Νίκησε, αλλά δεν έπεισε για μία ακόμα φορά. Ο Ολυμπιακός μπορεί να έχασε πάλι ένα τσουβάλι γκολ, αλλά χρειάστηκε τον καλύτερο ίσως Νικοπολίδη, από τότε που ήρθε στην ομάδα, για να πάρει το «τρίποντο» στην Καλαμαριά.
Ανευρη, χωρίς μέση και κορυφή για ένα ακόμα παιχνίδι, με τους παίκτες της να έχουν χάσει τους αυτοματισμούς που είχαν στα προηγούμενα ματς και με την ψυχολογία στο μηδέν, από το χαμένο ντέρμπι της προηγούμενης αγωνιστικής, εμφανίστηκε στην Καλαμαριά η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Αν δεν συνέλθει γρήγορα, δεν πρόκειται να διεκδικήσει τίποτε άλλο μέχρι το τέλος της χρονιάς. Καλύτερος παίκτης ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο οποίος με τη διπλή απόκρουση στο πρώτο ημίχρονο κράτησε τον Ολυμπιακό στο κόλπο.
Τον ακολούθησαν ο Γιώργος Ανατολάκης και ο Γρηγόρης Γεωργάτος και από διάθεση μόνο ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Πέραν τούτου, μηδέν. Ζιοβάνι και Ριβάλντο σχεδόν αδιάφοροι, ενώ όσον αφορά στον Μάριτς, μόνο η φανέλα του έδειχνε ότι είναι παίκτης του Ολυμπιακού.
Η Καλαμαριά, από την άλλη, έδειξε για μία ακόμα φορά ότι είναι ομάδα Α' Εθνικής και άδικα κινδυνεύει. Πάλεψε, δημιούργησε ευκαιρίες και στάθηκε, ως συνήθως στα παιχνίδια της, άτυχη. Θα είναι κρίμα να πέσει και να μείνουν στην κατηγορία ομάδες που μόνο με τα «κονέ» τους το επιτυγχάνουν.
Τελειώνοντας, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον κόσμο του Ολυμπιακού και της Καλαμαριάς, του Εργοτέλη και του Παναθηναϊκού, ο οποίος έστειλε μήνυμα ότι στο ποδόσφαιρο μπορούν να συνυπάρξουν φίλαθλοι και των δύο ομάδων.