Ο σούπερμαν Διαμαντίδης (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Το μπάσκετ είναι αλλόκοτο άθλημα. Με την έννοια ότι ένα παιχνίδι ποτέ δεν τελειώνει πριν ηχήσει η κόρνα της γραμματείας. Στο ποδόσφαιρο π.χ. με το σκορ 2-0 στο 85', είναι ελάχιστες οι πιθανότητες η ομάδα που χάνει να κάνει την ολική ανατροπή. Αντίθετα, στο μπάσκετ και με 6-7 πόντους ένα λεπτό πριν από το φινάλε είναι πιθανό αυτός που είναι πίσω στο σκορ στο τέλος να πανηγυρίσει.

Κάτι ανάλογο είδαμε χθες στο παιχνίδι της Εθνικής με την Κροατία. Το πρόσωπο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στα πρώτα είκοσι λεπτά δεν διέφερε πολύ από το αντίστοιχο των πρώτων ματς στο Ευρωμπάσκετ. Ητοι μέτριο. Στο δεύτερο ημίχρονο μάλιστα και δη στα πρώτα λεπτά, η κατάσταση χειροτέρεψε και η κόλαση για τους διεθνείς μας δεν ήταν μακριά. Το εις βάρος μας 37-50 και η γενική εικόνα του παιχνιδιού έκανε πολλούς από μας να πιστέψουμε ότι μία ακόμα συντριβή (έπειτα από εκείνη με την Ισπανία) ήταν εν όψει. Ευτυχώς, όμως, μέσα σε όλους αυτούς δεν ήταν η τεχνική ηγεσία και οι παίκτες. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης φόρεσε τη στολή του σούπερμαν και πέταξε μαζί με τους συμπαίκτες του προς την ανατροπή-νίκη. Ο παίκτης του Παναθηναϊκού ήταν ο βασικός λόγος που ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο άλλος ήταν τα τρίποντα. Στα προηγούμενα παιχνίδια (εξαιρουμένου εκείνου του Ισραήλ) δεν τα βάλαμε και ο όλος ο κόσμος φώναζε γι' αυτό. Στο πρώτο μέρος του χθεσινού ματς το σκηνικό της αστοχίας ήταν και πάλι εκεί. Στην επανάληψη, όμως, το βλέπαμε το καλαθάκι σαν βαρέλι. Το παρακάναμε (9 στα 22)! Με την καλή έννοια. Μάλιστα, η νίκη προέκυψε α λα... Γαλλία στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας. Τότε το είχε μπουμπουνίσει ο Διαμαντίδης. Τώρα ο Σπανούλης. Ο άνθρωπος που -δικαιολογημένα- προχθές είχε κάνει λόγο για «κρίση αυτοπεποίθησης». Ε, το χθεσινό ματς και ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε η νίκη, αν μη τι άλλο ήταν η καλύτερη δόση αυτοπεποίθησης. Και εις ανώτερα.