Χρειάζεται να «χτίσει» από την αρχή

Στην ΑΕΚ, μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα ένιωσαν εγκλωβισμένοι. Πανηγύρισαν για το πρωτάθλημα, όμως αισθάνθηκαν αδικημένοι που μάζεψαν τους περισσότερους βαθμούς, αλλά τερμάτισαν δεύτεροι. Εν μέρει είχαν δίκιο. Ενιωσαν το απόλυτο κενό, όπως συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο που πιστεύει πως ο κόπος του δεν αναγνωρίζεται. Υπήρχε και το 4-0 επί του Ολυμπιακού που λειτούργησε ως το τέλειο παραισθησιογόνο και, μόλις όλα τελείωσαν, η προσγείωση ήταν απότομη. Οι παίκτες δεν ήθελαν να πάρουν μέρος στα πλέι οφ. Σεβαστό. Η διοίκηση θεωρεί πως είναι ανούσιο το σύστημα, μέσα από το οποίο η ομάδα έπρεπε να επαναδιεκδικήσει το κεκτημένο της. Ομως η ίδια διοίκηση είχε συναινέσει στη διεξαγωγή των πλέι οφ πέρυσι, οπότε δεν έχει το δικαίωμα να γκρινιάζει τώρα. Αυτό που μπορούσε να κάνει η ΑΕΚ, αν θεωρούσε πως σε ένα πρωτάθλημα που η ίδια μέσα στο γήπεδο ήταν πρωταθλήτρια δεν ήθελε να συνεχίσει, ήταν να επιλέξει να κατεβάσει την ομάδα Νέων. Με επίσημη ανακοίνωση, που θα εξηγούσε το σκεπτικό της, με τη δικαιολογία πως σέβεται την επιθυμία των παικτών της να μην αγωνιστούν. Ομως, για να μη μηδενιστεί, θα κατέβαζε τους Νέους και έτσι θα έλυνε το πρόβλημα. Μονά-ζυγά θα ήταν δικά της. Θα μπορούσαν οι πιτσιρικάδες να τα φέρουν βόλτα απέναντι στους υπόλοιπους; Θα ήταν καβάλα στο άλογο. «Και με τα δεύτερα σας παίζουμε», θα ήταν το σλόγκαν των οπαδών της. Θα έχαναν; Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Μπορεί και να μη δέχονταν μάλιστα και τόσα γκολ από ΠΑΟ και Αρη. Τώρα η διοίκηση της ΠΑΕ είναι σε αδιέξοδο. Η ομάδα βρέθηκε στη δίνη ενός κυκλώνα, ενώ οι απανωτές ήττες όχι μόνο την απομάκρυναν από τη δεύτερη θέση, αλλά της αποδυνάμωσαν την επιχειρηματολογία σχετικά με την κανονική σεζόν.

Πλέον τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η ΑΕΚ, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα τερματίσει τρίτη. Πράγμα που σημαίνει πως θα πάρει μέρος τον Αύγουστο στα προκριματικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, κάτι που τελευταία φορά συνέβη το 2000, τότε που αντιμετώπισε την Γκρεβενμάχερ από το Λουξεμβούργο. Ως ισχυρή, λογικά, δεν θα έχει πρόβλημα. Αρα, σε τελική ανάλυση, με δεδομένο πως στο Τσάμπιονς Λιγκ θα ήταν στους ανίσχυρους τον Αύγουστο, πάλι στον ίδιο παρονομαστή μπορεί να βρεθεί στην κλήρωση του Μόντε Κάρλο.

Εκείνα που δεν διαφοροποιούν αυτή τη στιγμή τα αισθήματα των οπαδών της είναι η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα σ' αυτά τα τρία παιχνίδια των πλέι οφ που ακολούθησαν το 5-0 με τον Πανιώνιο και η αληθινή ανάγκη για ενίσχυση με τέσσερις έως πέντε παίκτες πρώτης γραμμής, που όμως θα κοστίσουν χρήματα τα οποία δεν φαίνονται να βγαίνουν εύκολα από το ταμείο. Για την ΑΕΚ το συμπέρασμα του πρωταθλήματος 2007-2008 είναι πως το έχασε, εκτός της ιστορίας του Βάλνερ, εξαιτίας της ανεπάρκειας του Φερέρ να συντηρήσει τη διαφορά της αρχής και στην ανικανότητα να μη χάνει σε ματς που δεν μπορούσε να νικήσει. Το κακό γι' αυτή είναι πως το επόμενο πρωτάθλημα, με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο, οφείλει να το διεκδικήσει ξανά. «Χτίζοντας» και πάλι ομάδα από την αρχή. Χωρίς μάλιστα να έχει τη βεβαιότητα πως θα βρει έναν Ολυμπιακό τόσο αναιμικό όπως φέτος και χωρίς, όπως όλα δείχνουν, να αντιμετωπίζει έναν Παναθηναϊκό μπροστά στο φάσμα «εμφύλιου σπαραγμού». Αντίθετα, και οι δύο αντίπαλοί της μάλλον καλύτεροι θα είναι.

Εκείνο που τελικά μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της είναι η αδυναμία της αυτή τη στιγμή στα πλέι οφ! Πώς; Με το να αποφύγει η ίδια τον σχεδόν βέβαιο αποκλεισμό το καλοκαίρι στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και, ταυτόχρονα, να περιμένει τη φθορά ενός εκ των δύο άλλων, αν αποτύχουν να μπουν στους ομίλους. Ισως, μάλιστα, και των δύο. Τότε θα έχει πιάσει το... Τζόκερ!