Οι Ρώσοι πέτυχαν 73 πόντους με τους Σέρβους (εκ παραδόσεως, στην πρεμιέρα οι επιθέσεις δεν είναι στο φόρτε τους), ξεσάλωσαν και έφτασαν τους 90 με τους Ισραηλινούς, αλλά απέναντι στις ελληνικές «δαγκάνες» έμειναν στους 61. Και στα τρία ματς η Ελλάδα έπαιξε υποδειγματική άμυνα, υποχρέωσε τον αντίπαλο να σουτάρει με άθλια ποσοστά, τον κράτησε σε χαμηλό σκοράρισμα (μέσος όρος παθητικού οι 61 πόντοι στα τρία 40λεπτα). Επίδοση που δεν ήταν αρκετή ώστε να την οδηγήσει στην 3η σερί νίκη, διότι η επίθεσή μας παραμένει για... κλάματα. Μετά τους 56 στην κανονική διάρκεια με τους Σέρβους, οι 53 με τους Ρώσους, με άθλια ποσοστά στα σουτ (18/47), με 20 λάθη, αλλά και με 10 ριμπάουντ λιγότερα από τον αντίπαλο.
Το ερώτημα που θέσαμε προχθές (παρά τη χθεσινή ήττα) παραμένει αναπάντητο: φτάνει το φοβερό πλεονέκτημα της άμυνας για να οδηγήσει την Ελλάδα, όχι σε μία απλά ευπρόσωπη διαδρομή, αλλά στην πραγματική διάκριση; Για να το ξεκαθαρίσουμε, το πρώτο σημαίνει παρουσία στα ημιτελικά, το δεύτερο σημαίνει τρίτος σερί τελικός. Τίποτα περισσότερο (υποχρέωση να πάρουμε ρεβάνς από την Ισπανία μέσα στο σπίτι της), αλλά και τίποτα λιγότερο...
Να μείνουμε λίγο στο τελευταίο. Υποτίθεται ότι ο ελάσσων στόχος που έχει τεθεί είναι να βρίσκεται η Ελλάδα μέσα στις τέσσερις ομάδες που από τις θέσεις 3-6 ή 4-7 (εξαρτάται από το πλασάρισμα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ισπανίας) θα έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν την παρουσία τους στο Πεκίνο μέσω του προολυμπιακού τουρνουά. Συγγνώμη, αλλά κανέναν δεν θα «ψήσει» η επίτευξή του.
Πάμε λοιπόν, στα ουσιαστικά. Οσο κι αν η Εθνική εξακολουθεί να μην πείθει με τον τρόπο που επιτίθεται, έχει παρακάτω από το μπόι της οποιονδήποτε αντίπαλο -πλην Λιθουανίας- βρει στα προημιτελικά. Ο στόχος λοιπόν είναι να βρεθεί στην επόμενη φάση στη 2η ή την 3η θέση, διότι, λογικά, η παρέα του Γιασικεβίτσιους θα καπαρώσει την πρωτιά στον δικό της όμιλο.
Ακόμα κι αν τερματίσουμε λοιπόν, κάτω από Ισπανούς και Ρώσους, τα «σταυρώματα» στον προημιτελικό θα μας φέρουν απέναντι σε κάποια εκ των Σλοβενίας, Γαλλίας, Γερμανίας. Καμία απ' αυτές δεν μπορεί να απειλήσει σοβαρά μία Ελλάδα με την ίδια αμυντική λειτουργία και μία κάποια βελτίωση στο σημερινό επιθετικό χάλι.
Για να πάμε στα μεγάλα τώρα, η σημερινή εικόνα δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αισιοδοξίας σε ενδεχομένη παρουσία μας στα ημιτελικά, με αντίπαλο είτε την Ισπανία είτε τη Λιθουανία (με έναν εκ των δύο λογικά θα βρεθούμε από τη 2η ή 3η θέση). Δεν μπορούμε με άλλα λόγια να διεκδικήσουμε παρουσία στον τελικό, παίζοντας έτσι. Ημιτελικά και ευχαριστημένοι νά 'μαστε.