Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα της Ρόμα που σκορπίστηκε στους πέντε ανέμους πριν από 11 μήνες στο «Ολντ Τράφορντ». Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, η οποία διαλύθηκε 7-1 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Σπαλέτι την επόμενη μέρα μάζεψε τα κομμάτια και προχώρησε. Ποιος προπονητής στην Ελλάδα θα προλάβαινε να πάει στην… προπόνηση την άλλη μέρα; Αν μάλιστα είχε αναλάβει την ευθύνη για τη συντριβή, θα είχε παυθεί από το τηλέφωνο! Πόσοι από τους παίκτες θα έμεναν στη θέση τους; Οι εννέα από αυτούς που έκαναν τη ζημιά στη Ρεάλ έπαιξαν πέρυσι σε αυτό το καταραμένο ματς (συν τον τραυματία Ταντέι και τον τιμωρημένο εκείνη τη βραδιά Περότα) και μάλιστα λίγες μέρες μετά το στραπάτσο η Ρόμα ανασηκώθηκε, διέλυσε την Ιντερ στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας (6-2 με συνοπτικές διαδικασίες) και τη νίκησε στο πρωτάθλημα, στη μοναδική ήττα των «νερατζούρι» στα δύο τελευταία χρόνια, μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, όταν λύγισαν στη Νάπολι. Αυτή η Ρόμα, που έχασε τον Κίβου και πρόσθεσε τον Ζουάν, τον Σισίνιο και τον Τονέτο στην ενδεκάδα της, φέτος βρίσκεται στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ. Η νίκη μέσα στη Μαδρίτη επί μιας Ρεάλ που ακόμα να συνέλθει από το νοκ άουτ επιβεβαιώνει πως αυτή η Ρόμα, που ο Σπαλέτι χτίζει με υπομονή μια τριετία, είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα. Δεν είναι λογικές που χωρούν στο ελληνικό μυαλό. Οι λέξεις υπομονή και επιμονή δεν είναι έννοιες που βρίσκουμε στο καθημερινό λεξιλόγιό μας. Ακουγα την Τετάρτη το βράδυ την γκρίνια από οπαδούς του Ολυμπιακού για τον Τάκη Λεμονή, τον Πατσατζόγλου, τον Τοροσίδη, τον Τζόρτζεβιτς. Λες και ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από κάποια τυχαία ομάδα! Ελεγα τον Δεκέμβριο πως η χειρότερη κλήρωση μπορεί να ήταν η Πόρτο για τους «ερυθρόλευκους» και επιμένω. Γιατί, ενώ φυσικά μπορούσαν να έχουν προκριθεί, απλώς φανταστείτε την περίπτωση του αποκλεισμού από μία ομάδα όπως οι «δράκοι». Τα λαϊκά δικαστήρια θα είχαν ήδη ζητήσει τον... αποκεφαλισμό των υπευθύνων!
Φυσικά και ο Ολυμπιακός μπορούσε να παλέψει περισσότερο. Μόνο γι' αυτό μπορεί να βρει κάποιος κάτι για να προσάψει στον Λεμονή και τους παίκτες. Για τίποτε άλλο! Δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα γραφόταν στην Ελλάδα αν ο Ολυμπιακός είχε προχθές την ατυχία που έμελλε να έχει η Ρόμα πέρυσι στο Μάντσεστερ. Θα ζητούσαν κάποιοι την απέλαση από τη χώρα των υπευθύνων του διασυρμού!
Η οκτάδα περιμένει μόνο μία ομάδα για να συμπληρωθεί. Στο «Μεάτσα» η Λίβερπουλ θα υπερασπιστεί το 2-0 του «Ανφιλντ» την Τρίτη απέναντι σε μία Ιντερ που βρίσκεται σε κρίση. Αν περάσει η αγγλική ομάδα, τότε η Πρέμιερ Λιγκ θα έχει τέσσερις ομάδες στην οκτάδα και ήδη οι μπουκμέικερς θεωρούν πως μόνο η Μπαρτσελόνα μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στο να πάει στο νησί το κύπελλο. Είναι έτσι όμως; Μάλλον ναι. Οσο κι αν η Ρόμα βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και επίσης όσο και αν η Ιντερ μπορεί να κάνει μία εμφάνιση ανάλογη της αξίας των παικτών της, η ψυχρή εικόνα παραμένει η ίδια: η Γιουνάιτεντ στη μέρα της είναι ασταμάτητη, η Αρσεναλ που πίεσε και «έσκασε» τη Μίλαν έχει μέσο όρο 25 χρόνια και τέτοια ποιότητα που σε κάνει να βγάζεις το καπέλο, η Τσέλσι διαθέτει μέσα στην ενδεκάδα πέντε με έξι σούπερ σταρ, αλλά και άλλους τρεις τουλάχιστον που κάθονται στον πάγκο! Υπολογίστε επίσης πως η Λίβερπουλ αρμενίζει πολύ πιο άνετα σε ευρωπαϊκά νερά απ' ό,τι στην Αγγλία και έχετε την πλήρη εικόνα. Οι υπόλοιποι πλην της Μπαρτσελόνα, που λογικά δεν φοβάται κανέναν, αλλά δεν θα έβλεπε και με ευχάριστη διάθεση μια κόντρα με τον Ρονάλντο και τον Ρούνεϊ τη δεδομένη στιγμή, εύχονται να συναντηθούν οι Αγγλοι μεταξύ τους στα προημιτελικά!
Αυτό που δίνει, πάντως, ιδιαίτερη αξία στη φετινή διοργάνωση είναι η παρουσία της Σάλκε και της Φενερμπαχτσέ στην οκτάδα. Οι Γερμανοί, που είναι σε πτώση στο πρωτάθλημά τους, επιβεβαίωσαν την ικανότητά τους στη διαδικασία των πέναλτι και έμειναν ζωντανοί στον θεσμό. Οι Τούρκοι όμως έκαναν αληθινή υπέρβαση. Επειτα από σχεδόν τρία χρόνια κάποια ομάδα πέταξε έξω τη Σεβίλλη σε νοκ άουτ ματς. Και με τι τρόπο. Η δυσκολία των Τούρκων ήταν να σταθούν όρθιοι μετά το 0-2 στην αρχή, αλλά και μετά το 1-3. Το κατάφεραν όμως. Και στα πέναλτι ο άνθρωπος που στην κανονική διάρκεια τους… κρέμασε, ο Βολκάν, ήταν ο ήρωας!
Η στατιστική λέει πως ενώ στο παρελθόν είχαμε τελικό μόνο με Ιταλούς και μόνο με Ισπανούς, δεν έχει συμβεί με αγγλικές. Πέρυσι υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να συμβεί στην Αθήνα, αλλά με… ανακούφιση η ΟΥΕΦΑ είδε τη Μίλαν να απορρίπτει το σενάριο! Φέτος όμως; Μη βιαζόμαστε να κάνουμε προβλέψεις. Η κλήρωση την άλλη Παρασκευή θα καθορίσει πολλά. Εκείνο που δεν αλλάζει είναι πως η Μίλαν συνέχισε την παράδοση που θέλει τον κάτοχο να μη διατηρεί το τρόπαιο εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια και επίσης να αποκλείεται από τη φάση των «16» από το 2004-2005 και ύστερα. Και η Ρεάλ για τέταρτη σερί χρονιά δεν θα βρεθεί στα προημιτελικά. Κάτι που απλώς επιβεβαιώνει αυτό που ξέρουμε εδώ και χρόνια: η ιστορία δεν εγγυάται ποτέ σε κάποιον την επιτυχία.