Πάνε δώδεκα χρόνια από τότε. Τελικός του Euro 1996, η Τσεχία προηγείται με πέναλτι του Μπέργκερ, αλλά δύο γκολ του Ολιβερ Μπίρχοφ ανατρέπουν την κατάσταση. Η Γερμανία στον πρώτο τελικό που κρίθηκε στο «χρυσό γκολ» γίνεται πρωταθλήτρια Ευρώπης για τρίτη φορά. Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν παίρνει στα χέρια του το κύπελλο από τη βασίλισσα Ελισάβετ και οι Γερμανοί ολοκληρώνουν ακόμα μία μεγάλη διοργάνωση με επιτυχία. Σήμερα ξαναμπαίνουν στην τελική φάση ενός Euro με το μυαλό σε εκείνο το απόγευμα. Οχι μόνο γιατί ήταν η τελευταία διάκρισή τους, αλλά επειδή από τότε δεν έχουν νικήσει σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα! Το 2000 πήραν μόλις ένα πόντο σε τρία ματς και το 2004 δύο ισοπαλίες σε τρία παιχνίδια ήταν αποτελέσματα που τους έστειλαν νωρίς πίσω. Το 2006 στο Μουντιάλ ξόρκισαν την κατάρα ότι δεν είχαν νικήσει Ευρωπαίο αντίπαλο από εκείνο το ματς με την Τσεχία, όταν συναντήθηκαν με την Πολωνία. Τώρα ποιοι λέτε πως βρίσκονται μπροστά τους ξανά; Οι Πολωνοί. Ορισμένα πράγματα φαίνεται πως αρέσκονται να κάνουν κύκλους και η μοίρα έφερε ξανά αυτές τις δύο ομάδες να συγκρούονται σε ένα μεγάλο τουρνουά.
Οι Πολωνοί δεν έχουν νικήσει ποτέ τους Γερμανούς. Ούτε καν σε φιλικό. Το 1974 πλησίασαν όσο ποτέ άλλοτε. Στη Φρανκφούρτη έβρεχε όλη τη μέρα και ο αγώνας παραλίγο να μη γίνει. Παγκόσμιο Κύπελλο, ουσιαστικός ημιτελικός το ματς, στους Δυτικογερμανούς αρκούσε η ισοπαλία. Ο Ζεπ Μάγερ κατέβασε τα ρολά και απέκρουε το ένα σουτ μετά το άλλο, του Ντέινα, του Σάρμαχ, του Γκάντοχα, του Κάσπερτσακ. Ωσπου ο Γκερντ Μίλερ έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Σημείωσε το 1-0 και η ιστορία κατέγραψε την πρώτη και μοναδική ήττα των Πολωνών του Κάζιμιρ Γκόρσκι σε εκείνη τη διοργάνωση. Τέσσερα χρόνια μετά στην Αργεντινή, με τον Γιάτσεκ Γκμοχ στον πάγκο, η πρεμιέρα του Μουντιάλ για τους Πολωνούς ήταν με τη Δυτική Γερμανία. Το 0-0 ήταν τόσο άνοστο μετά το ματς του '74, που αμφιβάλλω αν το θυμάται έστω ένας από αυτούς που το είδαν.
Πριν από δύο χρόνια η Γερμανία, αν και δυσκολεύτηκε πάρα πολύ, πέτυχε γκολ στις καθυστερήσεις με τον Νόιβιλ και εξασφάλισε την πρωτιά του ομίλου της. Τώρα, με την ομάδα του Γιόακιμ Λεβ να έχει τον ρόλο του φαβορί της διοργάνωσης, η νίκη επί των Πολωνών μοιάζει επιβεβλημένη. Σε 15 ματς στο παρελθόν οι Γερμανοί νίκησαν στα 11 και μόλις τέσσερις ισοπαλίες κατάφεραν να αποσπάσουν οι Πολωνοί. Δύο από τα πλέον επιφανή στελέχη των Γερμανών, ο Κλόζε και ο Ποντόλσκι, θα μπορούσαν να ήταν σήμερα από την άλλη όχθη! Παιδιά Πολωνών μεταναστών, μεγάλωσαν στη Γερμανία, αλλά μεταξύ τους μιλούν πάντα πολωνικά! Ο Ποντόλσκι, μάλιστα, που είναι ζευγάρι με Πολωνέζα, κάνει και συγκρίσεις ανάμεσα στους λαούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως η πατρίδα των γονιών του έχει πιο χαρούμενους ανθρώπους. Ο Μίρο Κλόζε, όταν τον ρώτησαν αν ξέρει τον πολωνικό ύμνο, απάντησε «όχι», αλλά συμπλήρωσε πως η χώρα αυτή είναι στην καρδιά του και κάλλιστα θα μπορούσε να αγωνιζόταν τώρα μαζί της, αν δεν είχαν έρθει αλλιώς τα πράγματα.
Ευτυχώς που δεν κοντράρεται και στο μπάσκετ η Γερμανία με την Πολωνία, μια και το πλέον επιφανές παιδί της γερμανικής καλαθοσφαίρισης, ο Ντιρκ Νοβίτζκι (σταρ του ΝΒΑ), είναι και αυτός παιδί Πολωνών μεταναστών.
Ο Μπενάκερ πιστεύει πως μπορεί να γίνει η ζημιά και οι Πολωνοί να πάρουν την ισοπαλία από τους αντιπάλους τους. Ομως, η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του δεν δείχνει ικανή να πετύχει κάτι αν ο Μπάλακ και η παρέα του έχουν κέφια.
Ηταν κάποτε υπερδύναμη
Ο καγκελάριος της Αυστρίας, Αλφρεντ Γκουσενμπάουερ, πιστεύει πως η χώρα του θα κατακτήσει το Euro. Ακόμα ένα δείγμα τού πόσο εκτός πραγματικότητας βρίσκονται συνήθως οι πολιτικοί σε κάθε χώρα! Η Αυστρία είναι πανέμορφη χώρα, με ωραία τοπία, καλούς σκιέρ, φιλόξενους ανθρώπους. Στο ποδόσφαιρο, όμως, που κάποτε ήταν υπερδύναμη, από την προπολεμική εποχή του Ούγκο Μάισλ και της «Βούντερτιμ» του Ζίντελααρ και του Χάναπι, τα γεγονότα τούς ξεπέρασαν. Ακόμα και από τις μέρες του Ερνστ Χάπελ στη δεκαετία του '50 ή του Κρανκλ και του Προχάσκα στη δεκαετία του '70, όταν υπό τις εντολές του χαρισματικού Χέλμουτ Σενέκοβιτς η ομάδα τους νίκησε τη Γερμανία 3-2 στην Κόρντομπα και έκανε εξαιρετική εμφάνιση στο Μουντιάλ της Αργεντινής. Η τωρινή εθνική Αυστρίας δεν θα πήγαινε ποτέ σε τελική φάση αν δεν ήταν διοργανώτρια. Τελεία και παύλα. Το Euro 2008 φέρνει 50 εκατομμύρια ευρώ έσοδα στο κράτος και τονώνει την καταπολέμηση της ανεργίας με 12.000 νέες θέσεις εργασίας, αλλά μέχρις εδώ. Η ομάδα, αν καταφέρει να νικήσει ένα ματς, θα είναι άθλος. Πολύ περισσότερο αν περάσει ένα γύρο. Με Γερμανία και Κροατία στον όμιλο μοιάζει αδύνατο. Ο Γιόζεφ Χικερσμπέργκερ πάλεψε πολύ για να φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο. Αν η τωρινή φουρνιά των Νέων, που έφτασε στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στον Καναδά πέρυσι τον Ιούλιο, ήταν τέσσερα με πέντε χρόνια μεγαλύτερη, ίσως να είχαν τύχη. Τώρα τα πράγματα είναι αληθινά δυσοίωνα. Τουλάχιστον δεν έχουν μεγάλες βλέψεις οι οπαδοί. Αυτοί μάζευαν μάλιστα και υπογραφές για να αποσυρθεί η ομάδα από τη διοργάνωση. Αρα, χωρίς τρελές προσδοκίες ό,τι έρθει είναι ευπρόσδεκτο. Με δύο μόλις νίκες, όμως, σε 17 ματς προετοιμασίας καταλαβαίνει κανείς τον λόγο που υπάρχει αυτή η απαισιοδοξία.