Και τα μυαλά στα κάγκελα (SportDay / Σταμάτης Γαρρής)

Το χρωστούσε στην ιστορία του και στη Σοσό. Εκείνη η ήττα του την παγωμένη βραδιά της 16ης Δεκεμβρίου 2004 στη Γαλλία ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις της ομορφιάς του ποδοσφαίρου. Ανώτερος, αλλά «άσφαιρος», ο Πανιώνιος είχε ηττηθεί 1-0. Από εκείνη τη βραδιά είχε αφήσει στην άκρη το ευρωπαϊκό κοστούμι του. Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να πάρει την εκδίκησή του. Με μια εξίσου χορταστική εμφάνιση μ' εκείνη του 2004, ο Πανιώνιος δεν... κατάλαβε ότι έπαιζε εκτός έδρας και νίκησε άνετα 2-0 τους «τρικολόρ». Δεν είναι δα ιδιαίτερα τολμηρό να αναφέρουμε ότι εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους ομίλους.

Ποια ήταν η διαφορά τού τότε με το σήμερα; Η σοβαρότητα. Αν την προτιμάτε με ονοματεπώνυμο, λέγεται Εβαλντ Λίνεν. Διότι ταλέντο από τα λίγα ο Κουμορτζί, ένστικτο σκόρερ ο Τζιμπούρ, σιγουριά στα μετόπισθεν ο Πλετς, «εργαλεία» ο Σπυρόπουλος, ο Μάκος και ο Γουνδουλάκης, αλλά... Ο Πανιώνιος ήξερε τι έπρεπε να κάνει για να φύγει χθες νικητής. Φύλλο και φτερό είχε κάνει τη Σοσό ο Λίνεν. Ασφαλώς και πιστώνεται στον Γερμανό η εικόνα μιας πειθαρχημένης ομάδας για περίπου 75 λεπτά, όταν και κρίθηκε ο αγώνας. Ακόμα και την κατάρρευση του τελευταίου 15λέπτου είχε προβλέψει ο Λίνεν, όταν τις προηγούμενες μέρες δεν σταματούσε να αναφέρει την απίστευτη φετινή σεζόν, που ανάγκασε τις ευρωπαϊκές ομάδες μας να παίζουν έχοντας μόνο ένα επίσημο παιχνίδι στα πόδια τους.

Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Πανιώνιος έστειλε τους φίλους του στους επτά ουρανούς και τους οπαδούς της Σοσό στα κάγκελα, εξαγριωμένους για την εικόνα της ομάδας τους. Και κάτι μας λέει ότι οι φίλοι των «κυανερύθρων» θα ζήσουν κι άλλα τέτοια –ευρωπαϊκά και μη– βράδια.