Ενα ίδιο ζευγάρι που το διαφοροποιούν οι παράμετροι

Αν έχετε χάσει το μέτρημα, η Λίβερπουλ και η Τσέλσι αναμετρούνται απόψε για τέταρτη φορά φέτος, για τέταρτη σερί χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ -τις τρεις από αυτές στα ημιτελικά. Αν βάλουμε όλες τις κόντρες τους σε κάθε διοργάνωση από το καλοκαίρι του 2004 και ύστερα, αυτή είναι η 19η αναμέτρησή τους και υπάρχει άλλη μία την ερχόμενη εβδομάδα! Αν και η Τσέλσι έχει το πάνω χέρι στα ματς του πρωταθλήματος και του Λιγκ Καπ, η Λίβερπουλ προκρίθηκε τόσο στις δύο προηγούμενες κόντρες στο Τσάμπιονς Λιγκ στα ημιτελικά όσο και στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2006! Γενικά την... πηγαίνει η εποχή, αφού ο Απρίλιος και ο Μάιος της ανήκουν σε αυτή τη μονομαχία που κρατάει χρόνια.

Το να πει κάποιος πως τα δύο ματς, απόψε και την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο, θα είναι «κλειστά» σε σκορ και «ανοιχτά» σε κάθε πρόβλεψη δεν διεκδικεί βραβείο... Νοστράδαμου. Υπάρχουν όμως σαφείς αλλαγές από τις δύο προηγούμενες αναμετρήσεις. Πρώτη και κυριότερη, η ρεβάνς θα γίνει αυτή τη φορά στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και όχι στο «Ανφιλντ». Δεύτερον, δεν υπάρχει τώρα πια Μουρίνιο, αλλά Γκραντ, ο οποίος δεν πυροδοτεί τόσο πολύ την ατμόσφαιρα. Τρίτον, η αγωνιστική κατάσταση της Λίβερπουλ είναι η καλύτερη στις μέχρι τώρα αναμετρήσεις, αφού εδώ και δύο μήνες βρίσκεται σε καλή φόρμα -με μόνη παραφωνία το 0-3 από τη Γιουνάιτεντ. Η Τσέλσι δεν δείχνει να έχει την ίδια αυτοπεποίθηση που τη χαρακτήριζε με τον Πορτογάλο στον πάγκο. Εχω όμως την εντύπωση πως για πρώτη φορά οι «μπλε» είναι τόσο προσηλωμένοι στον στόχο του Τσάμπιονς Λιγκ. Και για κάθε ομάδα που το θέλει πάρα πολύ, η μοίρα μοιάζει να τάσσεται στο πλευρό της.

Από την άλλη, στη Λίβερπουλ για πρώτη φορά σ' αυτή την τετραετία των διαδοχικών αναμετρήσεων με την Τσέλσι δεν νιώθουν κατώτεροι. Στο πρωτάθλημα στον πρώτο γύρο η Τσέλσι γλίτωσε με ένα πέναλτι-εφεύρεση του Ρομπ Στάιλς. Στον δεύτερο γύρο η ισοπαλία 0-0 ήρθε πολύ εύκολα και οι καλύτερες στιγμές του αγώνα είχαν «κόκκινη» χροιά. Στο Λιγκ Καπ η Τσέλσι νίκησε μεν, αλλά η Λίβερπουλ έπαιζε με 10 παίκτες για μεγάλο διάστημα. Γενικά παρατάχθηκε με πάρα πολλές αλλαγές. Η αίσθηση στο Μερσεϊσάιντ είναι πως αφού η Τσέλσι δεν μπόρεσε το 2005, όταν η διαφορά της ήταν «η μέρα με τη νύχτα» σε σύγκριση με τη Λίβερπουλ, να την αποκλείσει, τότε πώς θα το καταφέρει τώρα; Και η απάντηση σε ένα τόσο αιόλο ερώτημα είναι ανάλογη: όπως και η Λίβερπουλ το 2005! Χωρίς να είναι καλύτερη!

Οποιος πιστεύει πως απόψε θα γίνει ένα ματς ανάλογο του συγκλονιστικού 4-2 με την Αρσεναλ, τότε μάλλον είναι γελασμένος. Η προϊστορία αυτών των αγώνων δείχνει πως και οι δύο θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Η Λίβερπουλ πρώτα θέλει να μη δεχτεί γκολ και ύστερα, αν επιτύχει ένα, θα είναι ικανοποιημένη. Η Τσέλσι που έχει ένα τεράστιο ποσοστό αγώνων που τελειώνει με 1-0 -συνήθως υπέρ της, αλλά και εναντίον της- ξέρει πως ένα γκολ μέσα στο «Ανφιλντ» θα τη βάλει σε θέση οδηγού. Και οι δύο αντίπαλοι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις στημένες μπάλες και αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο η Τσέλσι φέτος υπερτερεί. Η Λίβερπουλ για πρώτη φορά στην εποχή Μπενίτεθ έχει δεχτεί τόσα πολλά γκολ από κόρνερ ή φάουλ. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα που αντιλήφθηκαν το τελευταίο διάστημα και τη δούλεψαν πολύ προκειμένου να τη βελτιώσουν.

Η Τσέλσι στα λεπτομέρειες νομίζω πως έχει προβάδισμα. Σήμερα η Λίβερπουλ μάλλον θα καταφέρει να νικήσει οριακά, αλλά η έδρα και η δίψα για την απόλυτη υπέρβαση από τους Λονδρέζους, που έχουν δει τον Αμπράμοβιτς να ξοδεύει με το τσουβάλι τα λεφτά για να βρεθεί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ίσως λειτουργήσουν καταλυτικά. Και με τον τελικό στη Μόσχα η πρόκληση για τον Ρόμαν να υποσχεθεί στους παίκτες τον ουρανό με τ' άστρα είναι μεγάλη.