Για τον αγώνα με τη Ρεάλ δεν έχω να πω και πολλά. Δεν αλλάζει ο χαρακτήρας του επειδή το Καραϊσκάκη θα είναι γεμάτο. Είναι όπλο, μα δεν παίζει ο κόσμος. Τόσα χρόνια ξέρω καλά ότι όλα εξαρτώνται από την ομάδα σου. Αν είσαι καλός, τότε μπορείς παντού. Μακάρι να νικήσει ο Ολυμπιακός. Θα το παλέψει το ματς. Ολα τα παλεύει. Ξέρω όμως ότι λείπουν παίκτες. Οτι ο Λεμονής έχει μόνο μια ενδεκάδα στα χέρια του. Μια καλή που παίζει όλα τα παιχνίδια και σκάει στο φινάλε. Δεν μου αρκούν οι καλές εμφανίσεις για μια ώρα αγώνα. Θέλω κάτι παραπάνω. Οταν λέγαμε να πάρει επιτελικό χαφ το καλοκαίρι ουδείς άκουγε. Τώρα γυρνάει πίσω ο «Τζόλε» και πάει αριστερά ο Λούα Λούα. Αλχημείες. Η Ρεάλ είναι Ρεάλ. Θα την πιέσεις, θα τη φέρεις στα άκρα, αλλά μην ξεχνάς ποτέ ποιον έχεις αντίπαλο. Δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένουμε απόψε. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο. Δεν θέλω να ανεβάζουμε ψηλά τον πήχη. Καλό είναι να έχεις φιλοδοξίες.
Ο Ολυμπιακός, από τη φύση του, είναι ομάδα που κυνηγά πάντα το καλύτερο. Που κοιτάζει τους πάντες στα μάτια. Αυτό πρέπει να κάνει παντού και πάντα. Προς το παρόν έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα. Ακόμη δεν έχει κατακτήσει τίποτα. Ούτε την τρίτη θέση στον όμιλό του για το ΟΥΕΦΑ, που είναι και ο αντικειμενικός στόχος, ούτε έχει πείσει στο πρωτάθλημα στο οποίο παραμένει τρίτος και είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Καλό είναι να ξέρεις ποιος είσαι και τι πραγματικά μπορείς. Για απόψε μιλάμε για έναν αγώνα στον οποίο πρέπει να γίνει η υπέρβαση. Στη Μαδρίτη δεν έγινε. Την άγγιξε, αλλά έμεινε με τη γεύση του «παραλίγο». Αυτό το «παρακάτι» δεν εξασφαλίζει τίποτα. Απλά την ιδέα του «προσπαθώ και ανεβαίνω». Εχει δείξει ότι έχει δυνατότητες. Είναι σε καλό δρόμο, όμως, του λείπουν ο γεμάτος από αξιόπιστες λύσεις πάγκος και η άμυνα που θα τον κρατήσει όρθιο στα δύσκολα. Ξέρω ότι καταντάει μονότονο. Δεν προδικάζω το αποτέλεσμα. Είμαι σίγουρος ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα τα δώσουν όλα. Θα ματώσουν στο γήπεδο. Ο κόσμος θα είναι ο δωδέκατος παίκτης. Ομως η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι η Ρεάλ είναι το φαβορί. Τα υπόλοιπα θα είναι θέμα ψυχής.