Αγόρια… ρακέτες, κορίτσια με πετσέτες

Αδερφέ μου.

Ναι σε σένα απευθύνομαι αγαπητέ αναγνώστη.

Σε σένα που δεν γνωρίζουμε αν το έχεις καταλάβει, αλλά έφτασε η μεγάλη στιγμή.

Ποια είναι αυτή; Μα το καλοκαίρι φυσικά.

Καλά κάνεις και κοιτάς το ημερολόγιο, γιατί μόλις τώρα είδες ότι δείχνει 1η Ιουνίου.

Α τώρα κατάλαβες γιατί σου κρατάει μούτρα το πρόσωπο ε; Ε μα ξεχασιάρη πες και έναν καλό μήνα.

Τέλος πάντων ξέφυγα.

Εσύ λοιπόν φίλε, αδερφέ συνοδοιπόρε, σύντροφε (ωπα λίγο περίεργο ακούστηκε αυτό και είναι και επικίνδυνοι καιροί). Εσύ λοιπόν που ετοιμάζεσαι (μιας και τώρα κατάλαβες ότι μπήκε το καλοκαίρι) να κατακλύσεις τις παραλίες ανά την Ελλάδα. Καλά ας το περιορίσουμε σε αυτές του Λεκανοπεδίου.

Ωπα που πας;

Περίμενε. Ξέρεις τι σε περιμένει στις ωραιότατες πλαζ που θα επισκεφτείς; Όχι ε. Είδες.

Άσε λοιπόν τα πράγματα φτιάξε έναν καφέ, κάνε ένα τσιγάρο (αν καπνίζεις) και διάβασε στις παρακάτω γραμμές τι συμπεριφορές θα πετύχεις.

Δες λοιπόν πώς πάνε οι άντρες στην παραλία, οι γυναίκες και στο τέλος έτσι σαν επιπλέον tip, πώς πηγαίνουν τα ζευγάρια.

Κάθισε αναπαυτικά γιατί το sport-fm.gr τα ζει κάθε χρόνο και ήρθε η ώρα να στα παρουσιάσει.

Κάτσε ντε, αρχίζει…

Γράφει ο Άλκης Κακολύρης

Οι άντρες στην παραλία

Λίγο πολύ σου είναι γνωστό γιατί και εσύ φίλε αναγνώστη ένας από τους πολλούς άντρες που πηγαίνουν στην παραλία είσαι. Ναι, αλλά το πιθανότερο επίσης είναι ότι ποτέ δεν έχεις παρατηρήσει πραγματικά τι ακριβώς κάνεις στην πλαζ. Μην χαμογελάς. Θα καταλάβεις τι εννοούμε, γιατί κύριε εμείς στον sport-fm.gr έχουμε το χάρισμα της παρατηρητικότητας (καλά λέμε τώρα) και τα βλέπουμε όλα και… ξέφυγα. Στο προκείμενο.

Παίρνεις τους κολλητούς σου και όλα όσα χρειάζεσαι για την παραλία. Τα βασικά δηλαδή. Πετσέτα, τσιγάρα και το απόλυτο… όπλο τις ρακέτες σου. Φοράς το μαγιό σου, την σαγιονάρα στρινγκ (ναι μωρέ αυτή με τη διχάλα), βάζεις και ένα μπλουζάκι και εφορμάς να κατακτήσεις την παραλία. Με τα πολλά (ευρώ που χρειάζεσαι γιατί δεν είναι και ελεύθερες οι θάλασσές μας) μπαίνεις στην παραλία. Ψάχνεις, ψάχνεις και ξαναψάχνεις, ώστε να βρεις ένα σημείο να κάτσεις. Ναι καλά κατάλαβες. Δεν ψάχνεις ούτε ξαπλώστρες, ούτε χώρο για τις πετσέτες σου. Ψάχνεις να κάτσεις κοντά σε γυναικοπαρέα (είδες που σε καταλαβαίνουμε). Βρίσκεις λοιπόν, κάθεσαι, παίρνεις ύφος περισπούδαστο, βγάζεις τη μπλούζα σου για να αναδείξεις την κορμάρα που έχεις χτίσει (από τα ποτά και τα πιτόγυρα) και ρίχνεις το πρώτο χαμόγελο, εσύ και οι άλλοι οι μπάκουροι οι φίλοι σου στα κορίτσια που είναι δίπλα. Ναι μια χαρά είσαι. Μόνο που όταν περάσουν πέντε λεπτά τα κορίτσια φεύγουν και στην θέση τους έρχεται μία ωραιότατη οικογένεια (παιδάκια μέχρι έξι ετών, μαμά, μπαμπάς και μπόνους η αξιαγάπητη γιαγιά, που κρατάει πάντα την ομπρέλα και δεν ξέρεις αν το κάνει για να μην πάρει ο αέρας την ομπρέλα ή την ίδια). Μπράβο αδέρφι. Μόλις έκανες την τύχη σου.

Με τα πολλά λέτε να πέσετε στην θάλασσα. Αρχίζετε και ψάχνεστε μεταξύ σας λες και σας είπαν ότι σας έχουν βάλει χειροβομβίδα κάπου. Ναι, καλά κατάλαβες. Το αντηλιακό ψάχνεται, που ουδείς έφερε μαζί. Βρίσκει ένα ο κολλητός σου που το έχει στην τσάντα του από τότε που ακόμη δεν είχαμε ακούσει για την Τρόικα. Βάζεις λίγο, έτσι για το θεαθήναι ρε παιδί μου και ετοιμάζεσαι να κάνεις την πρώτη βουτιά. Βρέχεις λίγο τα πόδια σου. Κοιτάς δεξιά και αριστερά. Αυτό που σου κάνει εντύπωση δεν είναι τόσο οι γυναίκες (που ούτως ή άλλως δεν σταματάς να κοιτάς), όσο τις ορδές των γραμμωμένων αντρών. Κοιτάς το… μονόγραμμο που έχεις για κοιλιά. Σκέφτεσαι. «Τι γίνεται ρε φίλε; Μόνο η δική μου η μάνα ξέρει να μαγειρεύει;». Βουτάς αμέσως στην θάλασσα και το παίζεις κολυμβητής. Μετά από δέκα δευτερόλεπτα πλατσουρίζεις σαν την γιαγιά της πίσω οικογένειας. Πολύ γυμνάστηκες και σήμερα.

Βλέπεις λοιπόν πώς… κινείται ο κόσμος της παραλίας. Αρχίζεις με κάθε βλέμμα να συνειδητοποιείς ότι μάλλον βρίσκεσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν εξηγείται διαφορετικά ο λόγος που όλοι οι άντρες είναι λαδωμένοι λες και θα μπουν στο τηγάνι και βολτάρουν πάνω κάτω στην παραλία λες και είναι καμιά πασαρέλα. Η απορία δεδομένη, αλλά το προσπερνάς. Βγαίνεις από την θάλασσα και πας στην ξαπλώστρα σου για να απολαύσεις τον καφέ σου. Προσπαθείς πραγματικά να περάσεις, καθώς άπαντες οι… σφίχτες παίζουν μανιωδώς ρακέτα. Με τα πολλά φτάνεις στην ξαπλώστρα, πας να πιεις μία γουλιά καφέ και ως δια μαγείας χύνεται όλος πάνω σου. Μένεις με το καπάκι και το καλαμάκι και βλέπεις και το κίτρινο μπαλάκι. Ακούς μία φωνή: «Sorry αδερφέ. Αλλά ο άμπαλος ο φίλος μου δεν ξέρει που την στέλνει. Σιγά ρε μ…α θα σκοτώσουμε κανέναν άνθρωπο». Δεν λες τίποτα (γιατί αν πεις παίζει και να σου γυρίσει καμία ανάστροφη ο… αδερφός που τα χέρια του δεν κλείνουν από το πολύ γυμναστήριο) και κάθεσαι στην ξαπλώστρα.

Βλέπεις μπροστά σου όλους αυτούς τους μαχητές της ρακέτας που περισσότερο επιτίθενται ο ένας στον άλλο παρά προσπαθούν να παίξουν. Περνάνε από μπροστά σου ωραίες παρουσίες τις παραλίες και ξαφνικά ακούς από δίπλα σου: «Πω ρε φίλεεεε…Τι είναι αυτές; Από πού βγήκαν; Μα καλά πόσες γυναίκες έχει εδώ; Φωλιά έχουν;». Ξενερώνεις την ζωή σου και παρατηρείς ότι οι… λεβέντες από δίπλα έχουν μελανιές στα πόδια και στα χέρια από τα πολλά χτυπήματα που ρίχνει ο ένας στον άλλο για να κοιτάξουν.

Ναι αδερφέ μου αυτές είναι αντρικές φυλές της παραλίας. Και ναι ανήκεις και εσύ σε αυτούς. Γιατί μπορεί να σου είπαμε τι παρατηρείς, αλλά σου είπαμε και τι κάνεις. Για κοίτα γύρω σου. Κι άλλοι κάνουν το ίδιο με σένα. Α και μην ξεχάσω. Πήγαινε πάρε αντηλιακό. Κάηκες τόση ώρα στον ήλιο; Ε βάλε γιαούρτι τώρα.

Οι γυναίκες στην παραλία

Εντάξει σε ψιλοκράξαμε φίλε αναγνώστη και με το δίκιο σου να έχεις εγκαταλείψει ήδη το κείμενο (καλά σιγά να μην το έχεις εγκαταλείψει). Μένεις λοιπόν εδώ γιατί πολύ απλά τώρα αρχίζει αυτό που ήθελες να διαβάσεις από την αρχή. Πώς πάνε και πώς φέρονται οι γυναίκες στην παραλία; Για τα μάτια σου μόνο λοιπόν (λέμε τώρα).

Ξεκινάνε λοιπόν τα αγαπημένα μας και αξιολάτρευτα κορίτσια να βγουν στην παραλία. Η προετοιμασία ξεκινάει. Παίρνουν μαζί τους τα απολύτως απαραίτητα και τίποτα από αυτά δεν είναι περιττό. Αντηλιακό με μεγάλο δείκτη προστασίας. Αντηλιακό με μικρό δείκτη προστασίας. Αντηλιακό χωρίς δείκτη προστασίας. Λάδι για μαύρισμα. Κρέμα για μαύρισμα. Κρέμα για το πρόσωπο, για τα μάτια, για τα χείλη, για τις βλεφαρίδες για ό,τι βάλει ο νους σου. Αλοιφή για τις τσούχτρες, τις μέλισσες, τις σφήκες, τα κουνούπια, τους πέφτουλες (ωπα δεν έχει βγει αλοιφή ακόμη γι’ αυτούς). Τέσσερα ζευγάρια μαγιό. Παντόφλες για το αυτοκίνητο, παντόφλες για την παραλία. Ουφ κουράστηκα. Και με τα πολλά τα κορίτσια μας είναι έτοιμα. Φτάνουν λοιπόν στην παραλία κρατώντας στα χέρια τους τις τσάντες τους και μοιάζουν περισσότερο με φαντάρους που τους πηγαίνουν με όπλο, κράνος εξάρτηση για βολή, παρά με τα αέρινα πλάσματα που έχουμε στο νου μας.

Φτάνουν λοιπόν και ψάχνουν τουλάχιστον μισή ώρα για να βρουν το ιδανικό σημείο. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά αυτό που έχει ξαπλώστρες. Αυτό που ο ήλιος τις βλέπει ώστε να κάνουν το ιδανικό μαύρισμα και αυτό όπου δεν θα τους έρθει στο κεφάλι κανένα μπαλάκι από αυτούς που παίζουν ρακέτα.

Και ναι έφτασε η πολυπόθητη ώρα που τα κορίτσια μας αποφασίζουν να πέσουν για μία βουτιά. Αρχίζουν λοιπόν να πασαλείβονται με όλα αυτά που έχουν φέρει από το σπίτι και σηκώνονται. Τα μαγιό τους πλέον δεν ποικίλουν όπως τα παλαιότερα χρόνια. Το μαγιό φίλε αναγνώστη είναι αυστηρά Brazilian. Το πιασες; Ο σωματότυπος είναι κάτι προαιρετικό και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Κοινώς όπως κι αν είναι η καθεμιά τους… αυτό το μαγιό θα φορέσει. Ωστόσο, ναι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ναι, ναι, καλά διάβασες. Υπάρχουν και κάποιες που κάνουν την διαφορά και έρχονται με ολόσωμα μαγιό στην παραλία. Ναι είναι όλες αυτές που φοράνε παντελόνες, μακριά μπλουζάκια, ζακέτες, καπέλο τύπου σομπρέρο, μία ομπρέλα θαλάσσης ανοιχτή από πάνω τους, γάντια στα χέρια (πω πω υπερβολή)… με λίγα λόγια αυτές που ούτε ο ήλιος δεν θέλουν να τις δει.

Αφού λοιπόν τα κορίτσια μας κάνουν την βουτιά τους (μία είναι υπέρ αρκετή), ήρθε η ώρα εκείνη που περίμεναν εδώ και εννιά ολόκληρους μήνες. Η ηλιοθεραπεία… Δεκάδες γυναικεία κορμιά απλώνονται στις παραλίες και ξεροψήνονται κανονικότατα κάτω από τον καυτό ήλιο. Και ναι, αν τις δεις από μακριά είναι απίστευτος ο συγχρονισμός που αλλάζουν όλες μαζί θέση. Τύφλα να έχει η συγχρονισμένη κολύμβηση.

Υπάρχουν, όμως και αυτές οι κοπέλες που βλέπουν την παραλία ως πασαρέλα. Τι σημαίνει αυτό; Μα καλά αλήθεια τώρα αναρωτιέσαι; Από πού μας ήρθες; Τέλος πάντων. Φορώντας τα μαγιό τους τα οποία κρύβουν τα απολύτως απαραίτητα (μόλις και με τα βίας τα κρύβουν) σουλατσάρουν πέρα δώθε στην παραλία. Και ακολουθεί το εξής: «Γεια σας κορίτσια τι κάνετε; (λένε δύο παλικάρια που απλά μετακινούν το βλέμμα τους)… (η απάντηση). Άντε να χαθείς ανώμαλε λιγούρη. Μα καλά πώς κοιτάνε έτσι μερικοί». Κοπελιά… συγγνώμη κιόλας ε; Έχεις δει το μαγιό που φοράς;;;

Κάπως έτσι φέρονται τα γλυκά μας τα κορίτσια στην παραλία. Μπορεί να είναι λίγο περίεργες, αλλά εμείς τις αγαπάμε. Πάντως κορίτσια. Έτσι μεταξύ μας τώρα. Τι τα θέλετε όλα αυτά τα πράγματα που κουβαλάτε;;;

Τα ζευγάρια στην παραλία (μπόνους)

Αυτή η κατηγορία θα είναι σύντομη και περιεκτική. Τα ζευγάρια είναι πιο εύκολα γιατί συνδυάζουν άντρες και γυναίκες. Με τη μόνη διαφορά ότι οι άντρες δεν κάνουν τα ίδια πράγματα που κάνουν μόνοι τους, αλλά οι γυναίκες κάνουν χειρότερα. Δεν καταλαβαίνεις; Αλήθεια τώρα δεν έχεις πάει ποτέ με κοπέλα σου στην παραλία; Α κατάλαβες; Ωραία διάβασέ το κιόλας.

Ξεκινάει το ζευγαράκι μας να πάει στην παραλία. Η κοπέλα παίρνει μαζί της όλο τον γνωστό εξοπλισμό και ο άντρας παίρνει μόνο μία πετσέτα και αυτή προαιρετικά. Ωστόσο, όταν φτάνουν στην παραλία η εικόνα είναι η εξής: Η κοπελίτσα προχωράει μπροστά καμαρωτή, καμαρωτή και από πίσω ο λεβέντης που κουβαλάει την τσάντα με τις… κοτρώνες. Η οποία τσάντα, όμως, είναι σε ένα άκρως κοριτσίστικο χρωματάκι με αποτέλεσμα να τον κοιτάνε όλοι οι υπόλοιποι και να μην μπορούν να κρύψουν το γέλιο τους.

Γυρνάνε μία ώρα την παραλία μέχρι να βρουν ξαπλώστρες. Δεν μπορεί η κοπέλα να κάτσει όπου κι όπου. Τις βρίσκουν και κάθονται. Ο λεβέντης έχει σκάσει και θέλει να τρέξει να μπει στη θάλασσα. Επ… που πας παλικάρι μου; Έβαλες τα αντηλιακά και τις κρέμες στην κοπελιά σου; Άντε κάτσε τώρα να πασαλείφεις μία ώρα.

Κάνουν την βουτιά τους και χεράκι- χεράκι βγαίνουν από την θάλασσα. Περνάνε από μπροστά τους δύο κοπέλες με τα παραπάνω ανύπαρκτα μαγιό. Δίχως να το θέλει ο λεβέντης κοιτάει. Το χέρι του εκσφενδονίζεται και αρχίζει μία ατελείωτη γκρίνια περί του δεν με αγαπάς, με βαρέθηκες, όλο άλλες κοιτάς, ποιος ξέρει τι κάνεις με τους φίλους σου όταν βγαίνετε, αλλά έτσι είναι που εκείνη κάθεται και ασχολείται με σένα το λιγούρη. Οποιαδήποτε εξήγηση του λεβέντη απλά πέφτει στον γκρεμό.

Για τις επόμενες ώρες εκείνη κάνει ηλιοθεραπεία και διαβάζει τις «50 αποχρώσεις του γκρι», ενώ εκείνος προσπαθεί να βρει τρόπους να τον συγχωρήσει. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να την ζητήσει και σε γάμο (καλά υπερβολικό…όχι ωστόσο, περίεργο). Το ζευγαράκι τα βρίσκει. Εκείνη κοιτάει τα παιδάκια που παίζουν δίπλα της και νιώθει σχεδόν μάνα. Εκείνος σκέφτεται ότι καλύτερα θα ήταν να μην τα έβρισκαν ποτέ… Το ξεχνάει αμέσως, όταν βλέπει τους άλλους να κοπανιούνται με τις ρακέτες και τους άλλους να μην μπορούν να σταματήσουν να κοιτάνε δεξιά και αριστερά. «Μια χαρά είναι το κοριτσάκι μου σκέφτεται». Το μετανιώνει όταν ξακουβαλάει την τσάντα με τις… κοτρώνες, τα λουλουδάκια και τα κοριτσίστικα χρώματα…

Άντε καλό καλοκαίρι να έχουμε και προσοχή στις παραλίες…