Τα λάθη στην Ευρώπη

Παρά την πικρία που υπάρχει για την απώλεια (με τον τρόπο που ήρθε) του τίτλου, η «Ενωση» είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει στα πλέι οφ με την ίδια φόρα που τελείωσε το πρωτάθλημα. Γι' αυτό και προσωπικά θεωρώ ορθότατη την επιλογή της διοίκησης να μη σνομπάρει την κούρσα για τη 2η θέση, όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό όταν αισθάνεσαι πως άξιζες την πρωτιά, ειδικά για τους παίκτες. Αν η «Ενωση» κατέβαζε τη δεύτερη ομάδα, θα ήταν σαν να επέτρεπε στον Παναθηναϊκό να ανοίξει ακόμα περισσότερο τους ορίζοντές του για τη νέα περίοδο με την προοπτική της εισόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πέρα από την οικονομική ενίσχυση του Παναθηναϊκού, εφόσον ισχύσουν οι εξαγγελίες του ιδιοκτήτη του, θα είχε και τη 2η θέση στο τσεπάκι, άρα και την προοπτική να πάρει ακόμα περισσότερο χρήμα από μια πιθανή είσοδο στους ομίλους. Τώρα αν χάσει αυτή τη μάχη η ΑΕΚ, θα έχει υποστεί αγωνιστικά την απώλεια και δεν θα έχει παραδώσει το έδαφος αμαχητί σε έναν από τους δύο μεγάλους αντιπάλους της.

Μέγιστο λάθος αυτά τα χρόνια για την ΑΕΚ είναι ότι υποβάθμισε τη βαθμοθηρία στην Ευρώπη και το Κύπελλο ως στόχο. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε η πορεία της τη σεζόν 2006-07 στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και εκεί, όταν της δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει στο ΟΥΕΦΑ, τα παράτησε με βάση την επιλογή του προπονητή της. Τώρα είναι πολύ κοντά στο να φτάσει σε αδιέξοδο. Είτε βγει τώρα 2η είτε έβγαινε πρωταθλήτρια, θα έχει να αντιμετωπίσει κάποιο «βουνό» στυλ Σεβίλλης στην κλήρωση του 3ου προκριματικού. Ευκαιρίες είχε, όχι απαραίτητα για πορείες, αλλά για να πάρει πόντους. Κανείς δεν είχε την απαίτηση να νικήσει την πρώτη χρονιά της διοίκησης Νικολαΐδη ακόμα και τη Λιλ ή τη Σεβίλλη (τις είχε συναντήσει στο ΟΥΕΦΑ το 2004-05). Την Ααχεν, όμως, μπορούσε. Το γκολ του Αρσάβιν της έκοψε τον δρόμο στο ΟΥΕΦΑ νωρίς τη δεύτερη χρονιά στη διπλή μονομαχία με τη Ζενίτ. Με τον Φερέρ η ΑΕΚ, παρά την εξαιρετική συγκομιδή στο Τσάμπιονς Λιγκ, πέταξε ακόμα και την ευκαιρία να νικήσει τα δεύτερα της Παρί στον εντός έδρας αγώνα στα σκουπίδια. Φέτος με το ζόρι έκανε μία νίκη στον όμιλο με την Μπόλεσλαβ. Θυμίζω πως στη ρεβάνς με τη Σάλτσμπουργκ, ενώ είχε πάρει το πρώτο ματς 3-0, πέρασε μίνι περιπέτεια για να προκριθεί. Τα ματς με τη Χετάφε δεν μπορώ να τα περάσω από σοβαρή κριτική, μια και υπήρχε αναταραχή στο θέμα του προπονητή.

Η μειωμένη συγκομιδή πόντων αυτά τα χρόνια στην Ευρώπη της βάζει ένα μεγάλο εμπόδιο στο να πάρει ζεστό χρήμα από την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό το σημείο, όπως και η απαξιωτική (ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια) συμπεριφορά όσον αφορά το Κύπελλο, πρέπει απαραίτητα να διορθωθούν, διότι χαλάνε την εικόνα της ομάδας και τη ζημιώνουν από κάθε άποψη.