H εφτάψυχη Μπάγερν και το δοκάρι που άλλαξε τα πάντα...

Ο τρόπος που η Μπάγερν άρπαξε την πρόκριση μέσα από τα χέρια της Χετάφε, τόσο στο ενενήντα όσο κυρίως στην παράταση, έφερε συνειρμούς σχετικά με το πώς αυτή η ομάδα διαχρονικά είναι εφτάψυχη. Δεν χρειάζεται κάποιος μεγαλύτερος να δυσκολευτεί για να αναμοχλεύσει από τη μνήμη του το πώς κάποτε ο Σβάρτσενμπεκ στο 120’, στον τελικό των Βρυξελλών, γλίτωσε την Μπάγερν του Μπεκενμπάουερ, του Μίλερ, του Μάγερ και του Χένες από την ήττα απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Δύο μέρες μετά οι Βαυαροί διέλυσαν τους Μαδριλένους με 4-0 και το πρώτο από τα τρία σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών έφευγε για το Μόναχο.

Η ιστορία της Μπάγερν είναι γραμμένη από ένα χέρι που την αγαπά πολύ. Αλλά που μερικές φορές, σαν να θέλει να την προσγειώσει απότομα, της φέρνει και μία νύχτα σαν εκείνη της Βαρκελώνης το 1999, όταν μέσα σε 140 δευτερόλεπτα της γλίστρησε σαν νερό μέσα από τα χέρια το Κύπελλο με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Αν ψάξει, όμως, κάποιος μία ημερομηνία που οι υπόλοιποι στη Γερμανία κατάλαβαν πως την Μπάγερν αν θέλεις να τη «σκοτώσεις», οφείλεις να το κάνεις χωρίς δισταγμό γιατί αλλιώς θα «νεκραναστηθεί», πρέπει να πάει πίσω, τέτοιες μέρες πριν από 22 χρόνια. Στις 22 Απριλίου 1986 η Μπουντεσλίγκα, όπως συνήθως συμβαίνει, έφτανε σε ένα ακόμη δραματικό φινάλε. Πριν ανατρέξουμε στα γεγονότα εκείνης της μέρας, καλό είναι να αντιληφθείτε πόσο σπουδαίο ήταν το γερμανικό πρωτάθλημα στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80.

Μεταξύ του 1979 και του 1983 ούτε λίγο ούτε πολύ οκτώ ομάδες της Μπουντεσλίγκα έπαιξαν σε ευρωπαϊκούς τελικούς. Αν ψάξουμε ένα διάστημα που το γερμανικό ποδόσφαιρο πέρασε τη «χρυσή» περίοδό του ήταν τότε. Το 1979 στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες ήταν γερμανικές. Το 1980 στους προημιτελικούς οι πέντε από τις οκτώ ήταν από την Μπουντεσλίγκα και οι τέσσερις των ημιτελικών δικές τους. Ποτέ στο μέλλον δεν συνέβη ξανά τέτοια μαζική κυριαρχία.

Το 1983 το Αμβούργο έγινε η δεύτερη γερμανική ομάδα που κατέκτησε τον μεγαλύτερο τίτλο από όλους, νικώντας τη Γιουβέντους 1-0 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το ματς κρίθηκε από μια «βολίδα» από μακρινή απόσταση του Φέλιξ Μάγκατ, του μοναδικού σούπερ σταρ ποδοσφαιριστή του Αμβούργου, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Η εθνική Δυτικής Γερμανίας την ίδια εποχή είχε αναδειχτεί πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Euro της Ιταλίας, παίζοντας αρκετά καλό ποδόσφαιρο και με ηγέτη τον ξανθομάλλη Μπερντ Σούστερ.

Τότε οι περισσότεροι αληθινοί φίλοι της μπάλας παραδέχονταν το γερμανικό ποδόσφαιρο, ακόμη και αν δεν το συμπαθούσαν. Αυτό που δεν μπορούσαν να… καταπιούν ήταν η κυριαρχία της Μπάγερν Μονάχου. Κέρδισε επτά πρωταθλήματα από το 1980 έως και το 1990, βρισκόμενη συνήθως τέσσερις ή περισσότερους βαθμούς μπροστά από την ομάδα που τερμάτιζε δεύτερη. Η χειρότερη στιγμή, για όλους τους ουδέτερους, όμως έφτασε ένα μουντό απόγευμα Τρίτης, στις 22 Απριλίου του 1986. Η Βέρντερ Βρέμης του Οτο Ρεχάγκελ, του ανθρώπου που την είχε μετατρέψει από κομπάρσο σε πρωταγωνίστρια, είχε διαφορά δύο πόντων από την Μπάγερν όταν οι ομάδες συναντήθηκαν την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ηταν ένα ιδιαίτερα σφικτό παιχνίδι έως το 88ο λεπτό.

Τότε ο Ρούντι Φέλερ πέρασε την μπάλα στη μεγάλη περιοχή η οποία χτύπησε στο στήθος ή τον ώμο του Δανού Σόρεν Λέρμπι. Κάτω από τις διαμαρτυρίες του πλήθους ο διαιτητής έδειξε το σημείο του πέναλτι, και έπειτα από αυτό ο πάγκος της Μπάγερν άδειασε! Ολοι την έπεσαν στον διαιτητή και επικράτησε πανδαιμόνιο. Οι οπαδοί που το άκουγαν από το σπίτι δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα αυτιά τους: η Μπάγερν είχε χάσει την ψυχραιμία της. Μαζί με τη μεγάλη τύχη της. Ενα αμφισβητούμενο πέναλτι στα τελευταία λεπτά ενός κρίσιμου ματς δόθηκε εναντίον των «γιγάντων» του Μονάχου. Επί χρόνια όλοι πίστευαν πως οι διαιτητικές αποφάσεις πήγαιναν μόνο υπέρ της βαυαρικής ομάδας. Ο Μίχαελ Κούτσοπ, ο παίκτης της Βέρντερ Βρέμης, ήταν ο καλύτερος εκτελεστής πέναλτι της χώρας. Είχε σκοράρει οκτώ φορές από το σημείο του πέναλτι εκείνη τη σεζόν, είχε πετύχει 22 συνεχή πέναλτι κάνοντας μόνο ένα «διάλειμμα» σε ένα ματς με τη φανέλα της Κίκερς Οφενμπαχ πριν μεταγραφεί στη Βέρντερ.

Πήρε φόρα και πλάσαρε. Ο χρόνος έμοιαζε να κυλά βασανιστικά αργά μέχρι τη στιγμή που το δοκάρι γλίτωσε την Μπάγερν. Την επόμενη αγωνιστική, οι Βαυαροί διέλυσαν την Γκλάντμπαχ με 6-0 και κατάφεραν να αρπάξουν τον τίτλο από την ομάδα της Βρέμης στη διαφορά των γκολ.

Εκείνη τη μέρα πολλοί λένε πως η Μπάγερν πήρε παράταση ζωής και χαρτί λευκής υποταγής από τους υπόλοιπους της Μπουντεσλίγκα για να τους διοικεί και τα επόμενα χρόνια. Ισως είναι υπερβολικό, διότι η δύναμη της Μπάγερν είναι τέτοια που δεν πηγάζει από ένα ματς, έναν τίτλο, ένα γκολ. Για τον Οτο Ρεχάγκελ παραμένει η πιο πικρή μέρα της καριέρας του. Και για όλο το γερμανικό ποδόσφαιρο η υπενθύμιση πως η Μπάγερν ακόμη και στο έδαφος παραμένει επικίνδυνη! Καλό θα ήταν να το ξέρουν και οι Ρώσοι της Ζενίτ.