Αυτή η ΑΕΚ που έκανε την εμφάνισή της στο πρώτο 45λεπτο στο ΟΑΚΑ είναι αυτή που θα ήθελε να βλέπει ο φίλος της «Ενωσης» όλον τον χρόνο. Το αν μετά το χθεσινό αποτέλεσμα ο κόσμος της ομάδας είναι χαρούμενος δεν είναι κάτι που το λέω με σιγουριά. Γιατί παρά το 4-0 εις βάρος του πρωτοπόρου, στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει η πραγματικότητα, που λέει ότι η υπόθεση «τίτλος» δεν εξαρτάται από την ΑΕΚ. Για το χθεσινό παιχνίδι θεωρώ πως είναι περιττό να γίνει κάποιο σχόλιο από οποιονδήποτε, αφού, ειδικά στο πρώτο μέρος, η «Ενωση» πέτυχε τρία γκολ και είχε άλλες πέντε κλασικές ευκαιρίες να διευρύνει τον δείκτη της παραγωγικότητάς της. Ο ίδιος ο Νίκος Κωστένογλου μετά τον αγώνα παραδέχτηκε ότι η ΑΕΚ δεν έγινε ξαφνικά ομαδάρα και πως πρέπει να μείνουν προσγειωμένοι ο ίδιος και οι παίκτες του.
Η μεγάλη διαφορά της ΑΕΚ του Φερέρ και αυτής του πρόσφατου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό συγκριτικά με τη χθεσινή αφορά τον ψυχολογικό τομέα. Η «Ενωση» κέρδισε το ματς γιατί το ήθελε περισσότερο από τον αντίπαλό της, μπήκε όχι απλά για να νικήσει, αλλά για να βάλει όσα περισσότερα γκολ μπορεί και να πετάξει από πάνω της τη ρετσινιά της «λούζερ» ομάδας που έτεινε να της κολλήσει μετά τα πέντε ντέρμπι που δεν κατάφερε να πάρει (είχε να νικήσει από το φθινόπωρο του 2006 τον Παναθηναϊκό). Για την ΑΕΚ αυτή η νίκη μπορεί να σηματοδοτήσει μια καινούργια ημέρα, αρκεί όλοι να συνειδητοποιήσουν πως ακόμη υπάρχουν αδυναμία και τομείς στους οποίους η ομάδα χρειάζεται πολύ μεγάλη βελτίωση.