Στη στροφή του νέου χρόνου και μια ανάσα πριν από το φινάλε του πρώτου γύρου ο Παναθηναϊκός, δίχως καμία αμφιβολία, έκανε την πιο μεγάλη νίκη της αγωνιστικής. Με το «διπλό» στο «Κλ. Βικελίδης» έμεινε ζωντανός στη μάχη για τον τίτλο και έδειξε σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό ότι είναι κι αυτός μέσα στο κόλπο.
Δεν εντυπωσίασε, αλλά κέρδισε σε μια έδρα πολύ δυνατή, λυγίζοντας μια σκληροτράχηλη ομάδα, η οποία έχει προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Πάνω απ' όλα, όμως, κέρδισε σε ψυχολογία. Εκεί που τόσο καιρό «πονούσε» πήρε πόντους και βλέπει πλέον με άλλο μάτι τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Οι διαφορές είναι μικρές και τέτοιες νίκες, σαν κι αυτή στο σπίτι του Αρη, μετράνε διπλά. Ο ΠΑΟ έμεινε στο κυνήγι της ΑΕΚ, η οποία όμως νιώθει πλέον σίγουρη για τα πατήματά της. Εχει τη μεγάλη βοήθεια από τον κόσμο της, που είχε εντυπωσιακή παρουσία στο ΟΑΚΑ. Νικώντας τον ΠΑΟΚ η «Ενωση» προσέθεσε άλλους τρεις βαθμούς στο ενεργητικό της και κράτησε δικό της το ρετιρέ. Κάνει το καλύτερό της ξεκίνημα την τελευταία δεκαετία και δεν ένιωσε σχεδόν κανένα κίνδυνο απέναντι στους Θεσσαλονικείς, που επιβεβαίωσαν και πάλι τις εκτός Τούμπας ασθένειές τους.
Για την ΑΕΚ η επόμενη αναμέτρηση, η πρώτη του 2008, είναι εκείνη που θα κρίνει πάρα πολλά για τη συνέχεια. Τολμώ να πω ότι το παιχνίδι στην Τρίπολη είναι μισός τίτλος για τους «κιτρινόμαυρους». Αν νικήσει η ΑΕΚ τον Αστέρα, θα βγει πρωταθλήτρια χειμώνα. Η πρωτιά στον πρώτο γύρο δεν εξασφαλίζει τίποτα. Θα δώσει, όμως, τεράστια ώθηση στην ομάδα του Φερέρ και παράλληλα θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στους «αιώνιους» για το ποιος είναι το αφεντικό στη μάχη για την κατάκτηση της κορυφής. Για να περάσει με «διπλό» από μια έδρα στην οποία έχασαν Ολυμπιακός, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ –και όχι μόνο–, οφείλει να δείξει καλύτερη εικόνα από τη χθεσινή. Η νωθρότητα στις κινήσεις της ΑΕΚ, ειδικά στο δεύτερο μέρος, ήταν εμφανής. Δεν της κόστισε επειδή είχε βάλει από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη και διότι φέτος ξέρει να παίρνει παιχνίδια που είναι στο όριο. Εκεί κάνει έως τώρα τη διαφορά και έχει προς το παρόν τον πρώτο λόγο.
Στα σημαντικά της τελευταίας για φέτος αγωνιστικής είναι δυστυχώς οι αποδοκιμασίες προς τον Λίνεν. Ενέργειες που δείχνουν πόσο εύκολα στην Ελλάδα ο οπαδός μπορεί να αποθεώσει τον προπονητή και ακόμα ευκολότερα μέσα σε μία εβδομάδα να τον χλευάσει και να τον αποδοκιμάσει δίχως κανέναν ενδοιασμό. Στην πλατεία είναι αστείο να συζητούν αν τους κάνει ή όχι ο Γερμανός. Ακόμα κι αν ο ίδιος αποφασίσει να φύγει από τον Πανιώνιο, αηδιασμένος από τη συμπεριφορά του κόσμου, αυτό θα είναι το μεγάλο στοίχημα της διοίκησης του Κώστα Τσακίρη: να τον κρατήσει στους «κυανέρυθρους» για να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησαν μαζί σε μια ομάδα με φιλοδοξίες και όρεξη για δουλειά.
Τέλος, στην εκπνοή του 2007 το ευχάριστο στη δεύτερη σεζόν της Σούπερ Λίγκας είναι πως αυτή τη φορά έχουμε πραγματική κούρσα για τον τίτλο. Με τρεις ομάδες που, με όλα τα συν και τα πλην τους, δείχνουν ικανές να κρατήσουν αμείωτο έως το τέλος το ενδιαφέρον. Κάτι που χρειάζεται όσο –πιθανότατα– ποτέ άλλοτε το ποδόσφαιρό μας. Στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, για να κάνει τον οπαδό της πολυθρόνας να αφήσει κάποια στιγμή το βόλεμά του και να πάει στο γήπεδο!