Χωρίς σοβαρότητα και διάρκεια

Για μια ακόμα φορά... πάλι καλά. Ο Ολυμπιακός νίκησε, αλλά δεν μου άρεσε. Δεν μου άρεσε, επειδή μπορούσε αλλά δεν «καθάρισε» το παιχνίδι από το πρώτο ημίωρο. Δεν μου άρεσε γιατί φάνηκε και πάλι έλλειψη σοβαρότητας. Δεν μου άρεσε επειδή στην άμυνα έδειξε ασύνδετος, με λανθασμένα μαρκαρίσματα και αδράνεια σε κάθε φάση. Δεν μου άρεσε γιατί δεν κατάφερε να διατηρήσει σταθερή απόδοση.

Δεν μου άρεσε επειδή, ακόμα κι όταν γύρισε το ματς σε 1-2, έδειξε ανέτοιμος να κρατήσει δίχως καρδιοχτύπι το αποτέλεσμα. Στο φινάλε ο Ηρακλής έμεινε με παράπονα, επειδή το επέτρεψαν ο Λεμονής και οι παίκτες του. Είστε σίγουροι ότι δεν χρειάζονται άλλες μεταγραφές; Οτι η άμυνα δεν θέλει ενίσχυση; Ολα τα ματς πάνω στην κόψη του ξυραφιού. Του βγαίνει η ψυχή για να κερδίσει.

Πήρε «διπλό» εκτός Αττικής έπειτα από δέκα μήνες, αλλά εγώ δεν πείθομαι. Ευτυχώς που υπάρχει ο Κοβάσεβιτς και βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά. Τόσα χρήματα, τέτοια ποιοτική βάσει ρόστερ διαφορά από τους άλλους και απόδοση... άσ’ τα να πάνε.

Μη μου πει κανείς για τις απουσίες των Γκαλέτι και Λεντέσμα και ότι ο Στολτίδης ήταν επηρεασμένος από τον πρόσφατο τραυματισμό του. Για τέτοια προβλήματα πρέπει να έχεις γεμάτο ρόστερ. Πάνω από όλα, όμως, η ομάδα οφείλει να είναι έτοιμη για κάθε παιχνίδι και να μετουσιώνει την ανωτερότητά της σε νίκες. Ενα κακό ματς δικαιολογείται. Τέτοιες μεταπτώσεις και τόσο άγχος σε κάθε αγώνα όχι...