Αυτά που καταθέτουν στο χορτάρι (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Στον δρόμο για τα τελικά του Euro 2008 επιβεβαιώνεται πόσο πιο δύσκολο είναι πλέον το έργο των ομάδων που άλλοτε θεωρούνταν σίγουρες για πρόκριση από την ημέρα της κλήρωσης των προκριματικών. Τρανταχτό παράδειγμα η Ιταλία, ομάδα με τόσες διεθνείς επιτυχίες και εν ενεργεία παγκόσμια πρωταθλήτρια, που είναι με την πλάτη στον τοίχο, ιδιαίτερα μετά την απρόσμενη νίκη της Σκωτίας στο Παρίσι κόντρα στη Γαλλία.

Ακόμα κι αν αυτή η επιτυχία των Βρετανών δεν υπάγεται στο πλαίσιο της ομορφιάς του ποδοσφαίρου, διότι θεωρώ πως οι «τρικολόρ», έχοντας βατό πρόγραμμα στη συνέχεια, δεν τα έδωσαν όλα στο χορτάρι του «Παρκ ντε Πρενς», ο αγώνας της «σκουάντρα ατζούρα» στη Γλασκώβη στις 17 Νοεμβρίου θα κρίνει την πρόκρισή της στην ευρωπαϊκή γιορτή του καλοκαιριού. Φυσικά, αγώνες τέτοιας κρισιμότητας έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι αποτελούν βούτυρο στο ψωμί για τους Ιταλούς, μια και έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήρια και την ταυτότητα του ποδοσφαίρου τους αρκετές φορές.

Το παραπάνω παράδειγμα είναι ενδεικτικό του πόσο δύσκολη είναι η διαδικασία των προκριματικών, όταν υπάρχουν δεκατέσσερις κενές θέσεις, με τις δύο να έχουν καταληφθεί από τις διοργανώτριες χώρες, Αυστρία και Ελβετία. Ακόμα και για την παγκόσμια πρωταθλήτρια. Σημειολογικά, πάντως, έχει αρκετό ενδιαφέρον να ανατρέξουμε στο παρελθόν, όταν και πάλι η Ιταλία ήταν πρωταθλήτρια κόσμου το 1982 και αποκλείστηκε από το Euro του 1984 της Γαλλίας, σημειώνοντας μόλις μία νίκη στα προκριματικά και αυτή κόντρα στην Κύπρο, την τελευταία αγωνιστική του 5ου Ομίλου. Το καλό με τη «δημοκρατία του ποδοσφαίρου» είναι ότι δεν μετράνε οι τίτλοι, οι θώκοι και η χρηματιστηριακή αξία των ποδοσφαιριστών μιας ομάδας, αλλά αυτά που καταθέτουν εκείνοι στο χορτάρι.

Οπως αποδεικνύεται, οι «γείτονές» μας «πληρώνουν» την εντός έδρας ισοπαλία με τη Λιθουανία την πρώτη αγωνιστική. Το γεγονός αυτό ισχυροποιεί περισσότερο αυτό που γράφω εδώ και αρκετά χρόνια, με αφορμή την κριτική που γίνεται στις εμφανίσεις της Εθνικής Ελλάδας στα προκριματικά. Οποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι σε αυτά τα παιχνίδια το μόνο που μετράει είναι η κατάκτηση των τριών βαθμών και όχι η απόδοση και η ομορφιά του ποδοσφαίρου που θα αποδώσει μια ομάδα, χάνει την ουσία. Είναι πολύ σημαντικό να «καθαρίζεις» τα λεγόμενα εύκολα ματς και να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο στη συνέχεια. Αυτά είναι που σου δημιουργούν τα προβλήματα και όχι τα λεγόμενα ντέρμπι του ομίλου, στα οποία οποιοδήποτε αρνητικό αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί εντός προγράμματος.

Η Ελλάδα, έχοντας ηττηθεί 4-1 στο Καραϊσκάκη από την Τουρκία, κρατάει την τύχη ακόμα και για την πρωτιά του ομίλου στα χέρια της, γιατί δεν έχει «πετάξει» ούτε ένα βαθμό κόντρα σε Μολδαβία, Ουγγαρία, Mάλτα και Βοσνία/Ερζεγοβίνη. Αν μάλιστα συνεχίσει σε αυτόν τον ρυθμό, ο αγώνας της 17ης Οκτωβρίου στην Κωνσταντινούπολη με την Τουρκία θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα.

Επιπροσθέτως, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στάθηκε όρθιο και μέσα στο Οσλο, κόντρα στην εκ των διεκδικητών των δύο προνομιούχων θέσεων Νορβηγία, παρά την εχθρική διαιτησία που αντιμετώπισε. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια είχαμε αποκτήσει αρκετά καλές προσβάσεις στα υψηλά διαιτητικά κλιμάκια της ΟΥΕΦΑ. Ακόμα και στο Euro της Πορτογαλίας, όταν μπροστά μας είχαμε μεγαθήρια όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία η Γαλλία και η Τσεχία, καταφέραμε να μας σφυρίζουν τουλάχιστον πενήντα-πενήντα. Προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω αν αυτή η, επιτρέψτε μου την έκφραση, «χειρουργική» διαιτησία του Μπουζάκα την Τετάρτη ήταν ένα μήνυμα ή μια εικόνα διαφορετικής εποχής.

Σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των άλλων ομίλων, στον πρώτο το μπέρδεμα με την Πορτογαλία, που πάει από γκέλα σε γκέλα, συνεχίζεται. Παρ' όλα αυτά και βάσει προγράμματός τους οι Ιβηρες έχουν την κατάσταση στα χέρια τους. Στον πέμπτο, η Αγγλία προβάλλει πλέον φαβορί μετά τις δύο νίκες κόντρα σε Ισραήλ και Ρωσία, αν και για την τελευταία δεν περίμενα ότι θα παραδοθεί τόσο εύκολα, έχοντας στον πάγκο της μια τέτοια προπονητική αξία όπως ο Γκους Χίντινκ.

Εν κατακλείδι, η πορεία της Εθνικής στον όμιλο (μετρά έξι νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα), έχοντας ουσιαστικά τρία… match ball (Βοσνία και Μάλτα εντός έδρας και Ουγγαρία εκτός) για να προκριθεί, δείχνει ότι είναι απόλυτα επιτυχημένη και δεν μπορεί να τη σκιάσει η μιζέρια, η οποία στη χώρα μας παραμένει διαχρονική.