Τα ωραία πράγματα δεν διαρκούν πολύ

Συνήθως τα ωραία δεν διαρκούν πολύ. Για περίπου 30 δευτερόλεπτα χθες στο «Βαλς Σιζενχάιμ» επανήλθαν οι μνήμες του έπους του 2004: στημένη μπάλα, φάουλ του Καραγκούνη, κεφαλιά του Χαριστέα και γκολ. Η συνταγή, που πριν από 4 χρόνια μας οδήγησε στον θρίαμβο, δυστυχώς δεν ήταν παρά μία αναλαμπή στην κάτω του μετρίου παρουσία της Εθνικής στο Euro 2008. Η αποστολή επιστρέφει στην Αθήνα με κατεβασμένα τα κεφάλια και με αρνητικό ρεκόρ στις βαλίτσες της. Πώς όχι άλλωστε από τη στιγμή που για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν παίρνει ούτε πόντο. Τουλάχιστον η Γερμανία, πριν από 8 χρόνια, είχε αποσπάσει μία ισοπαλία!

Χθες βέβαια στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι με την Ισπανία το ζητούμενο δεν ήταν τόσο οι βαθμοί όσο μία εμφάνιση που να μας αφήνει ελπίδες για το μέλλον. Και η εμφάνιση αυτή προέκυψε. Για μεγάλο διάστημα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έπαιξε καλά, ειδικά από τη στιγμή που ο Αγγελος Χαριστέας έδωσε το προβάδισμα με ένα πανέμορφο γκολ. Με αρκετά φρέσκα πρόσωπα, με τους Βύντρα και Σπυρόπουλο στα δύο άκρα να έχουν αξιόλογη παρουσία και με τον Χαριστέα να αναδεικνύεται στον κορυφαίο παίκτη, αγωνιζόμενος στη φυσική του θέση, στο κέντρο της επίθεσης, η Εθνική αντιμετώπισε στα ίσια την Ισπανία, αλλά προδόθηκε για μία ακόμα φορά από ένα αστείο γκολ. Τέτοιο δεχθήκαμε από τον Χάνσον στο ματς με τη Σουηδία, το ίδιο έγινε στο παιχνίδι με τη Ρωσία, χθες δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε το ίδιο σκηνικό και μιλάμε για το δεύτερο γκολ των Ιβήρων.

Οι τελευταίοι από την πλευρά τους λογικά έπαιξαν με μειωμένη ταχύτητα και με πολλά νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα τους. Δεν μπορούμε, όμως, να λέμε ότι χρησιμοποίησαν τα... δεύτερά τους. Πώς να πεις κάτι τέτοιο, όταν αναφέρεσαι σε παίκτες της ποιότητας του Τσάβι Αλόνσο, του Φάμπρεγκας, του Γκουίθα και του Καθόρλα. Είναι παράλογο να μιλάμε για δεύτερη ομάδα.

Στο τελευταίο τέταρτο η φρεσκάδα αυτή των Ισπανών συν την ποιότητά τους και το αστείο γκολ που σημείωσαν αποτέλεσαν τους λόγους που τους οδήγησαν στη νίκη γοήτρου.

Εκείνο που με προβλημάτισε προσωπικά πολύ είναι η καθυστέρηση στο θέμα των αλλαγών. Στο ματς με τη Ρωσία ο Σεϊταρίδης ζητούσε αλλαγή, λόγω τραυματισμού, και τελικά αντικαταστάθηκε έπειτα από δέκα λεπτά. Χθες έγινε κάτι ανάλογο και μας στοίχισε. Ο Κυργιάκος ζητούσε αλλαγή, από τον πάγκο άργησαν να κινηθούν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεχθούμε την ισοφάριση.

Αυτό το πρόβλημα με την αργοπορία σε τέτοιες αλλαγές είχε παρατηρηθεί και παλιότερα. Και πιο συγκεκριμένα πριν από δύο χρόνια στη Ζένιτσα, στο ματς με τη Βοσνία, στο οποίο ο Καραγκούνης ζητούσε επίμονα αλλαγή. Τελικώς, αποχώρησε κουτσαίνοντας ύστερα από 25 λεπτά, με τον Θοδωρή Ζαγοράκη να παίρνει τη θέση του στην τελευταία εμφάνισή του με την Εθνική.

Το τρέχον Euro τελείωσε για την ομάδα μας και από σήμερα το πρωί πρέπει να ξεκινήσει η δουλειά για την «επόμενη μέρα». Πρέπει να κρατήσουμε τα λίγα θετικά της διοργάνωσης και να διορθώσουμε τα πολλά λάθη, μια και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον Σεπτέμβρη ξεκινάνε τα προκριματικά του Μουντιάλ με δύο παιχνίδια εκτός έδρας.

Να σημειώσουμε τέλος ότι από πλευράς Ρεχάγκελ ήταν μεγάλο λάθος η μη χρησιμοποίηση του Γιάννη Γκούμα ούτε για ένα λεπτό για δεύτερο συνεχές Euro, όπως επίσης και ότι ο Αγγελος Χαριστέας ήταν ο κορυφαίος μας στο τουρνουά, όπως απεφάνθη, εκτός των άλλων, η τεχνική επιτροπή της ΟΥΕΦΑ.