Μαύρα χάλια ή αλλιώς... έγκλημα και τιμωρία (SportDay / Μπάμπης Χριστόγλου)

Αν μου πει κάποιος τι ακριβώς έπαιζε χθες ο Ολυμπιακός στη Θεσσαλονίκη, κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον. Εγώ ξέρω τι έπαιζε, αλλά άμα το γράψω θα με καλέσει ο εισαγγελέας. Σύστημα μηδέν. Πίσω όλοι και τρέχα, Λούα Λούα, να βάλεις γκολ. Εμείς πίσω (μάλλον) δεν θα το φάμε. Μεγάλη ομάδα είμαστε, θα περάσει ο χρόνος και θα κερδίσουμε με μια φάση. Μία έγινε σε όλον τον αγώνα και έβαλε το γκολ ο Γκαλέτι.

Σε όλο το υπόλοιπο διάστημα οι «ερυθρόλευκοι» δεν έκαναν ούτε μισή οργανωμένη προσπάθεια. Επαιξαν με τη φωτιά και -όπως κόντρα στη Λάτσιο- το πλήρωσαν. Με αυτά τα «παραλίγο» δεν γίνεται δουλειά. «Στο τσακ» με τον Παναθηναϊκό, στο παρά κάτι με τους Ιταλούς, στις καθυστερήσεις με τον Αρη. Δεν είναι λογική αυτή. Πώς διαχειρίστηκαν το ματς Λεμονής και παίκτες; «Στο ρελαντί», λες και όλες οι ομάδες είναι ΟΦΗ, να παίζουν ψηλά και να τρώνε έξι. Καμία κίνηση, καμία προσπάθεια να κρατήσουν μπάλα. Τέτοια χάλια καιρό είχα να δω. Λες και δεν έχει ποδοσφαιριστές ο Ολυμπιακός. Υπνος βαθύς και στον πάγκο. Τι τους είπε στα αποδυτήρια ο Τάκης, τι έκαναν οι ίδιοι στο γήπεδο; Μία το δοκάρι, δύο ο Νικοπολίδης, την τρίτη πάρε την ισοφάριση στο 93' να μείνεις πίσω στη βαθμολογία και να τρέχεις. Μη μου πει κανείς ότι έκανε πρόβα για τη Βρέμη.

Είναι γελοίο και μόνο να το σκέφτεσαι. Ο Αρης έπαιξε αυτό που ξέρει. Το πάλεψε το παιχνίδι και το κυνήγησε μέχρι το τέλος. Ηταν καλύτερος, είχε μια ορθή λογική με τα όπλα που διαθέτει. «Στο σβηστό» δεν παίρνεις όλα τα ματς. Εχεις, δεν έχεις άμυνα, θα γίνει μια «ζεϊμπεκιά» και θα το φας. Και δεν θα είναι κάθε μέρα «του ΟΦΗ», να τρως δύο και να βάζεις έξι για να κερδίζεις. Αλλα και πώς να βάλεις έξι; Αφού δεν κατέβηκες μια φορά τη σέντρα για να πατήσεις περιοχή με αξιώσεις. Καθυστερήσεις και «τσούκου τσούκου», λες και παίζεις στο «Μπερναμπέου».

Από την άλλη, έδειξαν αλαζονεία με το μπλαζέ στυλ παιχνιδιού. Λες και ο Αρης είναι ομάδα της ΕΠΣΜΘ και δεν μπορεί να σου βάλει γκολ. Αλλά ξέρω. Νέα ομάδα, ακόμη δεν έχουμε συνηθίσει κ.λπ. Κάτσε όμως. Τι ακούω στις δηλώσεις των προπονητών; Πώς; Εφταιγε το χορτάρι; Ασε μας, ρε Τάκη, κι εσύ και το χορτάρι σου...