Ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει πάρα πολλά πράγματα σαν οδηγό από το ματς στο Περιστέρι. Το κυριότερο είναι η πίεση ψηλά και το σχήμα α λα Τσάμπιονς Λιγκ που φάνηκε να έχει πολλά ευεργετήματα στους «ερυθρόλευκους».
Η αξιοποίηση κάθε παίκτη με σωστό τρόπο, το πρέσινγκ στην αντίπαλη άμυνα και η ουσία που είχε στο παιχνίδι του ο Ολυμπιακός, του επέτρεψαν να πάρει μια άνετη νίκη σε μια εξαιρετικά δύσκολη έδρα και έπειτα από μια δύσκολη εβδομάδα, μ' έναν αγώνα μεγάλων απαιτήσεων στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Τάκης Λεμονής, παρά τη στραβή που του έτυχε πριν από το ματς με την αποχώρηση του Ζεβλάκοφ από το ζέσταμα, κατάφερε να βάλει τα πράγματα στη σωστή τάξη, να βάλει τον Πάντο στόπερ, τον θαυμάσιο και με ολοένα και περισσότερο θάρρος Μενδρινό στα δεξιά και έναν πολύ καλύτερο Λούα Λούα σε σύγκριση με άλλα εκτός έδρας παιχνίδια στην Ελλάδα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πάρει εύκολα τη νίκη ο Ολυμπιακός. Με έναν «Τζόλε» που συνεχίζει να σαρώνει σε στατιστικές κατηγορίες όπου αναδεικνύεται η αξία του ποδοσφαιριστή, όπως είναι οι ασίστ, με τον αρχηγό να έχει φτάσει τις επτά στο πρωτάθλημα. Βέβαια το ότι για τέτοια παιχνίδια μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει την ευχέρεια να κάνει αλλαγές ακόμα και την τελευταία στιγμή που να του επιτρέπουν να ανταποκριθεί στις συνθήκες του ματς, δεν σημαίνει πως δεν χρειάζεται ενίσχυση. Αυτή– έχουμε ξεκαθαρίσει εδώ και πολύ καιρό, πριν ακόμα αρχίσει το πρωτάθλημα και γίνουν τα στραβοπατήματα– είναι επιβεβλημένη και θα πρέπει να γίνει χωρίς δεύτερη κουβέντα τον Ιανουάριο. Ομως αυτή η αγωνιστική άνοδος του Ολυμπιακού και η καλή μπάλα που παίζει όλο και περισσότερο δείχνουν πως η ομάδα για να φτάσει στο επίπεδο που όλοι μας επιθυμούμε δεν χρειάζεται πολλά πράγματα ακόμα. Το κατάλληλο σπρώξιμο μόνο από άποψη ενίσχυσης και τότε θεωρώ πως ο Ολυμπιακός μπορεί να πάει και καλά στην Ευρώπη αλλά και να πετύχει τον μόνιμο στόχο του που καταφέρνει τα 10 από τα 11 τελευταία χρόνια. Να πάρει και πάλι τον τίτλο.