Αντε να περάσει με το καλό -και με το αποτέλεσμα που θέλουμε...- και το ματσάκι με τη Βέρντερ, για να πάρουμε μια ανάσα αγωνιστικά. Φυσικά, δεν τελειώνει η σεζόν κόντρα στους Γερμανούς, αλλά, όπως και να το κάνουμε, αν ο Ολυμπιακός πάρει την πρόκριση, οι παίκτες θα έχουν μια έγνοια λιγότερη στο μυαλό τους για αρκετό καιρό. Για μερικούς μήνες θα μπορούν να αφοσιωθούν με όλες τους τις δυνάμεις στο πρωτάθλημα.
Επαναλαμβάνω, όπως έχω πει και στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις, ότι ο Ολυμπιακός πριν από το ματς με τη Βέρντερ έχει αυτό με τον Λεβαδειακό στο Καραϊσκάκη. Επειδή η Βέροια χάνει ακόμα ευκαιρίες, όπως λέει και ο φίλος μου ο Νικολακόπουλος στο ραδιόφωνο, καλό είναι το τεχνικό επιτελείο αλλά και οι παίκτες να ρίξουν το βάρος τους –όσο γίνεται– στο ματς του Σαββάτου, για να μην έχουμε πάλι χτυποκάρδια. Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, κάποια στιγμή θα την πατήσουμε με τη χαλαρότητα με την οποία παίζει η ομάδα στο Καραϊσκάκη.
Μετά το τέλος του αγώνα με τη Βέρντερ θα αρχίσει άλλος αγώνας. Αυτός που έχει να κάνει με την ενίσχυση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Οπως αποδείχθηκε και στον αγώνα με τον Διαγόρα στη Ρόδο, ο Ολυμπιακός δεν έχει πολλές αξιόπιστες λύσεις για να βοηθηθεί σε βάθος χρόνου. Οι Αργεντινοί Αρτσούμπι και Νούνιες έχασαν ακόμα μια ευκαιρία. Για την ακρίβεια, από την ώρα που ήρθαν μόνο ευκαιρίες (που τους δίνει ο Λεμονής) ξέρουν να χάνουν και τίποτα περισσότερο. Ξέρω ότι όλοι οι Λατίνοι χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν, μέχρι όμως να προσαρμοστούν αυτοί μπορεί το τρένο να έχει σφυρίξει. Τι θα κάνει, λοιπόν, ο Ολυμπιακός; Θα τους περιμένει αγνοώντας τους κινδύνους ή θα προσπαθήσει να καλύψει τα κενά που έχουν παρουσιαστεί;
Κάτι άλλο που απασχολεί είναι το γεγονός ότι μέχρι στιγμής τα ονόματα των παικτών που προκύπτουν ως μεταγραφικοί στόχοι της ομάδας είναι μέσοι ή μπροστινοί. Από τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου του καλοκαιριού έλεγα ότι ο Ολυμπιακός έχει σπουδαίους αλλά λίγους κεντρικούς αμυντικούς. Αλήθεια, θα πάρει κανέναν (καλό έως πολύ καλό) φέτος τον Ιανουάριο ή θα φορτώσουμε μπροστά και πίσω «βοήθα, Παναγιά»;