Το μυαλό στο Περιστέρι

Η ομάδα γύρισε, χειροκροτήθηκε από τον κόσμο, αλλά τώρα τα κεφάλια μέσα. Η νίκη ήταν μεγάλη, αλλά δεν θα έχει καμία σημασία αν δεν έρθει η πρόκριση στους «16». Μπορεί το ΟΥΕΦΑ να ήταν ο βασικός στόχος, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, αν ο Ολυμπιακός δεν προκριθεί, τότε η απογοήτευση θα είναι μεγάλη.

Για μένα δεν θα είναι αποτυχία, αφού η τρίτη θέση και η συνέχεια στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ ήταν αυτό που κυνηγούσε εξ αρχής ο πειραϊκός σύλλογος. Τώρα όμως είναι ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί. Μέχρι να γίνει όμως ο αγώνας με τη Βέρντερ υπάρχουν παιχνίδια για το ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό είναι που κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χάσει σημαντικό έδαφος και δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες απώλειες. Το ματς στο Περιστέρι είναι κομβικής σημασίας. Καλοί οι πανηγυρισμοί και τα Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά για να ξαναπαίξεις στους ομίλους πρέπει να πάρεις τίτλο. Εως τώρα ο Ολυμπιακός έχει κάνει δύο «διπλά» στην Ευρώπη και κανένα στην Ελλάδα. Περίεργο, αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα. Χρειάζεται λοιπόν σοβαρότητα για να μην έχει νέο στραβοπάτημα. Ο Ατρόμητος είναι καλή ομάδα και δεν συγχωρεί. Πέρυσι έκανε «κηδεία» στους «κόκκινους» και θα την ξανακάνει αν ο Λεμονής και οι παίκτες μπουν με τη μύτη ψηλά και δίχως δυνάμεις. Το αν είναι κουρασμένοι ή όχι είναι κάτι που το έχω ακούσει σε όλα τα προηγούμενα ματς. Ετσι δεν γίνεται δουλειά. Το αν το ρόστερ έπρεπε να είναι πιο γεμάτο για να αντέξει και στις δύο διοργανώσεις είναι κάτι που έπρεπε να το σκεφθούν το καλοκαίρι. Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω. Τα λέω επειδή έτσι είναι τα πράγματα. Ελπίζω ότι την Κυριακή θα δω έναν Ολυμπιακό αποτελεσματικό, που δεν θα σκάσει στο ημίχρονο και θα παρακαλάει να τελειώσει ο αγώνας. Το «διπλό» είναι αδιαπραγμάτευτο για τους Πειραιώτες, αν δεν θέλουν να τρέχουν και να μη φτάνουν στο φινάλε.