Οταν μπήκαν τα τρίποντα (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Από το 1993 μέχρι το Ευρωμπάσκετ της Σερβίας (2005) υπήρχε ισορροπία για τις ομάδες που κατακτούσαν το χρυσό μετάλλιο: στην αμέσως, δηλαδή, επόμενη διοργάνωση οι τρεις νικήτριες κέρδιζαν στην πρεμιέρα και οι άλλες τρεις έφευγαν από το παρκέ με κατεβασμένο το κεφάλι.

Η Εθνική μας, σε αυτή την άτυπη διαδικασία, που υπάρχει στο fibaeurope.com, έγειρε χθες την πλάστιγγα προς το μέρος των ομάδων που κερδίζουν, μια και ο σχετικός αριθμός των νικητριών έφθασε στο τέσσερα. Η αλήθεια είναι ότι το τελικό 76-66 σε βάρος του Ισραήλ δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική μορφή του παιχνιδιού χθες στη Γρανάδα, αλλά η ουσία είναι ότι αποστολή εξετελέσθη. Η νίκη και το ξεκίνημα με το δεξί ήταν το ζητούμενο για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους διεθνείς μας και αυτοί δεν μας διέψευσαν, έστω και αν για κάτι παραπάνω από 30 λεπτά πήγε να επιβεβαιωθεί για τα καλά ο τίτλος του φοβήτρου, που είχε αποδοθεί στο Ισραήλ. Η ομάδα του έμπειρου κόουτς, Σβι Σερφ, κατάφερε να οδηγήσει το παιχνίδι στα μέτρα της και βρίσκοντας λύσεις στην επίθεση όχι μόνο από τον υπερταλαντούχο Γιοτάμ Χαλπερίν, έδειχνε αν μη τι άλλο ότι θα πήγαινε μακριά τη βαλίτσα. Είχε, συν τοις άλλοις, το πλεονέκτημα της εγρήγορσης. Βλέπετε, προερχόταν από συνεχή παιχνίδια στην προσπάθειά της να προκριθεί στο Ευρωμπάσκετ (μόλις τρεις μέρες πριν από το τουρνουά εξασφάλισε το εισιτήριο). Τα δικά μας παιδιά από την άλλη δεν είχαν την αναμενόμενη απόδοση, ούτε στην άμυνα, που είναι η βάση τους, ούτε πολύ περισσότερο στην επίθεση με τα πιο πολλά τρίποντα (συχνότερος τρόπος εκδήλωσης των επιθέσεων) να βρίσκουν σίδερο. Το 42-46 προς τα τέλη της τρίτης περιόδου έμοιαζε αξεπέραστος βραχνάς για την Εθνική μας, που εν τέλει βρήκε τη λύση έξω από τη γραμμή των 6,25: τον βασικότερο λόγο, δηλαδή, που έως εκείνο το σημείο μας εμπόδιζε να έχουμε το πάνω χέρι. Εξι αλλεπάλληλα τρίποντα από τους Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, Ντικούδη, Σπανούλη και Παπαλουκά (δύο ο τελευταίος) έλυσαν τον γόρδιο δεσμό και έδωσαν το επιθυμητό για την ομάδα μας αποτέλεσμα.

Γενικώς, η εμφάνιση δεν ήταν ενθαρρυντική, αλλά ας κάνουμε υπομονή: ήταν πρεμιέρα και ας δούμε άλλωστε τι έπαθε η Κροατία από τη Λετονία. Εννοείται, πάντως, ότι αρχής γενομένης από σήμερα με τη Σερβία περιμένουμε ένα καλύτερο πρόσωπο.