Αυτή τη φορά η Εθνική Ελλάδος δεν θα έχει με το μέρος της το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Στην Πορτογαλία σόκαρε από την πρώτη μέρα και η νίκη εκείνη απέναντι στη διοργανώτρια σίγουρα προκάλεσε αίσθηση. Μόλις το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πραγματοποίησε και τα επόμενα χτυπήματα τότε ήδη είχαν ζαλιστεί οι αντίπαλοι και έψαχναν να καταλάβουν τι συμφορά τούς είχε βρει. Τώρα κάτι τέτοιο θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Εξάλλου στα ματς με τους δύο πρώτους αντιπάλους θεωρητικά εμείς είμαστε το φαβορί, έστω και αν αυτό δεν ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. Ας πούμε όμως ότι με Σουηδία και Ρωσία είμαστε το βαρύ όνομα.
Αυτόματα η Εθνική είναι υποχρεωμένη να παρουσιαστεί απόλυτα προσηλωμένη. Αν είναι δυνατό να φτάσει στο επίπεδο συγκέντρωσης που είχε στο προηγούμενο Euro. Αρετές έχει θεωρητικά πιο πολλές από την ομάδα του 2004. Εχει πολλά επιθετικά όπλα αυτή τη φορά στη διάθεσή της, περισσότερες αξιόλογες εναλλακτικές λύσεις. Εδειξε στο διάστημα των προκριματικών σε κάποια παιχνίδια να έχει εξαιρετικά μεγάλη συνοχή. Πιστεύω πάντως ότι για να τα καταφέρει και αυτή τη φορά θα πρέπει να ελαχιστοποιήσει τα λάθη της. Κι αυτό απαιτεί τεράστια συγκέντρωση και ηρεμία. Επίσης ο Ρεχάγκελ καλείται τις επόμενες ημέρες μέχρι την έναρξη, αν δεν το έχει σκεφτεί ήδη, να σκεφτεί το πώς θα έχει λιγότερους κινδύνους στην άμυνα και πώς -κυρίως- η Εθνική θα είναι σε θέση να αντιδρά ειδικά στις απότομες αλλαγές ρυθμού των αντιπάλων. Αυτό το είχε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό η Εθνική στο προηγούμενο Euro και θεωρώ ότι ήταν από τα «κλειδιά» για την επιτυχία. Οπως «κλειδί» ήταν ότι η ομάδα του 2004 αντιμετώπισε ξεχωριστά κάθε παιχνίδι και δεν σκεφτόταν συνολικά τι θα καταφέρει στη διοργάνωση.