Ναι, αλλά στο μεταξύ ο δράκος πέθανε (SportDay/ Αντώνης Καρπετόπουλος)

Φυλλομετρούσα χθες τον οπαδικό Τύπο του ΠΑΟ που ασχολήθηκε με την απόφαση του αθλητικού δικαστή για τον Παρασκευά Αντζα. Μου έκανε πραγματική εντύπωση ότι όποιος ασχολήθηκε με την απόφαση δεν έγραψε τίποτα γι’ αυτούς που την έβγαλαν! Οποιος διάβαζε τα δημοσιεύματα θα πίστευε ότι την απόφαση την έβγαλε ο Αντζας μόνος του κι ότι για όλα φταίνε οι δικηγόροι που τον υπερασπίστηκαν! Μάλλον έχουμε αρχίσει όχι μόνο να κοιτάμε το δέντρο, και όχι το δάσος, αλλά και να κοπανάμε το κεφάλι πάνω του.

Στην «Derby», νομίζω, διάβασα ότι η απόφαση αποτελεί ένα είδος πρόκλησης της κοινής γνώμης σε μια στιγμή που το ποδόσφαιρο αλλάζει σελίδα. Χρησιμοποιώ ως τυχαίο παράδειγμα την «Derby», γιατί εκεί με συμπαθούν και με βρίζουν μόνο τρεις φορές την εβδομάδα. Δεν έχω καμία αντίρρηση περί προκλητικής απόφασης, επίδειξης δύναμης του Ολυμπιακού κ.λπ. και είμαι έτοιμος να δεχτώ ότι όλα είναι έτσι, κι ακόμα χειρότερα. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τη συλλογιστική και τα παράπονα, όταν δεν αναφέρεται στα κείμενα το γιατί η απόφαση είναι δόλια. Γιατί αν δεν είναι δόλια η απόφαση, κακώς γίνεται φασαρία και θα πρέπει η Σούπερ Λίγκα, διασφαλίζοντας το κύρος της πειθαρχικής επιτροπής της, σήμερα να καταγγείλει όλους όσοι φωνάζουν. Ωρα είναι να βγάλει ανακοίνωση ο Τζίγκερ εναντίον του Γκόντζου!

Δύο τινά
Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια σειρά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στη (θεωρητική) περίπτωση που η απόφαση αθώωσης του Αντζα για τη χειρονομία είναι δόλια, δύο τινά μπορεί να έχουν συμβεί: ή ο Αντζας και ο Ολυμπιακός ελέγχουν αυτούς που την έβγαλαν και τους επηρεάζουν ή αυτοί που έβγαλαν την απόφαση είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Επειδή δεν νομίζω να υπάρχει δημοσιογράφος που να τολμά να υποστηρίξει την ανεπάρκεια ενός εξαιρετικού δικαστικού, όπως ο κ. Μουράτογλου, και δύο γνωστών δικηγόρων, όπως ο κ. Στεφανάκης και ο κ. Κατσίμπας, νομίζω ότι η δεύτερη εκδοχή εκ των πραγμάτων καταρρίπτεται: οι νομικοί που στελεχώνουν την πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας είναι όλοι άξιοι.

Ελεγχος
Η μοναδική ερώτηση που απομένει να διευκρινιστεί είναι αν τους ελέγχει ο Ολυμπιακός. Πώς ελέγχεις κάποιον; Αν τον διορίζεις κι αν τον πληρώνεις, λέω εγώ. Τους διόρισε ο Ολυμπιακός τους συγκεκριμένους; Δεν μου προκύπτει. Ο κ. Μουράτογλου είναι τακτικός δικαστικός, οι δύο δικηγόροι είναι κοινής αποδοχής. Τόσο κοινής, που ο κ. Στεφανάκης (χάρη στην ψήφο και του οποίου απαλλάχτηκε λόγω αμφιβολιών ο Αντζας) είναι δικηγόρος και της οικογένειας Βαρδινογιάννη και της οικογένειας Κόκκαλη και είναι πιθανότατα ο μοναδικός τέτοιος στην Ελλάδα. Οταν, μάλιστα, πέρυσι, τα «Σπορ του Βορρά» είχαν επισημάνει ότι έχει δουλέψει και για τους δύο, οι διευθυντές της Σούπερ Λίγκας απαντούσαν ότι «ο Πέτρος κι ο Τζίγκερ θέλουν ένα δικό τους άνθρωπο, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο ότι όλα θα πάνε καλά».

Υποκρισία
Δεν με ενοχλεί η διαμαρτυρία, με ενοχλεί η υποκρισία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Η Σούπερ Λίγκα είναι το νόθο παιδί της «σχέσης» του Πέτρου Κόκκαλη με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, έτσι όπως αυτή προέκυψε και σφυρηλατήθηκε, χάρη στην «κουμπαριά» του Βασίλη Γκαγκάτση. Δεν θέλω να γίνω κουραστικός, αλλά απλώς υπενθυμίζω πως η έναρξη της ολυμπιακοπαναθηναϊκής εκεχειρίας συμπίπτει με τη στήριξη της ΕΠΟ από τον Κόκκαλη και τον Βαρδινογιάννη το καλοκαίρι του 2006, στη διάρκεια της αντιπαράθεσης του Γκαγκάτση με την πολιτεία. Τότε ο Πέτρος και ο Τζίγκερ πήραν ως αντάλλαγμα το δικαίωμα να διοικήσουν το ποδόσφαιρο. Το αυτοδιοίκητο, η συμφωνία των δύο δηλαδή, δημιούργησε τη σημερινή πειθαρχική επιτροπή: επί της ουσίας καταργήθηκε ο νόμος του κράτους (τον είχε κάνει ο Γιώργος Φλωρίδης) που επέβαλλε οι συγκεκριμένες επιτροπές να στελεχώνονται από δικαστές και επιστρέψαμε στα παλιά. Οι δικαστές ξέρετε έχουν ένα κακό: δεν ακούνε. Αντίθετα με τους δικηγόρους, που κάνουν καριέρα, όταν είναι πρόθυμοι να ακούσουν το πρόβλημά σου και να το λύσουν.

Πρόεδρος
Φέτος έγινε πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας ο Τζίγκερ. Αν αυτό φτάνει για να ξεκινήσει μια νέα εποχή με δικαιότερες αποφάσεις και λιγότερη κακοπιστία, εγώ θα γίνω χότζας. Οταν όλοι έμειναν στη θέση τους, όταν ο ΠΑΟ, κυρίως, έδωσε συγχωροχάρτι σε όλους όσοι οδήγησαν το ποδόσφαιρο στο σημερινό του χάλι, από πού προκύπτουν οι νέες εποχές και οι νέες σελίδες; Πέρυσι, πρόεδρος της πειθαρχικής ήταν η πρωτοδίκης κ. Κουφούδη, η οποία και παραιτήθηκε. Τη ρώτησε κανένας το γιατί; Τι άλλαξε φέτος; Αλλαξε μήπως ο τρόπος σύνθεσης των επιτροπών και υιοθετήθηκε ο νόμος του κράτους; Εχει κάνει καμιά ένσταση ο Τζίγκερ για την αξιοπιστία της Αθλητικής Δικαιοσύνης και δεν τη θυμάμαι; Κι αν ο Ολυμπιακός όλα τα ελέγχει κι όλα τα σφάζει και τα μαχαιρώνει στη Σούπερ Λίγκα, τι κάνει ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ, πρόεδρος του οργάνου, και παραμένει στη θέση του, όταν υπάρχουν αποφάσεις που προσβάλλουν το δημόσιο αίσθημα; Τι είναι ο Τζίγκερ, κρυφοολυμπιακός;

Δύναμη
Είναι ωραίοι οι τεχνητοί διαχωρισμοί, το ανάθεμα εναντίον των αποφάσεων, η δαιμονοποίηση του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ, της ΑΕΚ από όποιον πουλάει οπαδισμό. Αλλά πιο ωραία είναι η πραγματικότητα: το παραμύθι δεν έχει δράκο. Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ περπατάνε χέρι χέρι, με σκοπό να αυξήσουν τα έσοδά τους, εγώ αυτό βλέπω. Ο Τζίγκερ, ως πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας, εξυπηρετεί το σχέδιο άψογα. Εφερε μεγαλύτερα έσοδα από τον ΟΠΑΠ και νέες χορηγίες. Συνεννοήθηκε με τον Ορφανό καλύτερα από τον Πέτρο Κόκκαλη και ως αντιπρόεδρος της ΕΠΟ είναι εξαιρετικός: προβλέπω ότι σε λίγο θα έχει το ίδιο «πρόβλημα» που είχε κάποτε ο Γιάννης ο Κομπότης. Θα παρακαλάει, δηλαδή, να κάνει ένα παιδί ακόμα ο Γκαγκάτσης για να του το βαφτίσει! Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ένα χαρούμενο παρεάκι κι αν ο Αντζας έκανε χειρονομίες, σιγά τα ωά. Τα οποία, για να κάνεις ομελέτα, πρέπει να τα σπάσεις κι αυτό θέλει δύναμη.

Τένις
Πάντως, τώρα που ο Πάρης Αντζας τιμωρήθηκε με μία μόνο αγωνιστική και κατέπεσε το «πράσινο» κατηγορητήριο (που έγραφε κι ο «Νικολακό») δεν θα έχει σκοτούρες ο Πέτρος Κόκκαλης. Ακόμα καλύτερα, θα έλεγα ότι θα έχει λιγότερα νεύρα, μια και δεν θα τον ζαλίζουν με μπηχτές του τύπου: «Ο Τζίγκερ φτιάχνει καινούργια Παράγκα κάτω από τα μάτια σου», κ.λπ. Ολο το καλοκαίρι τον είχαν στο βίδωμα τον πρώην πρόεδρο της Σούπερ Λίγκας κι αυτός από τα νεύρα του έσπαζε τις ρακέτες στο τένις!
Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά στενοχωριόνταν και οι συμπαίκτες του και συζητούσαν επικριτικά για τη συμπεριφορά του όσοι τον έβλεπαν από τα διπλανά γήπεδα. Κι ας προτιμάει να παίζει το βράδυ.
Πάντα και παντού υπάρχουν μάτια που παραμονεύουν.