Η ρουλέτα δανείζει, δεν χαρίζει...

Τι να πούμε πάλι; Κέρδισε ο Ολυμπιακός και όλα μια χαρά; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σε λίγες μέρες κανείς δεν θα θυμάται πώς ήρθε αυτή η νίκη στην Κρήτη. Το κακό είναι ότι οι Πειραιώτες κάθισαν πάνω στην «τεσσάρα» επί του ΠΑΟ και νόμισαν ότι θα καθάριζαν για πλάκα. Εβαλαν νωρίς το γκολ και μετά περίμεναν να τελειώσει ο αγώνας. Αν δεν ήταν πάλι ο Νικοπολίδης, θα έχαναν. Παίκτες με ποιότητα που έπαιζαν χωρίς μυαλό και απροσδόκητα χωρίς δυνάμεις. Δεν μάρκαρε ουδείς! Μεσαία γραμμή ανύπαρκτη και λίγες καλές πάσες. Ο Τάκης φώναζε από τον πάγκο, αλλά ποιος τον άκουγε; Μετά έβαλε τον Σίσιτς και εκτέθηκαν και οι δυο τους. Οτι δεν υπήρχε κέντρο για να κόβει την μπάλα δεν το έβλεπε κανείς τους; Ο «Τόρο» δεν σταματούσε τίποτα, ο Στολτίδης, όταν μπήκε, φάνηκε ότι δεν είναι ακόμα καλά και ο ΟΦΗ έφτανε δίχως κόπο στην περιοχή.

Η νίκη είναι νίκη, αλλά η εμφάνιση προβλημάτισε και πάλι. Φωνάζω ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, αλλά οι άλλοι έκλεισαν την κάνουλα. Τώρα περιμένουμε να γίνει καλά ο Λεντέσμα, να βρει τον εαυτό του ο «Ιέρο», να μπει και να προσαρμοσθεί γρήγορα ο Μπελούτσι και όλοι μαζί να ξαναβρούν ρυθμό. Προς το παρόν ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να παίζει με τη φωτιά. Εχει τιμωρηθεί πολλές φορές στην αρχή του πρωταθλήματος.

Τον τελευταίο καιρό η τύχη τού χαμογελά και η αδράνεια περνάει στο ντούκου. Οταν οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν αυτό που ξέρουν, δεν υπάρχει ομάδα στην Ελλάδα να τους σταματήσει. Σπάνια όμως δείχνουν αυτές τις ικανότητές τους. Παιχνίδι για ρουλέτα είναι αυτό που κάνουν, όχι για ποδόσφαιρο. Ξέρετε ότι η ρουλέτα δανείζει, δεν χαρίζει. Η κατάσταση σιγά σιγά θα γίνει μη αναστρέψιμη, αν επαναλάβουν τέτοιες εμφανίσεις. Δεν θα είναι κάθε μέρα του Αγίου Αντωνίου...