Ουφ, γλιτώσαμε!

Τέτοια χάλια καιρό είχα να δω. Ενας Ολυμπιακός να μην μπορεί να σταθεί όρθιος και να παρακαλάει να τελειώσει το ντέρμπι. Κανένα σχέδιο, ελάχιστες δυνάμεις και πολλή τύχη. Επιασε το πέναλτι ο Νικοπολίδης και σώθηκαν οι «ερυθρόλευκοι». Ούτε του παπά να μην το πουν έτσι όπως έπαιξαν. Σε κάθε κατεβασιά του ΠΑΟ έκλεινα τα μάτια μου. Μισό γκολ ήταν κάθε φάση. Μα είναι δυνατόν; Μέσα στο Καραϊσκάκη να μας κάνουν γιο γιο;

Μετά το 60' η ομάδα κατέρρευσε. Ολοι τους ήταν σε κακή μέρα και δεν είχαν καμία βοήθεια από τον πάγκο. Ο Λεμονής... κοιμήθηκε. Δεν προσπάθησε να αλλάξει το παραμικρό. Εβλεπε ότι το κέντρο είχε χαθεί από το πρώτο πεντάλεπτο και δεν έκανε τίποτα για να διορθώσει τα πράγματα. Μην ακούσω τώρα για τις απουσίες των Στολτίδη και Λεντέσμα. Και στον Παναθηναϊκό δεν έπαιζε ο Μάτος. Μην ξεχνάτε ότι ο Λεμονής και ο Ιβιτς ήθελαν μικρό και ευέλικτο ρόστερ. Ορίστε τα αποτελέσματα. Να κοιτάς στον πάγκο και να μην υπάρχει χαφ. Να μην υπάρχει λύση της προκοπής. Από την άλλη δεν είδα την ομάδα έτοιμη. Δεν προετοιμάστηκε σωστά. Λες και δεν ήξερε τον Παναθηναϊκό. Ούτε η Ρεάλ δεν έκανε τόσες φάσεις στο Φάληρο. Ο Ολυμπιακός απλώς δεν υπήρχε στο γήπεδο. Να δω πώς θα τα βγάλει πέρα την Τετάρτη. Το ίδιο ρόστερ θα έχει και μεθαύριο. Μικρό και ευέλικτο. (Και σκασμένο και απροετοίμαστο).