Δεν είναι κακό να χάνεις από μια ομάδα που διαθέτει μερικούς από τους κορυφαίους παίκτες στην Ευρώπη, όπως ο Γιασικεβίτσιους και ο Σισκάουσκας. Δεν είναι ντροπή σε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα να τερματίζεις στην τέταρτη θέση, πίσω μόνο από ομάδες που είναι γεμάτες αστέρες του παγκόσμιου μπάσκετ. Είναι κρίμα να μην μπορείς να βγάλεις στο παρκέ αυτό που πραγματικά μπορείς.
Η ομάδα που έπαιξε κόντρα στην Ισπανία το Σάββατο θα έκανε υγιεινό περίπατο με αντίπαλο τους χθεσινούς Λιθουανούς. Η ομάδα που έπαιξε με τη Λιθουανία θα έχανε κάτι περισσότερο από εύκολα από τους παγκόσμιους πρωταθλητές.
Το χθεσινό ματς μόνο διαδικαστικού χαρακτήρα δεν ήταν για τη μέχρι χθες πρωταθλήτρια Ευρώπης. Με νίκη σφράγιζε το «εισιτήριο» για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες και πρόσθετε ακόμα ένα μετάλλιο στη μεγάλη συλλογή της. Αυτό το ήξεραν καλά τόσο οι παίκτες της Εθνικής όσο και ο προπονητής. Ηταν, όμως, ο άτιμος ο ημιτελικός. Η ήττα από τους Ισπανούς ήταν διπλή. Εκτός από το δικαίωμα υπεράσπισης του τίτλου, στέρησε και τα ψυχικά αποθέματα της ομάδας. Γι' αυτό βγήκε μπροστάρης ο Ζήσης και προσπάθησε να κρατήσει την ομάδα μόνος του στο ξεκίνημα της αναμέτρησης. Οσοι τραβούσαν το κουπί από το πρώτο ματς φάνηκαν μπουκωμένοι, κολλημένοι στο βράδυ του Σαββάτου.
Δυστυχώς, η καλύτερη εμφάνιση της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ ακολουθήθηκε από μια που απλώς δεν έφτανε. Δεν έφτανε για να κατακτήσεις το δικαίωμα να δώσεις νέο ραντεβού με τους Ισπανούς στην Απω Ανατολή. Ανάγκη για γκρίνια, όμως, δεν υπάρχει. Αυτό που χρειάζεται η «επίσημη αγαπημένη» είναι η προσήλωση στον μεγάλο στόχο του επόμενου καλοκαιριού. Υπάρχει πλέον ο σκόπελος του προολυμπιακού τουρνουά, υπάρχει όμως και πλούσιο ταλέντο στα χέρια ενός μεγάλου προπονητή. Συμπληρώστε στα παιδιά που μονοπωλούν το μπασκετικό ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια και τον πιτσιρικά Κουφό και έχετε τη μαγιά για να βγείτε και του χρόνου το καλοκαίρι στους δρόμους για να πανηγυρίσετε.