Τα «πάντσερ» έχουν πληθώρα επιλογών

Αυτή η Γερμανία μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο και το απέδειξε στο πρώτο μέρος. Ο Λεβ εδώ και καιρό, κάτι που άλλωστε φαινόταν από τα φιλικά, προόριζε τον Ποντόλσκι για να παίζει αριστερό χαφ. Ο Φριτζ από την άλλη μεριά τη δεξιά, δίνει τον αέρα στο Λαμ ότι υπάρχει κάποιος που θα τον καλύψει όταν ανέβει, αλλά είναι και αρκετά ουσιαστικός ο ίδιος στο παιχνίδι του, αφού είχε καλές πλαγιοκοπήσεις στο πρώτο μέρος. Σαν συμπέρασμα καταλήγω πως η Γερμανία έχει πληρέστερη ομάδα συγκριτικά με το Μουντιάλ που φιλοξένησε το 2006 και έχει έναν Γιάνσεν ώριμο αριστερά, τον Ποντόλσκι και να δημιουργεί από πίσω, αλλά να έρχεται και σαν 3ος επιθετικός και μεγάλη πληθώρα επιλογών στον πάγκο.

Όταν υπάρχουν παίκτες όπως ο Κουράνι, ο Σβαϊνστάιγκερ ή ο Χιτσλσμπέργκερ, ο Μπορόφσκι και ο Νεβίλ ή Οντόνκορ στον πάγκο κάθε προπονητής έχει την πολυτέλεια επιλογών και αλλαγών. Ο Γερμανός κόουτς, διαθέτει ένα τόσο πλήρες ρόστερ, ώστε να κοιτάει τον πάγκο και να μην τον πιάνει θλίψη, αλλά να του δημιουργείται ευχάριστος… πονοκέφαλος για το ποιόν θα βάλει κι αυτό θαρρώ πως συμβαίνει για πρώτη φορά τα τελευταία 10 χρόνια στα «πάντσερ». Ειδικά από τη μέση και μπροστά.

Με τους Γκόμεζ και Κλόζε μπροστά και τον Ποντόλσκι αριστερά, αλλά περισσότερο προς τα μέσα, κοντά στην περιοχή, η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να βάζει πολλούς παίκτες στα αντίπαλα καρέ. Όταν ένα από τα δύο φορ βγαίνει μακριά απ’ αυτήν και από τη στιγμή που και οι δύο φορ ξέρουν να πασάρουν σωστά στον κενό χώρο, η Γερμανία μπορεί ν’ απειλήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ειδικά αν ο αντίπαλος κάνει το λάθος να παίξει με ψηλά την άμυνα, όπως έκαναν οι Πολωνοί στο πρώτο μέρος. Φανταστείτε δε ότι ο Μπάλακ δεν έκανε καλό παιχνίδι και τα άκρα των «πάντσερ» δεν ήταν και στην ιδανική τους μέρα.

Πάντως η ομάδα του Μπενάκερ δεν ήταν κακή. Τολμώ να πω ότι φάνηκε πιο αξιόμαχη από την Κροατία με την εικόνα που έδειξε σε μεγάλο μέρος του δευτέρου μέρους. Όπως και στα πρώτα λεπτά που έδειξε να μπαίνει δυνατά. Είχε την ατυχία όμως, να πέσει πάνω σε ένα από τα φαβορί και σε μια πολύ σοβαρή και μεστή Γερμανία την πρώτη αγωνιστική.

Πόντο δίνω και στον Λεβ, γιατί δούλεψε από τον πάγκο. Όταν είδε πως η ομάδα του έχει πρόβλημα και άρχισε να πιέζεται, απάντησε βάζοντας τον πιο επιθετικογενή Σβαϊνστάιγκερ από τα δεξιά για να πάει να «δέσει» το ματς και όχι για να κρατήσει το 1-0. Κι αυτή η αλλαγή, παρά το ρίσκο που πήρε ο 48χρονος τεχνικός, πραγματοποιώντας την, τον δικαίωσε.

Οι Κροάτες από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν. Περίμενα περισσότερα απ’ αυτούς ειδικά απέναντι σε μια αδύναμη Αυστρία που πήρε θάρρος και παραλίγο να της κάνει ζημιά στο τέλος. Κρατάει τους τρεις πόντους. Βέβαια ότι έγραψα χθες για τους Τσέχους, ισχύει και για τους Κροάτες. Φαίνονται περισσότερο ώριμοι για να μπορέσουν να κάνουν μια πραγματικά καλή πορεία σε μεγάλη διοργάνωση. Πάντως με απογοήτευσε η ανεπάρκεια δυνάμεων για την ομάδα του Μπίλιτς στο τέλος.