυτός νομίζω ότι ήρθε η ώρα να επωμιστεί τη βαριά κληρονομιά. Το νέο αίμα που θα πρέπει να μπει στο σώμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος θα δώσει και την προοπτική και την απαραίτητη ώθηση που χρειάζεται.
Η ελπίδα να είμαστε παρόντες και στο επόμενο μεγάλο ραντεβού, το Μουντιάλ, πρέπει να συνοδευτεί από την κατάλληλη μετάγγιση νέου αίματος. Αυτή η ομάδα μπορεί και πρέπει να μας χαρίσει και στο μέλλον μεγάλες συγκινήσεις. Το ζητούμενο είναι να μπορέσει να ανέβει κι άλλα σκαλιά ποιοτικά. Μια «χρυσή» γενιά φεύγει, έκλεισε τον κύκλο της και κανείς ποτέ δεν θα ξεχάσει τι έκανε. Ο λόγος πρέπει να περάσει στους νεότερους.