Λέγεται πως ευθύς εξαρχής είχε ξεκαθαρίσει στον Ολυμπιακό πως δεν επρόκειτο να δέσει στο λιμάνι. Επικαλέστηκε προσωπικούς λόγους. Χωρίς να τους δώσει όνομα. Αυτό το έργο το ανέλαβαν άλλοι. «Εδειξαν» τον Πίνι Γκέρσον. Και τον Αρβιντας Μασιγιάουσκας. Ποιος ήταν τελικά εκείνος που δεν ταίριαζε στην ψυχολογία του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους; Ενας Θεός ξέρει. Και ο ίδιος ο Σάρας.
Ατυχώς για εμάς, ουδείς εξ αυτών πρόκειται να μαρτυρήσει την αλήθεια. Ατυχέστερα το συγκεκριμένο ερώτημα δεν είναι το μόνο που προέκυψε το τελευταίο τρίμηνο, αφορά τον 31χρονο πόιντ γκαρντ και κινείται στην πύλη του ανεξήγητου.
Από το ΣΕΦ...
Μέσα στο καλοκαίρι ο Λιθουανός σταρ έγινε εν δυνάμει ελεύθερος (έληγε το συμβόλαιο που είχε με τους Ουόριορς, που εστάλη από τους Πέισερς στις 17 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους), πολιορκημένος (στις 15/6, ημέρα που υπέγραψε τη ρήτρα που είχε για επέκταση), εξασφαλισμένος (η οψιόν αφορούσε και εγγυημένα 4 εκατ. δολ.), για να καταλήξει επί ξύλου κρεμάμενος (οι «πολεμιστές» τού έδωσαν να καταλάβει πως δεν καίγονταν ακριβώς για την πάρτη του). Οι ημέρες περνούσαν και οι μόνοι που γνώριζαν το δράμα της αβεβαιότητας που ζούσε ο Σάρας ήταν οι συγγενείς. Και οι φίλοι. Απαντες ηρέμησαν όταν τον άκουσαν να δηλώνει στις 11 Ιουλίου πως «μένω στο ΝΒΑ». Πλην ενός: του Ολυμπιακού, που στο μεταξύ δεν είχε βρει τη λύση στο πρόβλημα του «άσου» (οι περιπτώσεις των Ρόκο Λένι Ούκιτς, Πέπε Σάντσεθ και JR Χόλντεν κυνηγήθηκαν, αλλά δεν τελεσφόρησαν). Και έριξε 7,5 εκατομμύρια στα πόδια του για να τον κάνει δικό του -έως το 2009. Του έδωσε και άλλα πολλά. Τα πάντα, σύμφωνα με την ομολογία ανθρώπου της πειραϊκής ΚΑΕ κατά την οποία «ό,τι ζήτησε του το ικανοποιήσαμε, τα βρήκαμε και με τον μάνατζερ». Ομολογουμένως, είχαν πολλούς λόγους να θεωρούν το θέμα τελειωμένο. Ολους, πλην ενός: ο παίκτης δεν είχε πει το «ναι». Και όταν η «Μarca» θεωρούσε πως είχε το θέμα στις 5 Σεπτεμβρίου, οπότε έγραψε πως «ο Γιασικεβίτσιους έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό», αρνούμενος μάλιστα τα 8 εκατ. δολ. που του έδωσε η Μπαρτσελόνα, ουσιαστικά βρισκόταν... δυο ημέρες πίσω. Βλέπετε, στις 3 του Σεπτέμβρη οι Πειραιώτες ενημέρωσαν πως αποσύρονται από τη διεκδίκηση του Σάρας -και στράφηκαν προς τον Τσάρλι Μπελ.
...στο ΟΑΚΑ
Το Ευρωμπάσκετ είχε ξεκινήσει, όταν οι πληροφορίες ενημέρωναν πως οι «ερυθρόλευκοι» ουσιαστικά δεν έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα στον καλύτερο -υπό συνθήκες- διαθέσιμο κοινοτικό πόιντ γκαρντ. Και πως δημιουργούσαν τις καλύτερες προϋποθέσεις με την απόκτηση του 20χρονου Μίλος Τεόντοσιτς. Παίκτη που είχε εντοπίσει ο Παναθηναϊκός στις αρχές του καλοκαιριού. Και τον προόριζε για το ρόστερ του. Της επόμενης σεζόν. Το «μπάσιμο» του Ολυμπιακού για τον Σέρβο θα μπορούσε να σημαίνει και «πόλεμος» για τους πρωταθλητές Ευρώπης. Θα έκανε επιτακτική την άμεση «απάντηση». Επιβεβλημένο ένα ηχηρό χτύπημα. Πράγματι, όλα αυτά θα μπορούσαν όντως να ισχύουν... αν οι «πράσινοι» δεν είχαν απασχοληθεί με το θέμα του Γιασικεβίτσιους πριν καν υποδεχθούμε το φθινόπωρο. Κοινώς, είχαν πάρει τα μέτρα τους. Είχαν προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμα και γι' αυτό που θα έφερνε τον Σάρας πίσω στην Ευρώπη. Φτάσαμε λοιπόν στο διά ταύτα...
Η ουσία είναι -πάντα- μία
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την επικοινωνία είναι... η ψευδαίσθηση ότι έχει επιτευχθεί. Και αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος για τον Ολυμπιακό. Γενικά. Οχι μόνο στην περίπτωση του Γιασικεβίτσιους. Ισχυσε και σε άλλες (βλ. Σπανούλης, Παπαδόπουλος, Ζήσης, Φώτσης και Παπαλουκάς). Οταν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν επικεντρώσει στο χρήμα (η πρότασή τους ήταν και πάλι μακράν η καλύτερη), οι «πράσινοι» επεδίωξαν την προσωπική επαφή. Αρχικά «πάτησαν» στο «θέλω κάποια στιγμή να παίξω για τον Ομπράντοβιτς» που είχε πει ο Σάρας προ διετίας και επί τη ευκαιρία της επίσκεψης του Ζοτς στη Μαδρίτη -για το σεμινάριο προπονητών- κανόνισαν συνάντηση. Εκτός αυτού, είχαν αγκυροβολημένο άνθρωπο στην Ισπανία επί μία εβδομάδα για να αποδεικνύει εμπράκτως το ενδιαφέρον. Να ρυθμίζει τα όποια θέματα προέκυπταν και αφορούσαν σκέψεις και προβληματισμούς του Λιθουανού. Ενα θα σας πούμε: ο Γιασικεβίτσιους έχει ζητήσει από τους Ουόριορς και τα 4 εκατ. δολ. του συμβολαίου του για να τους αδειάσει τη γωνιά. Εκείνοι δίνουν μόνο 250.000 δολ. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν ήταν εκεί για να τον ενημερώσει κατ' ιδίαν πως διατίθεται να καλύψει τη διαφορά. Οχι εξ ολοκλήρου, αλλά κατά ένα μεγάλο -και αξιοσέβαστο- ποσοστό. Σε κάθε περίπτωση το ηθικό δίδαγμα παραμένει πως... δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Και ο Ολυμπιακός δεν τον είχε ούτε αυτή τη φορά.