Το «no more projects» του Σάντος και η υπομονή (SportDay / Βασίλης Σαμπράκος)

Το καλοκαίρι του 2006 είχα συναντήσει στη Λισσαβώνα τον πιο ήρεμο Φερνάντο Σάντος που είχα δει ποτέ, από τον Ιούνιο του 2001 μέχρι τότε. Με ξενάγησε με περηφάνια και καμάρι στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του «Ντα Λουζ», με ύφος «κοίτα επίπεδο, δες πώς και πού πρέπει να δουλεύουν οι ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό στη χώρα τους και στην Ευρώπη». Και όταν η κουβέντα πήγε στην ΑΕΚ, ανακάλυψα την πηγή της ανακούφισης, αυτής της γόμας που είχε σβήσει τις χαρακιές από το μέτωπο και τις ρυτίδες γύρω από τα μάτια. «No more projects» (μετάφραση: «όχι άλλα σχέδια»), μου είχε πει αναστενάζοντας. Είχε πάρει τότε την απόφαση να μην αναλάβει ξανά στο μέλλον να τρέξει εγχειρήματα, όπως αυτό που του είχε προτείνει ο Νικολαΐδης στην ΑΕΚ. Ο λόγος που τον είχε οδηγήσει σε αυτή την απόφαση; Η στενοχώρια που του είχε προκαλέσει η διαπίστωση ότι «όλοι θέλουν projects, αλλά κανείς δεν έχει την υπομονή να τα υποστηρίξει», όπως ισχυριζόταν.

Δεκαπέντε μήνες αργότερα, μόλις χθες, ο 54χρονος προπονητής έδωσε το χέρι στον Θοδωρή Ζαγοράκη. Αποφάσισε δηλαδή να πάει κόντρα στην αρχή που το περασμένο καλοκαίρι ένιωθε ότι πρέπει να της μείνει πιστός για να μην απογοητευθεί ξανά.

Η εξήγηση για αυτή την αλλαγή; Το ψηστήρι του «Ζαγόρ», στον οποίο είχε αδυναμία από την περίοδο 2001-02. Από την πρώτη ημέρα που αντάμωσαν στην ΑΕΚ μέχρι την τελευταία. Ο Πορτογάλος ένιωσε ότι μπορεί να εμπιστευθεί τον νέο πρόεδρο του ΠΑΟΚ. Προφανώς αυτός τον έπεισε ότι θα πάει κόντρα στο ελληνικό ρεύμα και θα κάνει υπομονή. Το δείχνει αυτό το τριετές συμβόλαιο που του πρόσφερε.

Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ είναι τυχερός, διότι υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε να πείσει τον Σάντος να αναλάβει την ομάδα. Δεν θα πειθόταν αν δεν ήταν «φευγάτος» από την Πορτογαλία, αν δεν ήξερε ότι δεν υπάρχει πλέον εκεί πάγκος που να πληροί τα δικά του υψηλά στάνταρ. Και δεν θα πειθόταν αν δεν καθόταν στη θέση του προέδρου ένας άνθρωπος τον οποίο αισθάνεται και πιστεύει ότι γνωρίζει καλά.

Παίρνοντας το «ναι» και την υπογραφή του Φερνάντο Σάντος, ο Ζαγοράκης έχει κάνει τη μισή δουλειά. Δεν πρόκειται όμως να πετύχει αν δεν πέσει τώρα με τα μούτρα να τελειώσει και την άλλη μισή δουλειά: να δώσει το σύνθημα της υπομονής, να το κάνει συνείδηση της εξέδρας. Διότι αν στο χωράφι της κοινωνίας των φίλων του ΠΑΟΚ καλλιεργηθεί η προσδοκία ότι η ομάδα θα πετάει μετά τη διακοπή, θα παίξει διαστημική μπάλα και θα πάρει τίτλο, ο Σάντος θα βρεθεί σύντομα στη δυσάρεστη θέση να τα βάλει με τον εαυτό του που ανέλαβε και πάλι project στη χώρα που η υπομονή παραμένει άγνωστη λέξη. Η ζημιά που θα έχει πάθει το προφίλ του όμως θα είναι πολύ μικρότερη από αυτή που θα έχει υποστεί ο ΠΑΟΚ, ο οποίος θα έχει κάψει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που έχουν καθίσει στον πάγκο στη σύγχρονη ιστορία του.