Αμυντικό χαφ που να «δαγκώνει»

Ο Ολυμπιακός εν όψει της νέας σεζόν χρειάζεται δύο αμυντικά χαφ και ένα αξιόπιστο στόπερ. Για τον δεύτερο, επειδή έχουμε κάνει μεγάλη συζήτηση, δεν νομίζω πως χρειάζεται πολύ να σκεφτείτε ποιος είναι το πρώτο όνομα. Ο Σωτήρης Κυργιάκος, δίχως δεύτερη κουβέντα, αποτελεί την επιλογή στην οποία πρέπει να επενδύσει ο Θρύλος με τα μάτια κλειστά. Από εκεί και μετά, κατά τη γνώμη μου -και αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση-, οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να ενισχύσουν την αμυντική λειτουργία της μεσαίας γραμμής τους.

Αυτό το γράφω για τους εξής απλούς και προφανείς λόγους: ο Λεντέσμα δεν είναι τόσο κόφτης όσο περιμέναμε. Βγάζει δύσκολα την μπάλα μπροστά, τρέχει πάρα πολύ, καλύπτει χώρους, αλλά τα μαρκαρίσματα δεν είναι το καλό του στοιχείο. Ο Τοροσίδης δεν μπορεί να παίζει συνεχώς όπου καπνίζει στον κάθε προπονητή, διότι στο τέλος θα καεί ποδοσφαιρικά. Ο Στολτίδης, που πολλές φορές φέτος έπαιζε λίγο πιο μπροστά και συνήθως αριστερά από τον Λεντέσμα, κλήθηκε να κάνει μια σύνθετη δουλειά, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως πλέον είναι 33 και δεν είναι δυνατόν να κάνει μόνος του αυτή τη δουλειά.

Ο Χρήστος Πατσατζόγλου έχει προσπαθήσει πολύ σκληρά, αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να αντεπεξέλθει πλέον στις απαιτήσεις αυτής της θέσης. Καταλήγουμε άνετα στο συμπέρασμα πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν αμυντικό χαφ που να «δαγκώνει», έναν με στυλ ανάλογο του Καρντόσο, αλλά και άλλη μία αξιόπιστη λύση σε αυτή τη θέση. Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός μπορεί να πάει να πάρει τον παίκτη του Αστέρα ή αν έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει έναν νέο Τουρέ, αλλά οφείλει να το κάνει.